Postępowanie w przypadku wybicia zęba stałego

Wybicie zęba (zwichnięcie całkowite zęba) charakteryzuje się całkowitą utratą łączności zęba z zębodołem. Klinicznie i radiologicznie stwierdza się pusty zębodół.

Postępowanie bezpośrednio po wybiciu zęba.

Preferuje się natychmiastowe wprowadzenie zęba do zębodołu w miejscu wypadku. Jeżeli ząb jest zanieczyszczony, należy go wcześniej wypłukać pod bieżącą, zimną wodą.
W przypadku, gdy nie jest możliwa natychmiastowa replantacja, wskazane jest, aby do tego czasu ząb był przechowywany w ślinie w przedsionku jamy ustnej, w mleku lub specjalnym płynie transportowym dostępnym na rynku.
W obu przypadkach pacjent powinien zgłosić się następnie do gabinetu stomatologicznego w celu dalszego leczenia.

Postępowanie w gabinecie stomatologicznym
Leczenie wybitych zębów stałych zależy od:
– czasu przebywania zęba poza zębodołem
– środowiska, w którym był przechowywany
– wieku pacjenta

1.    Jeżeli ząb przebywał poza zębodołem nie dłużej niż 2 godz. i był przechowywany w środowisku fizjologicznym lub bezpośrednio po wypadku został wprowadzony do zębodołu, wykonuje się natychmiastową replantację.
Przebieg zabiegu:
•    dokładne opłukanie powierzchni zęba solą fizjologiczną
•    wypłukanie skrzepu z zębodołu (solą fizjologiczną)
•    replantacja zęba
•    unieruchomienie zęba za pomocą szyny półsztywnej na okres 7-10 dni
a)    w zębach z zakończonym rozwojem wierzchołka korzenia przed zdjęciem szyny przeprowadzamy leczenie endodontyczne (w okresie 7-10 dni)
b)    w zębach z niezakończonym rozwojem wierzchołka korzenia oczekujemy na rewaskularyzację miazgi ( po 2-3 tygodniach wykonujemy kontrolne zdjęcie rtg, w przypadku widocznej resorpcji korzenia lub procesu zapalnego – usuwamy miazgę i rozpoczynamy apeksyfikację)
•    osłona antybiotykowa
•    profilaktyka przeciwtężcowa (jeśli jest wskazana)

2.    Jeżeli ząb przebywał poza zębodołem powyżej 2 godzin i był przechowywany w suchym środowisku, wykonuje się tzw. replantacje odroczoną (opóźnioną).
Przebieg zabiegu:
•    usunięcie nekrotycznej ozębnej
•    ekstyrpacja miazgi z kanału (poza jamą ustną)
•    umieszczenie zęba w 2% roztworze fluorku sodu na 20 minut (celem wbudowania jonów fluoru w strukturę zębiny i cementu, co ma zapobiec ankylozie)
•    wypełnienie kanału korzeniowego
•    opłukanie powierzchni korzenia solą fizjologiczną
•    wypłukanie skrzepu z zębodołu
•    replantacja i unieruchomienie zęba

Po zabiegu replantacji zęba pacjent pozostaje pod stałą kontrola kliniczną i radiologiczną lekarza dentysty.

Bibliografia:
„Urazy zębów u dzieci i młodzieży”  Maria Szpringer-Nodzak
„Pourazowe uszkodzenia zębów” J.O.Andreasen, F.M.Andreasen, L.K.Bakland, M.T.Flores