O prawidłowym zgryzie mówimy wtedy, kiedy zęby szczęki i żuchwy stykają się ze sobą, a ściślej, kiedy każdy ząb styka się z dwoma zębami przeciwległej szczęki, a także, kiedy zęby górne nieznacznie wystają poza dolne, znajdujące się w żuchwie (wyjątkiem są górne trzonowe trójki, oraz dolne środkowe siekacze – one stykają się tylko i wyłącznie z jednym zębem).
Z kolei o wadzie zgryzu mówimy wtedy, kiedy ustawienie zębów jest inne od ogólnie przyjętego wzorca.
Wszelkie wady tudzież odstępstwa od normy można zauważyć po nierówno ustawionych zębach w łukach. Bardzo często krzywy zgryz mylony jest z krzywymi zębami – otóż jest to jakże mylna interpretacja, bowiem zęby są proste, aczkolwiek rosnąc krzywo dają złudny efekt.
1. Zgryz otwarty – brak kontaktu dolnych zębów z górnymi w płaszczyźnie pionowej
2. Zgryz głęboki – zęby górne zakrywają zęby dolne powyżej przyjętej normy
3. Tyłozgryz – cofnięcie żuchwy w stosunku do zębów szczęki
4. Przodozgryz – nadmiernie wysunięta żuchwa ku przodowi
5. Zgryz krzyżowy – odwrotne zachodzenie zębów
6. Stłoczenia – zęby położone na zewnątrz, lub do wewnątrz w stosunku do sąsiadujących z nimi zębów (brak miejsca w łukach)
7. Zęby odseparowane – zęby nie kontaktują się ze sobą (charakterystyczne „szpary” między zębami)
Dentofobia jest jedną z fobii współczesnego świata, która jednak narodziła się najprawdopodobniej w chwili, kiedy to pierwszy człowiek skorzystał z pomocy drugiego w celu wyeliminowania tudzież pozbycia się bolącego zęba.
W głowie osoby ogarniętej tą fobią najczęściej następują skojarzenia powiązane z niemiłymi i/lub traumatycznymi sytuacjami, które albo miały swoje miejsce podczas poprzednich wizyt u stomatologa albo osoba taka zna je z opowieści. Współcześnie bolesne zabiegi stomatologiczne należą do zamierzchłej przeszłości, ponieważ każdy zabieg można wykonać w znieczuleniu miejscowym.
Bardzo ważna jest pierwsza wizyta dziecka u dentysty – jeśli lekarz zadba o to, by przebiegła ona bez bólu i w miłej atmosferze, dziecko nie będzie zagrożone dentofobią, gdyż gabinet stomatologiczny nie będzie się mu kojarzył z bólem i cierpieniem.
Nierzadko spotyka się próchnicę u bardzo małych dzieci. Jest to choroba, która ma wiele przyczyn i jest poważnym problemem społecznym i leczniczym w stomatologii dziecięcej.
Większość rodziców dzieci do drugiego roku życia nie zdaje sobie sprawy z istnienia ubytków próchnicowych u ich potomstwa lub też uważa , że nie ma potrzeby leczenia zębów mlecznych. Wczesne przekazanie baterii próchnicogennych jest przyczyną pojawienia się zmian chorobowych. w pierwszych latach życia dziecka. Istnieje możliwość zakażenia w wyniku wspólnego używania przedmiotów, takich jak sztućce, szczotka do zębów, a nawet zabawek, którymi bawią się dzieci. Próchnica zębów mlecznych charakteryzuje się ostrym i szybkim przebiegiem. Powstawaniu zmian sprzyja budowa sprzyja budowa morfologiczna oraz słaba mineralizacja szkliwa i zębiny w porównaniu z zębami stałymi. W krótkim czasie doprowadza do znacznej destrukcji tkanek twardych zębów a w dalszej kolejności do chorób miazgi i tkanek okołowierzchołkowych (OKW) i w konsekwencji do utraty uzębienia mlecznego.
Odpowiednia pielęgnacja zębów od narodzin dziecka to wymóg posiadania zdrowych zębów przez całe życie.
Dbanie o zęby powinno rozpocząć się już od pierwszych dni życia malucha poprzez odpowiednie żywienie i odpowiednią edukację wdrażającą do nabrania nawyków prawidłowego użytkowania szczoteczki i pasty zębów.W pierwszych miesiącach życia mleko wykazuje najlepszy produkt żywieniowy, ponieważ zawiera wszystkie substancje odżywcze, których dziecko potrzebuje. Na ogół około 5-6 miesiąca, kiedy zaczynają wyrzynać się pierwsze ząbki, dziecko zaczyna przyjmować stałe pożywienie. W tym okresie trzeba być uważnym , by nie dawać napojów z dodatkiem cukru, takich jak soki owocowe lub rumianek, które zawierają glukozę uszkadzającą zęby. Kiedy tylko dziecko jest w stanie naśladować rodziców w ich ruchach (około 2/3 lat) należy motywować malucha, aby bawił się zębami pomagając mu w zabawny sposób oswoić się z użyciem szczoteczek.
W określonych okresach związanych z aspektami hormonalnymi mogą być konieczne nawet pewne kuracje w celu kontroli stanu zdrowia jamy ustnej.
Kobieta podlega zmianom hormonalnym podczas swego życia. W określonych momentach związanych z aspektami hormonalnymi mogą być konieczne pewne kuracje w celu kontroli stanu jamy ustnej. Dojrzewanie, cykl menstruacyjny, ciąża, menopauza i środki antykoncepcyjne doustne wpływają również na stan zdrowia jamy ustnej. Podczas dojrzewania mamy do czynienia ze wzrostem poziomów niektórych hormonów (estrogen i progesteron), które powodują dojrzewanie seksualne. Poza widocznymi zmianami ciała kobiecego hormony seksualne mogą zmienić sposób reakcji dziąseł i tkanek miękkich ust wobec ataku baterii. Dziąsła mogą stać się przewrażliwione i powiększyć się krwawiąc.
Prawidłowa higiena jamy ustnej jest ważna już od pierwszych dni życia.
Udowodniono, że zdrowe uzębienie sprzyja prawidłowemu rozwojowi czaszko – twarzowemu. W przeszłości nie doceniano zębów mlecznych, ponieważ i tak miały wypaść, aby dać miejsce zębom stałym. Takie rozumowanie jest naturalnie błędne. W rzeczywistości istotne jest traktowanie zębów mlecznych zarówno w celu przyzwyczajenia dziecka do prawidłowej higieny jamy ustnej, którą będzie utrzymywać jako człowiek dorosły, a także dla uniknięcia dokuczliwych i bolesnych patologii uzębienia.
Zastosowanie fluoru, jako czynnika zapobiegającego próchnicy ma korzenie w odległych czasach. Jak wiemy, w 1942 roku, amerykański stomatolog – Dean podkreślał znaczenie przyjmowania fluoru.Fluor pomaga w prewencji próchnicy zębów, kiedy jest przyjmowany w fazie powstawania mineralnej struktury szkliwa.
Światowa Organizacja Zdrowia stwierdziła potrzebę uzupełniania fluoru podczas ciąży, począwszy od czwartego miesiąca czyli od kiedy w płodzie zaczyna się tworzyć zarodek zębów, aby były one mocne i zdrowe, zarówno mleczne zęby jak i zęby stałe dziecka. Ponadto, jeśli mama przyjęła właściwą ilość fluoru w okresie ciąży, na początek zalecane jest niepodawanie noworodkom integratorów na bazie fluoru do szóstego miesiąca.