Co przed znieczuleniem miejscowym?

Zrelaksować, uspokoić, odwrócić uwagę, znieczulić przed właściwym znieczuleniem – to najważniejsze cele działań podejmowanych przez dentystę przed podaniem środka znieczulającego. Czy warto? Okazuje się, że tak, bo strach przed dentystą jest częsty, jednak wielu pacjentów odczuwa największy lęk nie przed samym zabiegiem czy lekarzem, ale przed podaniem znieczulenia – niezależnie od tego, czy jest to znieczulenie miejscowe, czy ogólne (narkoza). Ponadto zdenerwowany pacjent jest źródłem stresu dla stomatologa.

Najwięcej obaw przed zastosowaniem znieczulenia mają dzieci, które nie wiedzą jeszcze, z czym kojarzyć leczenie zębów, oraz osoby dorosłe, doświadczone nieprzyjemnymi przeżyciami z wcześniejszych wizyt, szczególnie tych, które miały miejsce kilka dekad temu. Wkłucie używanych wówczas igieł, zdecydowanie grubszych niż współczesne, wywoływało ból, a sam środek znieczulający skutecznie mógł wprowadzić w odrętwienie połowę twarzy. Obecnie stomatolodzy dysponują zdecydowanie lepszym sprzętem i możliwościami likwidacji bólu, stresu i dyskomfortu – również przed podaniem znieczulenia.

Przed podaniem znieczulenia miejscowego zastosowanie znajdują:

• Sedacja wziewna – czyli podanie przez specjalną maseczkę gazowej mieszaniny podtlenku azotu i tlenu, zwanej potocznie gazem rozweselającym. Pacjent, wdychając mieszankę, uspokaja się, rozluźnia i relaksuje, nie tracąc jednocześnie świadomości czy możliwości komunikowania się. Metoda jest bezpieczna, nie wywołuje skutków ubocznych i może być stosowana u dzieci i dorosłych. Skutki jej działania mijają po ok. kilku, kilkunastu minutach od odstawienia gazu.
• Zastosowanie preparatu znieczulającego powierzchniowo, np. w postaci żelu, nakładanego na śluzówkę jamy ustnej w miejscu, które ma być obszarem wstrzyknięcia właściwego znieczulenia miejscowego. Po zastosowaniu wstępnego znieczulenia nie odczuwa się wkłucia igły. Metoda stosowana szczególnie często u dzieci i osób panicznie bojących się bólu wywołanego ukłuciem.
• Premedykacja, czyli podanie leków o działaniu uspokajającym i znoszącym odczuwanie lęku przed zabiegiem. Premedykacja u dentysty może być stosowana w odniesieniu do dorosłych oraz dzieci, a lek może być podany doustnie, doodbytniczo lub wstrzyknięty dożylnie albo domięśniowo. W każdym przypadku stomatolog przed użyciem jakiegokolwiek środka medycznego musi przeprowadzić wnikliwy wywiad medyczny.

Wywiad lekarski przed zastosowaniem znieczulenia miejscowego pełni bardzo ważną rolę nie tylko z powodu dostarczania informacji istotnych dla zachowania zdrowia lub życia pacjenta: jeśli bowiem zostanie umiejętnie przez dentystę połączony z rozmową, może okazać się środkiem likwidującym stres na tyle skutecznie, że stosowanie innych metod przed podaniem znieczulenia miejscowego okaże się zbędne.