Fibryną bogatopłytkową PRF w zębodół po ekstrakcji

Najnowsze badanie przeglądowe na temat fibryny bogatopłytkowej (PRF) zastosowanej po ekstrakcji zęba udowadnia, że aplikacja tego produktu krwiopochodnego przynosi wiele korzyści pacjentowi. Poprawia gojenie się tkanek miękkich, zmniejsza ból po usunięciu zęba, krwawienie po ekstrakcji i zapalenie kości w zębodołach poekstrakcyjnych. Co z wpływem PRF na kości w zębodole?

Tego naukowcy jeszcze dokładnie nie wiedzą, ponieważ przegląd 13 badań dotyczących zastosowania fibryny bogatopłytkowej, nie dostarczył jednoznacznych wskazań, że PRF sprzyja regeneracji po ekstrakcji kości w zębodole – choć poszlaki są. Niemniej, korzyści innych – wymienionych wyżej – jest tak wiele, że fibryna bogatopłytkowa choćby tylko dzięki temu jest bardzo dobrym materiałem wspomagającym gojenie zębodołu po usunięciu zęba.

Dlaczego fibryna bogatopłytkowa PRF po ekstrakcji zęba?

Stomatolodzy zaczęli stosować fibrynę bogatopłytkową (PRF). ponieważ jest rezerwuarem wolno uwalnianych do otoczenia płytek krwi, dzięki którym możliwe jest powstanie skrzepu w zębodole, a także komórek odpornościowych biorących udział w reakcjach immunologicznych, które zabezpieczają ranę poekstrakcyjną przed zakażeniem i pełnią role kontrolną dla powstającego po usunięciu zęba stanu zapalnego. Ponieważ składniki zawarte w PRF uwalniają się wolno i stopniowo, w zębodole mogą lepiej zachodzić procesy gojenia i regeneracji tkanek miękkich.

Nie do przecenienia jest też fakt, że PRF jest preparatem autologicznym, czyli pozyskanym z krwi pacjenta będącego jednocześnie biorcą fibryny. Minimalizowane jest dzięki temu ryzyko odrzucenia immunologicznego oraz alergii.

Więcej na temat fibryny bogatopłytkowej PRF i jej zastosowania w stomatologii przeczytacie tutaj.

Resorpcja kości – poekstrakcyjny objaw niepożądany

Gdyby udało się jednoznacznie wykazać, że PRF jest również wysoce skutecznym preparatem sprzyjającym regeneracji kości w zębodole, fibryna bogatopłytkowa byłaby stosowana jeszcze chętniej, gdyż zapobiegałaby resorpcji kości, czyli zanikaniu kości po ekstrakcji. Zjawisko to jest bowiem główną konsekwencją poekstrakcyjną dotykającą tkanki twarde. Największe nasilenie resorpcji obserwuje się w ciągu ok. pół roku od usunięcia zęba, ale potem proces ten trwa przez resztę życia. Jest to zjawisko niepożądane, ponieważ zmniejszenie się ilości kości utrudnia lub nawet uniemożliwia osadzenie implantu w luce po zębie.

Obecnie istnieje wiele różnych metod do regeneracji kości – stosuje się mezenchymalne komórki macierzyste, nanobiomateriały, białka morfogenetyczne kości (BMP) czy określone bioaktywne cząsteczki (melatonina i simwastatyna). Mają one swoje wady i zalety. Fibryna bogatopłytkowa mogłaby być interesującą i bezpieczną alternatywą, która kompleksowo, w naturalny sposób i przez długi czas pobudza procesy gojenia i regeneracji tkanek zębodołu – także kości.

Źródło: https://www.mdpi.com/2076-3417/10/17/5750/htm