Wyniki dla: zęby stałe

Zapalenie kości (ostitis) to proces chorobowy, który zajmuje stopniowo wszystkie składowe kości. Według dostępnych danych, blisko 90% przypadków zapaleń kości szczęk jest pochodzenia zębowego, gdzie źródłem zakażenia są zęby z miazgą zgorzelinową, zropiałe torbiele i in. Najczęstszym czynnikiem patogennym są bakterie, których działanie prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych i utworzenia mikrozakrzepów przyściennych, a następnie do zaczopowania naczyń anatomicznie końcowych, co uniemożliwia rozwój krążenia obocznego. Przepływ krwi w naczyniach doprowadzających zmniejsza się, ściany naczyniowe ulegają uszkodzeniu; w efekcie wzrasta wysięk pozanaczyniowy, co powoduje pogłębienie niedokrwienia kości. Zakażenie bakteryjne – na skutek upośledzenia równowagi układu krzepnięcia i fibrynolizy – prowadzi ponadto do rozwoju zespołu rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego; może przyczyniać się do powstania zmian zakrzepowych w układzie naczyniowym kości, niedokrwienia i martwicy kości. Wszystkie te procesy powodują zmiany zapalno-martwicze i rozwój zapalenia kości.

Zapalenie kości szczęk – klasyfikacja

Ze względu na czynnik przyczynowy wyróżnia się następujące zapalenia kości szczęk:

• zębopochodne
• pourazowe
• chemiczne
• krwiopochodne

Uwzględniając przebieg – zapalenia kości szczęk dzieli się na ostre, przewlekłe i przewlekłe nawracające; ze względu na zasięg zapalenia – na ograniczone i rozlane.

Tkanki martwicze tworzą bardzo korzystne warunki do namnażania bakterii. Zapalenia kości szczęk w większości przypadków powodowane są przez florę bakteryjną mieszaną, głównie paciorkowce. Sukcesywnie wzrasta jednak częstość zakażeń bakteriami Gram-ujemnymi opornymi na antybiotyki.

U dorosłych i młodych dorosłych zapalenie kości szczęk obejmuje z reguły żuchwę, zapalenie krwiopochodne stwierdza się zwykle u niemowląt.

Ostre zapalenie kości

Ostre zapalenie kości (ostitis acuta) najczęściej ma gwałtowny przebieg z objawami ogólnymi i miejscowymi; stan ogólny pacjenta jest ciężki z nasilonym samoistnym bólem zajętej kości, wysoką temperaturą ciała, dreszczami, ogólnym osłabieniem, brakiem łaknienia. Zewnątrzustnie obserwuje się obrzęk i naciek tkanek miękkich w rzucie zmienionej zapalnie kości z objawami ostrego zapalenia pobliskich węzłów chłonnych. Wewnątrzustnie występuje rozpulchnienie i zaczerwienienie śluzówki w okolicach zajętej kości. Wraz z postępem zapalenia powstają ropnie (podokostnowe, podśluzówkowe) lub ropowica. W obrębie zajętej kości zęby są rozchwiane z objawami ostrego zapalenia ozębnej; w kieszonkach dziąsłowych występuje treść ropna. W przebiegu zapalenia żuchwy może dodatkowo wystąpić mrowienie z niedoczulicą wargi dolnej (tzw. objaw Vincenta). Gdy zapaleniem zostaną objęte mięśnie żwaczowe, może dojść do szczękościsku. Więcej

Uzębienie naturalne człowieka obejmuje 32 zęby – po 16 w każdym łuku, co oznacza, że istnieje ponad 60 tys. kombinacji braków zębów. Ich usystematyzowanie i klasyfikacja bywają pomocne w praktyce lekarskiej, mogą ułatwiać rozpoznanie i planowanie leczenia. Każda klasyfikacja powinna być prosta, logiczna, łatwa do przyswojenia i akceptowana. Do opisu braków uzębienia w jednym łuku stosuje się 2 podstawowe terminy:

• braki międzyzębowe: ograniczone z dwóch stron zębami – przerwanie ciągłości łuku zębowego
• brak skrzydłowy: braki w szeregu zębowym na końcu łuku zębowego.

Klasyfikacja Kennedy’ego

Do najbardziej popularnych i długo stosowanych klasyfikacji należy klasyfikacja Kennedy’ego, która sugeruje rodzaj uzupełnienia protetycznego utraconych zębów i obejmuje 4 klasy; 3 pierwsze klasy mają modyfikacje.

• Klasa I: braki skrzydłowe obustronne wraz z brakami w odcinku przednim – siodła protezy są dwustronne i leżą ku tyłowi od ostatnich zębów (najczęstszy typ protezy).
• Klasa II: braki skrzydłowe jednostronne i różnorodne braki w pozostałych odcinkach łuku – siodło protezy jednostronne i leży ku tyłowi od zachowanych zębów.
• Klasa III: jednostronny brak zębów – siodło protezy podparte obustronnie (doprzednio i dotylnie). Modyfikacje obejmują inne braki międzyzębowe (ograniczone w odcinku tylnym).
• Klasa IV: braki zębów przednich – siodło podparte doprzednio w stosunku do zębów filarowych. Nie ma modyfikacji.

Więcej

Współcześnie można odczuwać strach przed dentystą i leczeniem zębów; albo i nie. Ale na pewno trzeba być wdzięcznym losowi, że żyjemy w czasach, kiedy wizyta u stomatologa jest bezbolesna – nawet jeżeli trzeba rwać ząb lub zęby. Nasi antenaci takiego szczęścia nie mieli – barwnie i wartko opisano to w „Bolesnej Historii Stomatologii” James Wynbrandt – Wydawnictwa Marginesy, a przetłumaczyła ją Zofia Szachnowska – Olesiejuk.

Recenzja książki za pośrednictwem SmakKsiazki.pl odbyła się w gabinecie Dentysta.eu – dziękujemy za wizytę i zapraszamy do obejrzenia jej omówienia w poście.

Lektura godna uwagi aby dowiedzieć się Co się zmieniło na przestrzeni lat? Co przyszłe pokolenia będą wytykały palcami współczesnym dentystom? Czym najlepiej znieczulić zęba, i czy dzisiejsze metody mają coś wspólnego z z tymi stosowanymi wiele lat temu? Sporo ciekawostek, dramatycznych historii, ale też całkiem pokaźny zastrzyk wiedzy.

To książka, którą przeczytać powinien każdy, a szczególnie ten, kto twierdzi, że współcześnie wizyta u dentysty to traumatyczne przeżycie. Opisane w niej dawne metody leczenia, a czasem bardziej zaklinania rzeczywistości, mrożą krew w żyłach, budzą przerażenie lub niedowierzanie. Przykład? Kiedy ząb bolał, zalecano osadzać w ubytku zmielone kości zwierząt lub suszone owady, a także upuścić krew – do skutku, co wcale nierzadko kończyło się zgonem pacjenta. Z kolei, gdy komuś zależało na długowieczności zdrowych zębów, musiał złapać zielonego węża, rozciągnąć go w pozycji horyzontalnej, chwytając za głowę i ogon, następnie zakołysać nim siedem razy, a potem wypuścić na wolność i przez cztery kolejne dni nie spożywać solonego jedzenia. Inne dość nietypowe metody to remedia popularne w medycynie ludowej. Jedną z nich była metoda leczenia bolesnych dziąseł polegająca na drapaniu ich zębem mężczyzny, który zginął brutalną śmiercią. Rozchwiane zęby wzmacniano za pomocą żaby przywiązanej do szczęki. By zapobiec bólowi, należało dodatkowo dwa razy w miesiącu zjeść całą mysz. Jeżeli natomiast ból już zdążył zaatakować, radzono „ugryźć kawałek drewna z drzewa rozdartego przez piorun” albo „dotknąć ząb kością czołową jaszczurki schwytanej podczas pełni księżyca”. Soki wyciskane z roślin hodowanych we wnętrzu ludzkiej czaszki również zajmowały wysoką pozycję na jego liście środków przeciwbólowych.

Więcej

Celem leczenia retencyjnego w ortodoncji jest utrwalenie efektów uzyskanych w trakcie leczenia aktywnego. Już podczas planowania terapii należy informować pacjentów, że długotrwała, a czasem permanentna terapia retencyjna, stanowi integralny element leczenia ortodontycznego – w wielu przypadkach to jedyna możliwość utrzymania osiągniętych wyników przez długi okres.  

Retencja w ortodoncji – problematyczna, ale niezbędna

Należy mieć na uwadze, że u wysokiego odsetka pacjentów istnieje skłonność do nawrotów wady – mimo właściwego rozpoznania, prawidłowo przeprowadzonych, kolejnych etapów leczenia aktywnego i stabilizacji jego rezultatów.

Okres retencyjny powinno się traktować jako integralną część całego leczenia ortodontycznego. Czas jego trwania zależy od różnych czynników, m.in. od typu nieprawidłowości, jej nasilenia i sposobu leczenia, a także od wieku pacjenta i czynników genetycznych. Generalnie uznaje się, że czas leczenia retencyjnego powinien trwać od roku do dwóch lat lub co najmniej tyle, ile połowa czasu poświęconego na leczenie aktywne.

Decyzja o zakończeniu retencji może zależeć również od stadium wzrostowego, w jakim znajduje się pacjent. W wielu przypadkach dopiero całkowite zakończenie wzrostu umożliwia uzasadnioną rezygnację z leczenia retencyjnego. Wydłużonego okresu retencji mogą wymagać pacjenci dorośli poddani leczeniu aparatem stałym, u których procesy apozycji przebiegają wolniej, a procesy resorpcji tkanki kostnej – szybciej. W niektórych przypadkach, przy towarzyszących periodontopatiach i zanikach podparcia kostnego, zaleca się stosowanie retencji permanentnej (z użyciem retainerów stałych). Więcej

Zęby tworzą się w wyniku oddziaływania między ektodermalnym nabłonkiem jamy ustnej a (ulokowaną pod nim) tkanką zarodkową – mezenchymą, która różnicuje się z ektodermalnych komórek grzebienia nerwowego. Z ektodermy powstaje szkliwo i inne składniki zęba; z mezenchymy wykształca się zębina, cement komórkowy i więzadło ozębinowe. Ektodermalne komórki nabłonka, który wyściela pierwotną jamę ustną, namnażają się i tworzą listewki zębowe. Powstaje narząd szkliwotwórczy, którego komórki wytwarzają szkliwo, ustalają kształt korony i korzenia zęba oraz zapoczątkowują wytwarzanie zębiny i – w pewnym stopniu – cementu. Listewki tworzą się ok. 6.–7. tygodnia życia płodowego (także później) w lokalizacjach właściwych dla zębów mlecznych; ok. 5 miesiąca – proces przebiega również w miejscach odpowiadających zębom stałym. Co ciekawe, czynność listewki zębowej dla „zęba mądrości” trwa aż do 5. roku życia.

Zanim rozwiną się zęby…

Zęby mleczne i stałe tworzą się z ektodermy i mezenchymy. Początkowo, niemal jednocześnie, tworzą się zawiązki 20 zębów mlecznych, później powstają zawiązki zębów stałych.

Rozwój zębów w okresie prenatalnym (odontogeneza) rozpoczyna się od wykształcenia listewki zębowej. Wcześniej (między 21. a 25. dniem życia zarodkowego) zapoczątkowuje się rozwój twarzowej części czaszki, który przebiega z migracją komórek grzebienia nerwowego (tworzących mezenchymę – czwarty listek zarodkowy). To mezenchyma daje początek strukturom tkanki łącznej, takim jak kości, mięśnie czy naczynia krwionośne. Z mezenchymy tworzą się także wyrostki twarzowe (czołowy, 2 szczękowe, 2 żuchwowe), które otaczają pierwotną zatokę ustną – wraz z ich wzrostem rozwija się pierwotna jama ustna.

W 5. tygodniu na wyrostku czołowym pojawiają się wyrostki nosowe; z łuków skrzelowych wykształca się wyrostek szczękowy i żuchwowy, mięśnie żwacze, język, młoteczek i kowadełko oraz kość gnykowa, wyrostek rylcowaty, więzadło rylcowo-gnykowe, strzemiączko i mięśnie mimiczne. Ze wzrostem tkanek wyrostki ulegają zbliżeniu i połączeniu – powstaje podniebienie pierwotne, które zamyka jamę ustną od góry. Połączenie wyrostków szczękowych z wyrostkiem czołowym prowadzi do rozwoju szczęki.

Stadia odontogenezy

Między 30. a 40. dniem dochodzi do wykształcenia wspomnianej listewki zębowej, co zapoczątkowuje proces rozwoju zębów. Z jej komórek podstawowych, w procesie proliferacji, tworzą się zawiązki zębów mlecznych, które różnicują się: od nagromadzenia komórek nabłonkowych do dojrzałego zawiązka zęba. Więcej

Leczenie ortodontyczne obarczone jest stosunkowo małym ryzykiem powikłań; najczęściej obserwowane są łagodne zmiany ograniczone do jamy ustnej i jej okolic. Ryzyko można minimalizować m.in. przez prawidłowe postępowanie przed i w trakcie leczenia. Leczenie poprzedza wnikliwe badanie, wywiad lekarski i szczegółowy instruktaż użytkowania aparatu oraz zasad higieny jamy ustnej i aparatu. Nie wolno zapominać, że prawidłowy przebieg terapii i jej wyniki zależą od ścisłego przestrzegania zaleceń lekarskich, regularnych wizyt kontrolnych, a także – gdy to konieczne – wizyt dodatkowych (w przypadku uszkodzenia aparatu, podrażnień/zmian na błonie śluzowej jamy ustnej itp.).

O ryzyku ewentualnych powikłań każdy pacjent informowany jest przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego (pacjent powinien wyrazić na nie zgodę po zapoznaniu się z planem terapeutycznym).

Odwapnienia zębów i urazy błony śluzowej

Do miejscowych powikłań leczenia ortodontycznego należą odwapnienia i próchnica zębów. Komplikacje dotyczące tkanek zębów najczęściej są następstwem nieprawidłowej techniki szczotkowania zębów, niewystarczającej częstotliwości zabiegów higienicznych, stosowania diety próchnicotwórczej i/lub podatności osobniczej.

Elementy aparatów ortodontycznych mogą przyczyniać się do dyskomfortu, podrażnień i urazów błony śluzowej jamy ustnej; czasem dochodzi do owrzodzeń śluzówki warg i policzków. Ryzyko powikłań tego rodzaju redukowane jest przez dokładne zagięcie elementów drucianych aparatów oraz stosowanie specjalnych wosków ochronnych lub silikonu ortodontycznego do oklejania zamków, okolic pierścieni i innych części aparatu podrażniających tkanki.

Każdy przypadek zagłębiania elementów aparatu w tkanki miękkie powinien być niezwłocznie zgłaszany ortodoncie. Więcej

Nieprawidłowości dotyczące położenia zębów mogą występować w obrębie łuków zębowych (nachylenia zębów, przestawienia, obroty) lub poza nimi. Anomalie zębowe nie stanowią wyłącznie problemu natury estetycznej – mogą utrudniać żucie i artykulację; przyczyniać się do deformacji łuku zębowego, zaburzeń okluzji, sprzyjać rozwojowi próchnicy i wymagać złożonego, multidyscyplinarnego postępowania.

Istnieje wiele nieprawidłowości dotyczących położenia zębów: przesunięcia, przestawienia, przechylenia i rotacje wokół własnej osi; może dojść do zatrzymania zęba w kości, jego zatopienia, przemieszczenia poza wyrostek zębodołowy lub… poza jamę ustną.

Więcej na temat wad zgryzu przeczytasz tutaj.

Nachylenie, przesunięcie, przestawienie i obrót zęba

Nachylenie zęba (jego osi długiej) wzdłuż wyrostka zębodołowego (inclinatio) dzieli się na nachylenie doprzednie (mesioinclinatio) i dotylne (distoinclinatio). Nachylenie zębów w poprzek wyrostka zębodołowego (trusio) może przyjąć postać przechylenia zębów przednich w kierunku dopodniebiennym (retrusio) lub w kierunku przedsionka jamy ustnej – „dowargowym” (protrusio). Wśród nachyleń zębów bocznych wyróżnia się: linguotrusio (przechylenie dojęzykowe), vestibulotrusio (wychylenie doprzedsionkowe), palatotrusio (dopodniebienne).

Przesunięcie zęba wiąże się z przemieszczeniem korony i korzenia. Istnieją przesunięcia poza łuk zębowy: na zewnętrz (extrapositio), do wewnątrz (intrapositio) i w obrębie łuku (antepositio,­ distopositio, mesiopositio, retropositio, linguopositio, vestibulopositio).

Przesunięciem nazywa się osiowe zmiany pozycji zębów bez nachylenia, ale w praktyce obserwuje się często przesunięcia połączone z nachyleniem, obrotem zęba. Przemieszczenie wzdłuż długiej osi zęba może przyjąć postać skrócenia (infrapositio) lub wydłużenia (suprapositio). Za wydłużenie lub skrócenie zęba zwykle odpowiada uraz mechaniczny, ale brak kontaktu okluzyjnego (infrapozycja) bywa również skutkiem zatopienia lub braku zawiązka zęba stałego. Więcej

Polityka prywatności

1. Dane Osobowe i Administrator

Administratorem w odniesieniu do danych osobowych osób fizycznych jest Marcin Krufczyk prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Krufczyk Marcin Grupa Dentysta.eu, administrator serwisu www.dentysta.eu.pl z siedzibą przy ul. Witkiewicza 75, 44-100 Gliwice, NIP 6472372953. Kontakt w sprawie przetwarzania danych osobowych: rodo@dentysta.eu lub korespondencyjnie na adres siedziby.

2. Cel przetwarzania danych

Celem przetwarzania Danych Osobowych jest realizacja umów łączących Administratora, działania marketingowe, prowadzenie statystyki.

3. Podstawa prawna przetwarzania danych

Dane Osobowe będą̨ przetwarzane w oparciu o poniższe podstawy prawne:
a) w zakresie realizacji umowy art. 6 ust.1 lit. b oraz f Rozporządzenia UE 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, to jest w ramach wykonania umowy oraz w ramach prawnie uzasadnionego interesu Administratora, którym jest możliwość́ informowania o wszelkich sprawach związanych z umową (dalej jako „RODO”);
b) w zakresie realizacji celów marketingu towarów i usług art. 6 ust.1 lit. a Rozporządzenia UE 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, to jest w ramach kontaktowania się w sprawie przedstawienia oferty handlowej.

4. Odbiorcy danych

Dostęp do Danych Osobowych mogą̨ mieć następujący odbiorcy danych:
– upoważnieni pracownicy Administratora,
– usługodawcy, którym w drodze umowy powierzono przetwarzanie Danych Osobowych na potrzeby realizacji usług świadczonych dla Administratora.
– podmioty uprawnione do otrzymania Danych Osobowych na podstawie przepisów prawa;
– dostawcy usług prawnych i doradczych oraz wspierający Administratora w dochodzeniu należnych roszczeń́ (w szczególności kancelarie prawne, podatkowe, firmy windykacyjne).

5. Okres przechowywania danych

– w przypadku przetwarzania danych w celu, o którym mowa w pkt 3 ust. a) przez okres, w którym osoba, której dane dotyczą̨ może dochodzić ewentualnych roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy (termin przedawnienia), który wynosi maksymalnie 10 lat od dnia wykonania umowy.
– w przypadku przetwarzania danych w celu, o którym mowa w pkt 3 ust. b) przez okres do czasu odwołania zgody.

6. Zasady gromadzenia danych
7. a) Podanie Danych Osobowych przez osobę̨, której dane dotyczą̨ jest warunkiem zawarcia umowy. Niepodanie danych oznaczonych jako wymagane uniemożliwia Administratorowi zawarcie i realizację umowy. Administrator przetwarza następujące dane osobowe: imię i nazwisko, nazwa firmy, adres zamieszkania, adres siedziby, numer telefonu, adres mailowy.
   b) W czasie korzystania z serwisu dentysta.eu są zbierane w sposób ograniczony pliki cookie. Na bazie w ten sposób zebranych informacji identyfikacja osoby jest niemożliwa. Nie przechowujemy IP ani żadnych danych osobowych.
   c) W celu rezygnacji ze zbierania informacji o sobie na podstawie plików cookies o czym mowa w pkt 6 lit b. wystarczy odpowiednio ustawić preferencje dot. plików cookies w przeglądarce internetowej.
   d) Administrator danych nie będzie przekazywał danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej.
8. Prawa związane z przetwarzaniem Danych Osobowych

Osoba, której dane dotyczą̨ może skorzystać́ z następujących praw:
a) prawa do zadania dostępu do swoich Danych Osobowych oraz do ich sprostowania,
b) prawa do ograniczenia przetwarzania jej danych w sytuacjach i na zasadach wskazanych w art. 18 RODO lub do ich usunięcia zgodnie z art. 17 RODO („prawo do bycia zapomnianym”), które dotyczy założonego konta użytkownika a nie treści zgromadzonych przez serwis.
c) prawa do przeniesienia Danych Osobowych zgodnie z art. 20 RODO,
d) prawa do wniesienia w dowolnym momencie sprzeciwu wobec przetwarzania jej Danych Osobowych z przyczyn związanych z jej szczególną sytuacją, o którym mowa w art. 21 ust. 1 RODO,
e) prawa wniesienia skargi do organu nadzorczego zajmującego się̨ ochroną danych osobowych.
Osoba, która złożyła wniosek lub zadanie dotyczące przetwarzania jej Danych Osobowych, w ramach korzystania z przysługujących jej praw, może zostać́ poproszona przez Administratora o odpowiedź na kilka pytań́ związanych z jej Danymi Osobowymi, które umożliwiają̨ weryfikację jej tożsamości.

6. Informacje uzupełniające

Czym są pliki „cookies”?

Poprzez pliki „cookies” należy rozumieć dane informatyczne, w szczególności pliki tekstowe, przechowywane w urządzeniach końcowych użytkowników przeznaczone do korzystania ze stron internetowych. Pliki te pozwalają rozpoznać urządzenie użytkownika i odpowiednio wyświetlić stronę internetową dostosowaną do jego indywidualnych preferencji. „Cookies” zazwyczaj zawierają nazwę strony internetowej z której pochodzą, czas przechowywania ich na urządzeniu końcowym oraz unikalny numer.

Do czego używamy plików „cookies”?

Pliki „cookies” używane są w celu dostosowania zawartości stron internetowych do preferencji użytkownika oraz optymalizacji korzystania ze stron internetowych. Używane są również w celu tworzenia anonimowych, zagregowanych statystyk, które pomagają zrozumieć w jaki sposób użytkownik korzysta ze stron internetowych co umożliwia ulepszanie ich struktury i zawartości, z wyłączeniem personalnej identyfikacji użytkownika.

Jakich plików „cookies” używamy?

Stosowane są, co do zasady, dwa rodzaje plików „cookies” – „sesyjne” oraz „stałe”. Pierwsze z nich są plikami tymczasowymi, które pozostają na urządzeniu użytkownika, aż do wylogowania ze strony internetowej lub wyłączenia oprogramowania (przeglądarki internetowej). „Stałe” pliki pozostają na urządzeniu użytkownika przez czas określony w parametrach plików „cookies” albo do momentu ich ręcznego usunięcia przez użytkownika.
Pliki „cookies” wykorzystywane przez partnerów operatora strony internetowej, w tym w szczególności użytkowników strony internetowej, podlegają ich własnej polityce prywatności.

Wyróżnić można szczegółowy podział cookies, ze względu na:

7. Rodzaje cookies ze względu na niezbędność do realizacji usługi:

Niezbędne – są absolutnie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania witryny lub funkcjonalności z których użytkownik chce skorzystać.
Funkcjonalne – Są ważne dla działania serwisu:
a) służą wzbogaceniu funkcjonalności serwisu, bez nich serwis będzie działał poprawnie, jednak nie będzie dostosowany do preferencji użytkownika,
c ) służą zapewnieniu wysokiego poziomu funkcjonalności serwisu, bez ustawień zapisanych w pliku cookie może obniżyć się poziom funkcjonalności witryny, ale nie powinna uniemożliwić zupełnego korzystania z niej,
c) służą bardzo ważnym funkcjonalnościom serwisu, ich zablokowanie spowoduje, że wybrane funkcje nie będą działać prawidłowo.
Biznesowe – Umożliwiają realizację modelu biznesowego w oparciu o który udostępniona jest witryna, ich zablokowanie nie spowoduje niedostępności całości funkcjonalności serwisu ale może obniżyć poziom świadczenia usługi ze względu na brak możliwości realizacji przez właściciela witryny przychodów subsydiujących działanie serwisu. Do tej kategorii należą np. cookies reklamowe.

8. Ze względu na czas przez jaki cookie będzie umieszczone w urządzeniu końcowym użytkownika:

Cookies tymczasowe (session cookies) – cookie umieszczone na czas korzystania z przeglądarki (sesji), zostaje wykasowane po jej zamknięciu.
Cookies stałe (persistent cookie) – nie jest kasowane po zamknięciu przeglądarki i pozostaje w urządzeniu użytkownika na określony czas lub bez okresu ważności w zależności od ustawień właściciela witryny.

9. Ze względu na pochodzenie – administratora serwisu, który zarządza cookies:

Cookie własne (first party cookie) – cookie umieszczone bezpośrednio przez właściciela witryny jaka została odwiedzona.
Cookie zewnętrzne (third-party cookie) – cookie umieszczone przez zewnętrzne podmioty, których komponenty stron zostały wywołane przez właściciela witryny.
Uwaga: cookie mogą być wywołane przez administratora za pomocą skryptów, komponentów, które znajdują się na serwerach partnera, umiejscowionych w innej lokalizacji – innym kraju lub nawet zupełnie innym systemie prawnym. W przypadku wywołania przez administratora witryny komponentów serwisu pochodzących spoza systemu administratora mogą obowiązywać inne standardowe zasady polityki cookies niż polityka prywatności / cookies administratora witryny.

10. Ze względu na cel jakiemu służą:

Konfiguracji serwisu – umożliwiają ustawienia funkcji i usług w serwisie.
Bezpieczeństwo i niezawodność serwisu – umożliwiają weryfikację autentyczności oraz optymalizację wydajności serwisu.
Uwierzytelnianie – umożliwiają informowanie gdy użytkownik jest zalogowany, dzięki czemu witryna może pokazywać odpowiednie informacje i funkcje.
Stan sesji – umożliwiają zapisywanie informacji o tym, jak użytkownicy korzystają z witryny. Mogą one dotyczyć najczęściej odwiedzanych stron lub ewentualnych komunikatów o błędach wyświetlanych na niektórych stronach. Pliki cookie służące do zapisywania tzw. „stanu sesji” pomagają ulepszać usługi i zwiększać komfort przeglądania stron.
Procesy – umożliwiają sprawne działanie samej witryny oraz dostępnych na niej funkcji.
Reklamy – umożliwiają wyświetlać reklamy, które są bardziej interesujące dla użytkowników, a jednocześnie bardziej wartościowe dla wydawców i reklamodawców, personalizować reklamy, mogą być używane również do wyświetlania reklam poza stronami witryny (domeny).
Lokalizacja – umożliwiają dostosowanie wyświetlanych informacji do lokalizacji użytkownika.
Analizy i badania, audyt oglądalności – umożliwiają właścicielom witryn lepiej zrozumieć preferencje ich użytkowników i poprzez analizę ulepszać i rozwijać produkty i usługi. Zazwyczaj właściciel witryny lub firma badawcza zbiera anonimowo informacje i przetwarza dane na temat trendów bez identyfikowania danych osobowych poszczególnych użytkowników.

Nieszkodliwe – Obejmuje cookies:
a) niezbędne do poprawnego działania witryny
c) potrzebne do umożliwienia działania funkcjonalności witryny, jednak ich działanie nie ma nic wspólnego z śledzeniem użytkownika
Badające – wykorzystywane do śledzenia użytkowników jednak nie obejmują informacji pozwalających zidentyfikować danych konkretnego użytkownika.

Usuwanie plików „cookies”
Standardowo oprogramowanie służące do przeglądania stron internetowych domyślnie dopuszcza umieszczanie plików „cookies” na urządzeniu końcowym. Ustawienia te mogą zostać zmienione w taki sposób, aby blokować automatyczną obsługę plików „cookies” w ustawieniach przeglądarki internetowej bądź informować o ich każdorazowym przesłaniu na urządzenie użytkownika. Szczegółowe informacje o możliwości i sposobach obsługi plików „cookies” dostępne są w ustawieniach oprogramowania (przeglądarki internetowej).
Ograniczenie stosowania plików „cookies”, może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie internetowej.

Usługi zewnętrzne

Google Analytics

Google Analytics to usługa analityczna świadczona przez Google Inc. („Google”). Google wykorzystuje zebrane dane do śledzenia i sprawdzania korzystania z tej strony internetowej w celu przygotowywania raportów dotyczących jej działań i udostępniania ich innym usługom Google.

Polityka prywatności

Cloud Console Insight

Zebrane w poprzednim 28-dniowym okresie dane wskazują w ujęciu zbiorczym, że działanie wszystkich stron wyświetlanych z tego źróda.

Polityka prywatności

reCAPTCHA v2

Ta strona używa CAPTCHA w celu sprawdzenia, że osobą wykonującą określone czynności jest człowiek a nie robot. Dostawca CAPTCHA może ustawić plik cookie sesji i uzyskać informacje o przeglądarce internetowej i urządzeniu uzyskującym dostęp do tej witryny.

Polityka prywatności

Endokorony czy wkłady koronowo-korzeniowe – które i kiedy po leczeniu kanałowym   zębów?

Leczenie endodontyczne osłabia strukturę zęba. Z punktu widzenia stomatologa zainteresowanego przede wszystkim osiągnięciem celu, jakim jest utrzymanie wyleczonego kanałowo zęba w jamie ustnej pacjenta, najważniejszą właściwością, jaką cechować muszą się elementy wykorzystywane do odbudowy koron zębowych, jest odpowiednia ich wytrzymałość. Pacjent będzie dodatkowo mocno zainteresowany wykonaniem pracy na odpowiednim poziomie estetycznym. Elementami, które charakteryzują się zarówno dużą wytrzymałością oraz wysokim poziomem estetyki, są endokorony oraz wkłady koronowo-korzeniowe. Pod kątem estetycznym pod uwagę bierze się endokorony kompozytowe lub ceramiczne, natomiast wśród wkładów koronowo-korzeniowych – wypełnienia wykonane z kompozytu i wzmocnione włóknem szklanym.

Endokorona a wkład koronowo-korzeniowy – co je różni? Więcej