Agnezja

Agnezja uzębienia to patologia dotycząca niedorozwoju jednego lub kilku zębów albo niewykształcenie embrionalnej struktury, z której formuje się ząb: zarodek zębowy.

Niewykształcenie zarodka zębowego (agnezja) może być spowodowana wadą genetyczną lub zahamowaniem zewnętrznymi czynnikami (traumy, infekcje, niedostatki żywnościowe) lub wewnętrznymi (patologie neuroendokrenne). Agnezja jest przeciwstawnością hiperdoncji(zwiększenia liczby zębów).

Agnezja wielokrotna

Przyczyny: agnezje wielokrotne mogą mieć złożone symptomy, mniej lub bardziej poważne, dotyczące różnych organw, które mają wspólne pochodzenie z te samej tkanki embrionalnej. Z agnezją uzębienia mogą łączyć się wady o wymiarach i formach innyc zębów i opóźnień w wyrzynaniu się zębów. Te wady mogą pojawiać się pośród członków rodziny osoby cierpiącej na agenezję.Dziedziczność anomalii zależy od złożonego systemu przypisanych genów, ktrzy kontrolują uzębienie: formę i rozmiar, obecność lub brak zęba.Nie należy więc dziwić się, gdy brat chłopca z agnezją siekacza górnego ma ten sam ząb o niewielkich rozmiarach.

Diagnoza: jeśli dziecku wyrznął się nowy ząb i po 8-12 miesiącach nie pojawił się ten sam zębek z drugiej strony, można podejrzewać agnezję.

Ortodonta sformołuje pierwsze podejrzenie o agnezję, kiedy ujawni brak jednego lub kilku zębów. W celu pewnej diagnozy trzeba wykonać radiografię panoramiczną łuku zębowego, która pozwala na policzenie powstających zarodków zębowych w kościach żuchwy i zweryfikowanie ich rzeczywistego braku. W ustalaniu diagnozy agnezji trzeba wziąć pod uwagę wiek dziecka i okres mineralizacji zarodków zębowych.

Terapia: w terapii agnezji powinno się wziąć pod uwagę poszczeglne przypadki. Zalecane jest zasięgnięcie informacji u specjalisty, który ewentualnie będzie współpracował z właściwym działem Kliniki Pediatrycznej.