Algorytmy mogą pomóc w ratowaniu zębów

Bezzębie dotyka prawie każdego seniora, ale niepokojące jest to, że często dotyka także stosunkowo młodych ludzi. Naukowcy twierdzą, że osoby z podwyższonym ryzykiem bezzębia powinny mieć ułatwiony dostęp do opieki stomatologicznej, a ryzyko to można oszacować korzystając z opracowanego algorytmu.

Droga do bezzębia

Stomatolodzy nieustannie przypominają, że powinniśmy udawać się na przegląd stanu uzębienia co pół roku, niezależnie od tego, czy odczuwamy dolegliwości bólowe ze strony zębów. Wielu pacjentów zaniedbuje jednak wizyty kontrolne. Gdy trafiają na fotel dentystyczny okazuje się, że jedynym rozwiązaniem ich problemu jest ekstrakcja zęba, gdyż na leczenie jest już za późno.

Tego typu przypadkom sprzyja również sytuacja spowodowana pandemią. Pacjenci unikają wizyt kontrolnych, chcąc ograniczyć w ten sposób ryzyko zarażenia koronawirusem. Część pacjentów może mieć też utrudniony dostęp do refundowanej opieki stomatologicznej, a koszty leczenia prywatnego przerastają ich możliwości finansowe. Zdaniem naukowców, aby rozwiązać ten problem, konieczne jest odpowiednie kształtowanie polityki zdrowotnej. Skąd jednak wiedzieć, nie przeprowadzając żadnego badania, którzy pacjenci powinni mieć zapewnioną pomoc stomatologiczną w pierwszej kolejności?

Algorytmy pomogą w identyfikacji grupy ryzyka

Selekcję pacjentów mogą wspomóc specjalnie opracowane algorytmy. W jednym z ostatnich badań naukowcy wzięli pod lupę 5 różnych algorytmów służących szacowaniu ryzyka bezzębia. Część algorytmów brała pod uwagę jedynie stomatologiczne wskaźniki kliniczne. Bardziej zaawansowane algorytmy dodatkowo opierały się na zmiennych społeczno-ekonomicznych, takich jak wykształcenie, poziom dochodów czy też status zatrudnienia.

Wszystkie algorytmy przetestowano wprowadzając do nich dane prawie 12 tysięcy osób. Okazało się, że algorytmy uwzględniające zmienne społeczno-ekonomiczne są prawdopodobnie bardziej skuteczne, niż narzędzia oparte jedynie na wskaźnikach klinicznych.

Powyższy wniosek wysunięto na podstawie tego, że algorytmy te zakwalifikowały do grupy ryzyka większą liczbę osób. Naukowcy podkreślają, że w celu weryfikacji poprawności ich działania konieczne byłoby przeprowadzenie przeglądu uzębienia wszystkich zidentyfikowanych przez nie osób.