invoisse.com deneme bonusu veren siteler deneme bonusu deneme bonusu veren siteler asikovanje.net bahis siteleri sleephabits.net
casino siteleri
agario
deneme bonusu veren siteler
adana web tasarım
hd sex video
Sikis izle Sikis izle
escort pendik ümraniye escort
Mobilbahis
bonus veren siteler
köpek eğitimi
casinoslot bahisnow sultanbet grandpashabet
onlinecasinoss.com
SERDECZNIE Zapraszamy do naszego gabinetu: ul. Witkiewicza 75, 44-102 Gliwice, TEL. +48 500 701 500
0
Anatomia stawów skroniowo-żuchwowych i mięśni żucia
24 listopada 2021 --- Drukuj

Stawy skroniowo-żuchwowe to stawy parzyste, jako jedyne sprzężone czynnościowo przez trzon żuchwy. Pod względem anatomicznym staw skroniowo-żuchwowy składa się z dołu stawowego w obrębie kości skroniowej i głowy stawowej na wyrostku kłykciowym żuchwy oraz krążka stawowego pomiędzy nimi. Na mięśnie żucia składają się cztery pary mięśni, które wykonują ruchy w stawie skroniowo-żuchwowym.

Staw skroniowo-żuchwowy (articulatio temporomandibularis)

Żuchwę i czaszkę łączą ruchomo dwa symetryczne stawy – prawy i lewy. Krążek stawowy dzieli staw skroniowo-żuchwowy na dwie oddzielone od siebie części. Staw złożony jest z powierzchni stawowych kości skroniowej i głowy żuchwy, krążka stawowego, torebki i więzadeł stawowych.

Powierzchnie stawowe pokrywa warstwa chrząstki włóknistej. Główkę stawową tworzy głowa żuchwy. Panewka (na kości skroniowej) złożona jest z dwóch części: przedniej, wypukłej – guzka stawowego i tylnej, wklęsłej – dołu żuchwowego. Jamę stawową dzieli na dwie komory krążek stawowy (discus articularis) – grubszy na obwodzie i zrośnięty z torebką stawową. Powierzchnie stawowe krążka stawowego odpowiadają kształtom powierzchni stawowych kości skroniowej i żuchwy. Powierzchnia dolna krążka jest wklęsła, a górna – wypukła z tyłu, a wklęsła z przodu. Dzięki temu, że krążek stawowy dzieli jamę stawu skroniowo-żuchwowego na dwie oddzielne jamy (górną i dolną) możliwe jest większe zróżnicowanie ruchów żuchwy.

Torebka stawowa (capsula articularis) ma kształt lejkowatego worka z wierzchołkiem skierowanym ku dołowi, u góry obejmującym guzek i dołek stawowy (do szczeliny skalisto-bębenkowej), a na dole – szyjkę żuchwy.

Torebka stawowa jest luźna, co umożliwia podczas otwierania ust wysuwanie głowy żuchwy do przodu z dołka na guzek stawowy. Od zewnątrz wzmacnia ją więzadło boczne (ligamentum laterale), które biegnie skośnie ku tyłowi od wyrostka jarzmowego kości skroniowej do bocznego i tylnego obwodu szyjki żuchwy. Zgrubienie torebki stawowej, więzadło przyśrodkowe, jest zjawiskiem występującym niestale (biegnie przyśrodkowo od szczeliny skalisto-bębenkowej kości skroniowej także do szyjki żuchwy).

Więzadło rylcowo-żuchwowe (ligamentum stylomandibulare) i więzadło klinowo-żuchwowe (ligamentum sphenomandibulare) nie mają bezpośredniego kontaktu z torebką stawową. Więzadło rylcowo-żuchwowe rozpoczyna się na wyrostku rylcowatym – biegnie skośnie do przodu i ku dołowi, przyczepia się do kąta i tylnego brzegu gałęzi żuchwy. Więzadło klinowo-żuchwowe biegnie po stronie przyśrodkowej, rozpoczyna się na kolcu kości klinowej i szczelinie skalisto-bębenkowej i przyczepia się na powierzchni wewnętrznej gałęzi żuchwy do języczka żuchwy.

Ruchy stawu skroniowo-żuchwowego zależą od budowy stawu, współpracy mięśni i obu szeregów zębów. Ruchy żuchwy odbywają się w obu stawach skroniowo-żuchwowych jednocześnie. Możliwe są ruchy żuchwy w trzech kierunkach: wysuwanie i cofanie, opuszczanie i unoszenie, ruchy boczne.

Mięśnie żucia (musculi masticatorii)

Mięśnie żucia (cztery pary mięśni) łączą żuchwę z innymi kośćmi czaszki i odpowiadają za ruchy żuchwy w stawie skroniowo-żuchwowym. Do mięśni żucia należą: mięsień żwacz, mięsień skroniowy, mięsień skrzydłowy boczny i mięsień skrzydłowy przyśrodkowy.

Mięsień żwacz (musculus masseter) to silny mięsień unoszący żuchwę i jedyny mięsień żucia leżący na zewnątrz żuchwy. Mięsień żwacz łączy żuchwę z kością jarzmową i łukiem jarzmowym. Składa się z dwóch części, powierzchownej i głębokiej. Część powierzchowna rozpoczyna się na dolnym brzegu kości jarzmowej i łuku jarzmowego, a część głęboka na tylnej części łuku jarzmowego; obie kończą się u dołu na kącie żuchwy, sięgając do guzowatości żwaczowej.

Mięsień skroniowy (musculus temporalis) leży w dole skroniowym, który wypełnia i przyczepia się na jego ścianie aż do kresy skroniowej dolnej. Dodatkowe przyczepy początkowe ulokowane są na powierzchni wewnętrznej powięzi skroniowej i (nieliczne włókna) na łuku jarzmowym. Przyczepy końcowe znajdują się na wyrostku dziobiastym żuchwy. Przednia część mięśnia skroniowego unosi żuchwę, tylna część – cofa wysuniętą żuchwę.

Mięsień skrzydłowy boczny (musculus pterygoideus lateralis) z mięśniem skrzydłowym przyśrodkowym leży w dole podskroniowym. Mięsień skrzydłowy boczny ma dwie głowy – górną i dolną. Głowa górna rozpoczyna się na grzebieniu podskroniowym i powierzchni podskroniowej skrzydła większego kości klinowej. Głowa dolna rozpoczyna się częściowo na powierzchni zewnętrznej blaszki bocznej wyrostka skrzydłowatego, a częściowo na powierzchni podskroniowej szczęki. Obie kończą się w dołku skrzydłowym wyrostka kłykciowego żuchwy, ale włókna głowy górnej przyczepiają się częściowo także do powierzchni przedniej torebki stawowej i krążka stawowego stawu skroniowo-żuchwowego. Obustronny skurcz mięśnia skrzydłowego bocznego wysuwa żuchwę łącznie z krążkiem stawowym do przodu; skurcz jednostronny obraca żuchwę w stronę przeciwną.

Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy (musculus pterygoideus medialis) biegnie od wyrostka skrzydłowatego do żuchwy. Jego włókna biegną ku dołowi, do tyłu i nieco do boku; kończą się na powierzchni przyśrodkowej kąta żuchwy. Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy unosi żuchwę, współdziałając z innymi mięśniami w pozostałych ruchach.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

NEWSLETTER
Chcesz być na bieżąco i wiedzieć o najnowszysch zdarzeniach przed innymi? Zapisz się do naszego newslettera!

Menu

Zwiń menu >>