Stwardnienie zanikowe boczne to rzadka choroba. Rocznie zapada na nią zaledwie kilka na 100 tys. osób. Choć najczęściej ujawnia się w późnym wieku, dotychczasowe spostrzeżenia naukowców wskazują, że jej zapowiedź możemy znaleźć już w zębach mlecznych.
Dowiedziono, że 5-10% przypadków zachorowania na stwardnienie zanikowe boczne ma podłoże genetyczne. Jeśli choroba ta dotyka kilku członków naszej rodziny, warto zdecydować się na test w kierunku obciążenia dziedzicznego. Swoistym testem prawdopodobnie może być też analiza zębów mlecznych. Naukowcy odkryli, że pacjenci, którzy na późniejszym etapie życia zachorowali na stwardnienie zanikowe boczne, mieli mleczaki, w których zidentyfikowano charakterystyczne biomarkery.
W swoich badaniach naukowcy posłużyli się laserami, dzięki którym możliwe było stworzenie mapy codziennych przyrostów tkanki zębowej. Zauważono, że wspomniane markery biologiczne obecne są już w zawiązkach zębów, a następnie w wyrżniętych zębach mlecznych. W konsekwencji metale takie jak miedź, cynk, cyna, ołów i toksyny były inaczej metabolizowane, w porównaniu do sposobu ich metabolizowania u osób zdrowych.
To cenne spostrzeżenie, dzięki któremu już w ciągu pierwszych lat życia chorzy mogą wiedzieć, co czeka ich w przyszłości. Biorąc pod uwagę to, że u większości ludzi stwardnienie zanikowe boczne daje pierwsze objawy dopiero po 50 roku życia, to bardzo wczesna zapowiedź. Zyskujemy więc dużo czasu, który być może mógłby zostać przeznaczony na zapobieganie rozwojowi choroby, o ile uda się opracować ku temu środki farmakologiczne ingerujące w biologiczne mechanizmy.
Zapobieganie może też sprowadzać się do przyjęcia odpowiedniego stylu życia. Przypuszcza się bowiem, że przyczyną stwardnienia zanikowego bocznego jest między innymi stres oksydacyjny, który może być skutkiem złej diety, szybkiego tempa życia i codziennego stresu.
Naukowcy wskazują na potrzebę przeprowadzenia szerszych badań w podjętym temacie. Jeżeli wyniki ich obserwacji potwierdzą się to niewykluczone, że w przyszłości analiza zębów stanie się jedną z metod identyfikowania ryzyka zachorowania na stwardnienie zanikowe boczne.