invoisse.com deneme bonusu veren siteler deneme bonusu deneme bonusu veren siteler asikovanje.net bahis siteleri sleephabits.net
casino siteleri
agario
deneme bonusu veren siteler
adana web tasarım
hd sex video
Sikis izle Sikis izle
escort pendik ümraniye escort
Mobilbahis
bonus veren siteler
köpek eğitimi
casinoslot bahisnow sultanbet grandpashabet
onlinecasinoss.com
SERDECZNIE Zapraszamy do naszego gabinetu: ul. Witkiewicza 75, 44-102 Gliwice, TEL. +48 500 701 500
0
Zgryz urazowy w chorobach przyzębia
16 września 2021 --- Drukuj

Zgryz urazowy cechuje się występowaniem nieprawidłowości w zakresie poszczególnych sytuacji/ruchów zgryzowych, w których pojedyncze zęby (lub grupa) mogą znajdować się w nadczynności lub niedoczynności. W konsekwencji przeszkody zgryzowe (węzły urazowe) uniemożliwiają równomierne stykanie się zębów w odpowiednich sytuacjach zgryzowych i harmonijne przesuwanie zębów żuchwy wobec zębów szczęki.

Uraz zgryzowy – etiopatogeneza chorób periodontologicznych

Czynniki urazowe odgrywają istotną, ale wtórną rolę w etiopatogenezie chorób przyzębia. Znaczenie przypisuje się głównie węzłom urazowym, tzn. przeszkodom zgryzowym charakterystycznym dla zgryzu urazowego.

Charakter zmian w przyzębiu, które tworzą się na skutek działania węzła urazowego, zależy od siły tego działania. Urazy zgryzowe o mniejszej sile mogą powodować zaburzenia krążenia (przekrwienie, zastój, zakrzepy). Uraz przewlekły może prowadzić do zwyrodnień w ozębnej (szklistych, śluzowych, wapniowych); w niektórych przypadkach przyczyniać się do przerwania czynności kościo- i cementotwórczej. Po zahamowaniu/przerwaniu aktywności cementoblastów (komórek ozębnej) zaczynają przeważać procesy resorpcyjne cementu, które (zaawanasowane) mogą powodować skrócenie korzenia.

Długotrwały uraz o większej sile wpływa na powstanie pól martwicy z niedokrwienia w ozębnej, które z czasem wypełnia tkanka ziarninowa. Ziarnina wraz z poszerzeniem ozębnej (w wyniku resorpcji blaszki zbitej zębodołu) mogą przyczyniać się do rozchwiania się zęba, nawet jeśli brzeg wyrostka zębodołowego nie wykazuje jeszcze wyraźnych cech zanikowych.

Z czasem dochodzi do zwłóknienia tkanki ziarninowej i powstania wiązek włókien kolagenowych, co paradoksalnie sprzyja utrzymywaniu ruchomości zęba: wzrost liczby włókien ozębnej przy przeciążeniu zęba wiąże się z ich nieregularnym i niefunkcjonalnym rozłożeniem. Skutkiem ustalonego urazu zgryzowego jest powstanie kątowego ubytku kości (ubytku pionowego) w obrębie zęba.

Czynniki urazowe mogą także mieć charakter jatrogenny (np. niszczenie przyzębia w wyniku wypełnienia nadmiernie wysokiego/nawisającego itp.).

Korekta zgryzu urazowego w chorobach przyzębia

Korekta zgryzu urazowego w chorobach periodontologicznych należy do metod leczenia podstawowego. Celem usunięcia węzłów urazowych jest redukcja ich szkodliwego wpływu na tkanki przyzębia. Wskazania do korekty obejmują m.in.:

  • występowanie zgryzu urazowego przy braku adaptacji nerwowo-mięśniowej
  • niektóre parafunkcje narządu żucia (np. bruksizm)
  • periodontopatie z zaawansowaną utratą podparcia kostnego zębów
  • bóle mięśni narządu żucia lub stawu skroniowo-żuchwowego
  • niektóre postacie patologicznego starcia zębów.

Korekta zgryzu w leczeniu chorób przyzębia dąży do:

  • poprawy czynności narządu żucia (w wyniku usunięcia węzłów urazowych)
  • zmniejszenia napięcia mięśniowego
  • wyeliminowania zaburzeń czynności stawów skroniowo- żuchwowych
  • uzyskania kształtu koron zębowych korzystniejszego dla żucia i ochrony dziąsła.

Do kluczowych założeń korekty zgryzu urazowego należy modyfikacja kierunku działania sił zgryzowych z poprzecznego (bocznego) na pionowy; siły pionowe są lepiej odbierane przez przyzębie niż (mniej korzystne) siły boczne.

Korekta zgryzu przez szlifowanie w leczeniu chorób przyzębia dąży do usunięcia przeszkód zgryzowych (jej celem nie jest uzyskanie zgryzu ślizgowego).

Węzły urazowe (przeszkody zgryzowe) nie są obojętne dla tkanek przyzębia; mogą prowadzić do utraty blaszki twardej w zębodole, poszerzenia szpary ozębnej i resorpcji kości lub korzenia zęba. Nie istnieje związek przyczynowy między zmianami tego rodzaju a procesem zapalnym przyzębia, ale zmiany mogą ten proces modyfikować i kierunkować.

Eliminację węzłów urazowych w zwarciu centralnym uważa się za kluczowy i jednocześnie najbardziej skomplikowany element korekty zgryzu urazowego, którego celem jest uzyskanie zgodności między relacją centralną a zwarciem centralnym.

Bardzo istotne jest usunięcie przeszkód zgryzowych w obrębie zębów bocznych, należy starać się uzyskać:

  • zgodność między relacją centralną a zwarciem centralnym
  • wyłączenie tych zębów z kontaktów w ruchu protruzyjnym
  • zmniejszenie przeciążeń zębów bocznych w ruchach bocznych
  • poprawny kształt koron.

Korekta zgryzu urazowego jest zabiegiem trudnym, wymagającym gruntownej znajomości zasad statyki i dynamiki narządu żucia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

NEWSLETTER
Chcesz być na bieżąco i wiedzieć o najnowszysch zdarzeniach przed innymi? Zapisz się do naszego newslettera!

Menu

Zwiń menu >>