Leczenie endodontyczne zębów, zwłaszcza zębów wielokanałowych, bywa trudne i pracochłonne, wymaga cierpliwości, zdolności manualnych i doświadczenia; powinno być precyzyjnie zaplanowane i starannie wykonane. Problemy mogą pojawić się na różnych jego etapach – pierwotnego lub powtórnego leczenia kanałowego, podczas dostępu do kanału, usuwania wypełnień, materiału wypełniającego kanał, w trakcie opracowywania kanałów, wypełniania systemu kanałowego i in.
Współczesna endodoncja ma do dyspozycji szeroki wachlarz możliwości i metod leczenia chorób miazgi, tkanek okołowierzchołkowych i rozwiązywania skomplikowanych problemów terapeutycznych, jednak wciąż odnotowuje się przypadki niepowodzenia leczenia endodontycznego. prowadząc do powikłania w endoddoncji.
Od czego zależy wynik leczenia endodontycznego?
Stosowanie procedur endodontycznych opartych na aktualnej wiedzy i rygorystyczne przestrzeganie procedur klinicznych umożliwiają uzyskanie zadowalających wyników terapeutycznych z dobrą prognozą długoterminową.
Przed leczeniem endodontycznym należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia komplikacji oraz uzyskać pisemną zgodę na leczenie i potwierdzenie, że pacjent jest świadom ryzyka powikłań.
Na wynik leczenia endodontycznego wpływa wiele czynników, m.in. stan ogólny pacjenta, interpretacja zdjęcia RTG, anatomia jam zębowych, stan miazgi i tkanek okołowierzchołkowych, skrupulatne przestrzeganie zasad aseptyki podczas leczenia. Niepowodzenia w endodoncji zależeć mogą również od stanu przyzębia, perforacji komory lub kanału, złamania instrumentów kanałowych, złamania korony lub korzenia czy zwapnienia kanałów korzeniowych. W niektórych przypadkach pewne znaczenie może mieć wiek pacjenta, lokalizacja zęba w łuku, przyczyna uszkodzenia miazgi.
Wyznaczniki powodzenia i niepowodzenia w endodoncji
Kliniczny sukces leczenia endodontycznego oznacza:
- niewystępowanie bólu samoistnego
- brak bolesności w trakcie opukiwania i obmacywania
- brak ruchomości zęba
- brak przetoki
- prawidłową lub nieznacznie poszerzoną przestrzeń ozębnej
- brak znamion stanu zapalnego/obrzęku
- zagojenie zmian okołowierzchołkowych
- szczelne wypełnienie jamy zęba.
O wątpliwym powodzeniu leczenia endodontycznego świadczą:
- niewielkie dolegliwości podczas opukiwania lub nagryzania
- sporadyczne występowanie bólu samoistnego
- podejrzenie zapalenia zatoki szczękowej pochodzenia zębowego
- zmiany okołowierzchołkowe podobnej wielkości/nieznaczne objawy gojenia
- resorpcja korzenia
- umiarkowane poszerzenie przestrzeni ozębnej.
Na niepowodzenie leczenia endodontycznego wskazuje:
- utrzymywanie się samoistnych objawów bólowych
- aktywna przetoka lub obrzęk
- bolesność przy opukiwaniu i obmacywaniu
- niemożność nagryzania, żucia
- ruchomość zęba
- znaczne poszerzenie przestrzeni ozębnej
- powiększenie zmian okołowierzchołkowych/obecność zmian nowych.
Powikłania w trakcie leczenia endodontycznego
Wśród możliwych komplikacji podczas leczenia endodontycznego wymienia się:
- problemy związane z dostępem do jamy zęba, np. dostęp niewłaściwy (najczęściej za mały), pozostawienie próchnicy na ścianach zęba, nieszczelne wypełnienie, złamanie korony, perforacja w rowku dziąsłowym
- komplikacje związane z chemomechanicznym opracowaniem kanałów korzeniowych, w tym:
- utrata długości roboczej (odległość od brzegu siecznego do otworu fizjologicznego) – jej utrata (skrócenie/wydłużenie) uniemożliwia dokładne wypełnienie korzenia zęba
- poszerzenie otworu fizjologicznego – związane z ryzykiem przepchnięcia zawartości kanału, płynów płuczących, past uszczelniających i in. do ozębnej i kości (w efekcie może rozwinąć się ostry stan zapalny tkanek okołowierzchołkowych)
- zmiana przebiegu kanału
- niedostateczne oczyszczenie kanału
- perforacja kanału
- złamanie instrumentów (np. igieł Lentulo)
- zwapnienia kanałów
- powikłania związane z wypełnieniem kanałów korzeniowych:
- problemy wynikające z niedopełnienia/przepełnienia kanałów korzeniowych
- pionowe złamanie korzenia zęba (poważne powikłanie, które może prowadzić do ekstrakcji ); ryzyko złamania korzeni zębów wzrasta w przypadku zgryzu urazowego zęba lub chorób przyzębia ze znaczną utratą kości
- parestezje
- perforacje przy preparacji pod wkłady koronowo-korzeniowe
- inne powikłania, np. połknięcie/zaaspirowanie do dróg oddechowych drobnych narzędzi endodontycznych.