Dyrektywa Unii Europejskiej ustala zawartość nadtlenku w produktach wybielających zęby na 0,1 %, ale we Włoszech nie stosuje się tego. Któż nie chciałby mieć czarującego uśmiechu? To marzenie możliwe dla wielu dzięki nowoczesnym technikom wybielania zębów wykonywanym w gabinetach dentystycznych. Inni uciekają się do sposobów domowych, past do zębów obiecujących szybkie wybielenie czy do nakładania plastrów. Produkty na bazie nadtlenku można zakupić w aptece lub w supermarketach. Według Dyrektywy Europejskiej dla produktów kosmetycznych (76/7 68/EEC), stężenie wody utlenionej w produktach do higieny jamy ustnej nie może przekraczać 0,1 %; produkty posiadające stężenie większe nie mogą być dostępne w wolnej sprzedaży.
Z powodu nieprzyjęcia tej dyrektywy produkty są ogólnie dostępne w handlu. Komisja Komitetu Naukowego w zakresie produktów kosmetycznych (Sccp), niezależny organ z funkcją doradczą, wielokrotnie wyraziła negatywną opinię w tej sprawie żądając nadzoru i autoryzacji (recepta medyczna) dentysty oraz dyrektywy regulującej ich sprzedaż.
We Włoszech jest przyjęło się ich nieograniczone lub prawie nieograniczone używanie. Tylko niewiele osób wie o stężeniu nadtlenku zawartego w produktach dostępnych w handlu i możliwych konsekwencjach. Dentyści są zgodni co do tego, że posiadanie bardzo białych zębów stało się zwyczajem, ale to nie jest równoznaczne z posiadaniem zdrowych zębów do których wszyscy mamy prawo.
Swobodne użycie środków wybielających połączone z wybielającymi pastami do zębów o efekcie ściernym, „mechanicznym”, gum do żucia, itp. naraża szkliwo i zużywa go nieodwracalnie. Nadmiar lub chroniczne użycie środków wybielających o wysokich dozach nadtlenku może spowodować nadwrażliwość, uszkodzić szkliwo, spowodować próchnicę, zapalenie dziąseł. Ale jak można zauważyć, że się przesadziło z użyciem środków wybielających? Przy pierwszym objawie nadwrażliwości należy udać się do dentysty.
Propozycja dotyczyła przyporządkowania użycia tych produktów według zaleceń lekarzy. Niestety UE nie respektując opinii Komitetu Naukowego, wybrała tzw. pięcioletni okres “próbny” w celu uzyskania danych wynikających z badań długoterminowych
W tym przypadku używa się obywateli jako królików doświadczalnych. W związku z tym zalecana jest ostrożność w stosowaniu przypadkowych środków wybielających. Marzenie o pięknym uśmiechu może zamienić się w problem.