Dysplazja włóknista (dysplasia fibrosa) to rzadka choroba kości, która polega na przemianie prawidłowej tkanki kostnej w tkankę włóknistą i jej wtórnym kostnieniu. Dysplazja może dotyczyć wielu kości szkieletu (dysplazja wieloogniskowa, poliostotyczna) lub występować w postaci monoostotycznej (najczęstszej), jednoogniskowo – np. tylko w kościach szczęk. (Ze względu na budowę i lokalizację anatomiczną przebieg kliniczny dysplazji w kościach szczęk różni się od zmian obserwowanych w kościach długich.) W leczeniu stosuje się metody zachowawczo-farmakologiczne i chirurgiczne.

Dysplazja włóknista – choroba kości

Dysplazja włóknista to wada rozwojowa polegająca na zaburzeniu wzrostu, modelowania i zmianach w strukturze kości w okresie przemian tkanki łącznej w chrzęstną lub kostną ze skłonnością do tworzenia nowej, metaplastycznej, bezstrukturalnej kości. Kości, która może ulegać wtórnej mineralizacji i uwapnieniu.

Na podstawie obrazu radiologicznego wyróżnia się dysplazję zagęszczającą, torbielowatą i mieszaną, których objawy kliniczne i radiologiczne są zwykle wystarczająco charakterystyczne, by wnioskować o rozpoznaniu. Badanie histopatologiczne umożliwia różnicowanie dysplazji z innymi zmianami nowotworopodobnymi.

Zmiany chorobowe w kościach powstają we wczesnym wieku, zazwyczaj długo przed pojawieniem się objawów klinicznych. Choroba wykrywana jest najczęściej u dzieci, nawet w pierwszym roku życia. W jej przebiegu można wyróżnić następujące okresy:

• narastanie objawów
• względna stabilizacja (zahamowanie)
• ustępowanie zmian.

Więcej

Pacjent zakwalifikowany do leczenia ortodontycznego wymaga odpowiedniego przygotowania, m.in. edukacji z zakresu nowych zasad higieny jamy ustnej. Prawidłowa higiena jamy ustnej należy do kluczowych czynników, które wpływają na jakość i czas trwania terapii, jednak wyniki wielu badań wykazują gwałtowny spadek poziomu higieny jamy ustnej u pacjentów podczas regulacji zgryzu. Stosowanie aparatu ortodontycznego może sprzyjać odkładaniu się płytki bakteryjnej, utrudniać wykonywanie zabiegów higienicznych i osłabiać procesy samooczyszczania jamy ustnej za pomocą śliny.

Jak dbać o jamę ustną i aparat podczas regulacji zgryzu aparatem? Skąd te trudności?

Higiena jamy ustnej obejmuje głównie (ale nie tylko) higienę uzębienia. Jamę ustną wyściela gładka, wilgotna błona śluzowa. Drobne gruczoły śluzowe pokrywają ją warstwą śluzu, co ułatwia usuwanie resztek pokarmowych; podobną rolę pełnią ruchy połykania, dzięki którym resztki, bakterie i złuszczony nabłonek są połykane i trafiają do żołądka. Jednak resztki pokarmowe w każdych warunkach (również prawidłowych) mogą zalegać w przestrzeniach międzyzębowych, na szyjkach zębów przy brzegu dziąsła i na powierzchni zębów, zwłaszcza żujących. W warunkach patologicznych (np. gdy istnieją ubytki próchnicowe lub gdy zęby są nieprawidłowo ustawione w łuku zębowym) utrzymanie właściwego poziomu higieny jest utrudnione; źródłem problemów bywają też szyny i aparaty ortodontyczne. Dlatego leczenie ortodontyczne powinno być poprzedzone pełną sanacją jamy ustnej oraz szkoleniem nt. prawidłowych zabiegów higienicznych w obrębie jamy ustnej (bez względu na rodzaj stosowanego aparatu). Długi czas trwania terapii wiąże się z koniecznością zmian obecnych i utrwalenia nowych, właściwych nawyków, ścisłego przestrzegania zasad higieny jamy ustnej i aparatu w celu ochrony przed nasileniem choroby próchnicowej i periodontopatii zapalnych.

Szczególnej uwagi wymagają pacjenci leczeni aparatem stałym, którego elementy (pierścienie, zamki) ułatwiają gromadzenie się płytki nazębnej i kolonizację bakterii; mogą stanowić także czynnik urazowy w jamie ustnej. W okolicy „problematycznych” elementów ortodontycznych może dojść do odwapnień, a bakterie produkujące kwasy (czynnik próchnicogenny) mogą również uczestniczyć w etiopatogenezie chorób przyzębia. Więcej

Nowoczesna i renomowana placówka stomatologiczna w Dąbrowie Tarnowskiej podejmie współpracę z lekarzem ortodontą.

Zakres obowiązków :
Leczenie ortodontyczne pacjentów w zakresie świadczeń NFZ
Leczenie ortodontyczne pacjentów komercyjnych
Prowadzenie dokumentacji medycznej w formie elektronicznej i papierowej

Wymagamy :
– Umiejętność zakładania aparatów stałych oraz ruchomych
– Doświadczenie w ortodoncji

Oferujemy :
– Pracę w godzinach, które będą Ci odpowiadać
– Konkurencyjne wynagrodzenie
– Możliwość podjęcia pracy od zaraz
– Komfortowe i przestrzenne gabinety
– Nowoczesny sprzęt
– Dobrą atmosferę w pracy
– Dużą bazę pacjentów
– Dobre połączenie i dogodny dojazd z Tarnowa, Szczucina czy Żabna
– Profesjonalną asystę aby zapewnić Ci najwyższy komfort pracy

Co nas wyróżnia ?
Pragniemy aby praca u nas była dla Ciebie satysfakcjonująca pod względem emocjonalnym i finansowym bo wierzymy, że dobre warunki zapewnione lekarzowi prowadzą do większej puli zadowolonych pacjentów.

Wybielony ząb martwy, zamiast zdobić jaśniejszą koroną, ląduje wśród odpadów medycznych w koszu? Po leczeniu prostującym wady zgryzu trzeba przeprowadzić resekcję wierzchołka korzenia zębowego? Ząb staje się różowy? Powodem może być resorpcja zębów w obszarze korony lub korzenia.

Resorpcja zębów to proces, którego skutkiem jest utrata twardych i miękkich tkanek zęba a także kości wyrostka zębodołowego. Ostateczną konsekwencją nieleczonej lub zbyt późno wykrytej resorpcji może być utrata zęba. Główną rolę w procesie niszczenia tkanek odgrywają osteoklasty, czyli komórki kościogubne. Gromadzą się one w okolicy uszkodzenia tkanki razem z krwinkami białymi –  monocytami i makrofagami. Duża ilość osteoklastów w okolicy zranienia bądź podrażnienia tkanek zęba to skutek działania czynników prozapalnych, głównie cytokin – interleukin oraz czynnika martwiczego guza, które wraz z hormonami i enzymami stymulują komórki kościogubne do niszczenia tkanek zębów. Rezultatem tego jest postępujący ich ubytek, czyli resorpcja.

Ponieważ resorpcja przez długi czas może przebiegać bezobjawowo, zanim dojdzie do rozpoznania choroby i wdrożenia leczenia, ubytek tkanek tkanek zęba może być już całkiem pokaźny. Z tego powodu bardzo ważne jest regularne odwiedzanie dentysty.

Czynniki wywołujące resorpcję zębów

• Uraz zębiny, cementu korzeniowego lub przyczepu łącznotkankowego – pierwotną przyczyną może być:
  • ucisk powodowany jest przez wyrzynające się lub już wyrżnięte zęby, rosnąca zmiana nowotworowa albo siły, które pojawiają się podczas leczenia ortodontycznego;
  • uraz mechaniczny, chemiczny albo termiczny.
• Infekcje tkanek zęba bądź obszaru przyzębia – może to być zakażenie pierwotne bądź pokłosie urazu, w wyniku którego rozwinęła się infekcja endodontyczna.
• Wybielanie zębów – szczególnie zębów martwych.
• Leczenie ortodontyczne lub periodontologiczne, zabiegi ortognatyczne.

Resorpcja zębów

Rodzaje resorpcji zębów

Resorpcję może zapoczątkować zdarzenie lub infekcja. Do utraty tkanek przyczynia się natomiast zespół czynników, które powodują, że resorpcja ma charakter fizjologiczny albo patologiczny.

Resorpcja fizjologiczna zachodzi w zębach mlecznych; patologiczną stwierdza się zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i w zębach stałych. Resorpcją fizjologiczną mogą być też procesy  naprawy niewielkich uszkodzeń, które toczą się na zewnętrznej powierzchni korzenia zębowego.

Resorpcja może być:

• zewnętrzna – kiedy zmiany prowadzące do utraty tkanek zęba rozpoczynają się od powierzchni cementu korzeniowego;
• wewnętrzna – gdy schorzenie rozpoczyna się od jamy zęba.

Resorpcja zewnętrzna i wewnętrzna mogą występować jednocześnie. Nie zawsze odróżnienie jednej od drugiej jest proste. W diagnostyce wykorzystujemy w gabinecie Dentysta.eu nowoczesne obrazowanie, m.in. zdjęcia rtg, radiowizjografię, tomografię komputerową. Badania obrazowe są  też podstawowym narzędziem do monitoringu skuteczności leczenia zębów z resorpcją. Ponieważ na zdjęciach rtg widać wyraźnie zmiany zachodzące wskutek leczenia (np. po zastosowaniu preparatów wapniowych), można podjąć zawczasu decyzję o konkretnej interwencji stomatologicznej w razie niepowodzenia zastosowanego sposobu leczenia.

Resorpcje wewnętrzne

Nazywa się je też ziarniniakiem wewnętrznym, pulpomą, „różowym zębem”.  Ta ostatnia nazwa wzięła się stąd, że jeśli proces chorobowy toczy się w komorze zęba, to ząb może z czasem stać się różowy – będzie to efekt prześwitywania przez szkliwo naczyń krwionośnych znajdujących się w tkance ziarninowej, jaka w powstaje w komorze zęba. Więcej

Stomatologia nie przestaje zaskakiwać, prezentujemy skromną listę „dziwnych” przypadków, które zanotowano podczas wizyty u dentysty.

1. 17-letni mężczyzna z Indii z 232 zębami

W 2014 roku dentysta usunął 232 zęby u 17-letniego mężczyzny z Indii.

Były one wynikiem nowotworu zwanego zębiakiem, w którym zaczynają tworzyć się zęby szczątkowe. Po usunięciu guza z jamy ustnej dentysta i jego zespół policzyli małe, gruszkowate zęby wewnątrz. Różniły się one rozmiarami i kształtami, począwszy od drobnych jak ziarenka, a na większych masach tkanki zębowej skończywszy. Łącznie naliczyli rekordową liczbę 232 zębów.

2. Uprawa pomidora

Dentysta zapytany przez stację Fox News o dziwne przypadki opowiedział, że podczas leczenia kanałowego u jednego z pacjentów znalezione zostało w dziąśle ziarno. Po bliższym przyjrzeniu się zdali sobie sprawę, że nawet kiełkuje z niego roślina. Pacjent powiedział, że to najprawdopodobniej nasionko pomidora.

3. Zęby przytrzymywane w miejscu przez płytkę nazębną

Płytka i kamień nazębny gromadzą się z czasem na zębach i stanowią idealne podłoże dla bakterii. Kontrola płytki i kamienia nazębnego jest jedną z głównych przyczyn codziennego szczotkowania i czyszczenia zębów nicią dentystyczną.

Jeśli jednak zaniedba się ten nawyk, płytka i kamień nazębny mogą nagromadzić się w ogromnych ilościach. Płytka może utworzyć pomost między zębami, zwanym „mostkiem płytki nazębnej”. Gdy osoba z powstałym w ten sposób mostkiem w końcu uda się do dentysty, aby usunąć płytkę nazębną, może wraz z nią stracić zęby!

Im dłużej płytka znajduje się na zębie, tym bardziej uszkadza ona otaczające ją tkanki. Bakterie mogą wyjadać dziąsła i kości, usuwając podporę dla zęba. Z czasem płytka staje się jedyną rzeczą trzymającą zęby w miejscu. Gdy zostanie usunięta, zęby nie będą mogły stać samodzielnie.

4. Przyklejanie zębów

Wiele osób boi się wizyt u dentysty. Dla niektórych strach jest tak wielki, że zamiast pójść do dentysty, wolą przykleić zęba Super Glue.

Pewna Brytyjka robiła tak przez około 10 lat. Niestety, z powodu substancji chemicznych zawartych w kleju zęby ostatecznie uległy uszkodzeniu. Skończyło się na wstawieniu implantu dentystycznego — rozwiązania znacznie droższego i bardziej czasochłonnego niż nowa korona zębowa.

5. Połknięty aparat ortodontyczny

Pewna Australijka udała się do szpitala z powodu przeszywającego bólu brzucha. Po zbadaniu jej lekarze odkryli coś niesamowitego — kawałek metalowego drutu. Drut przebił jelito cienkie, powodując ból.

Kobieta zakończyła leczenie ortodontyczne dziesięć lat przed pojawieniem się bólu. Prawdopodobnie podczas zdejmowania aparatu połknęła niewielki kawałek drutu i minęło sporo czasu, zanim zdążył się on ułożyć w pozycji będącej w stanie wyrządzić jej krzywdę. Więcej

Poszukujemy:
• stomatologa ze specjalizacją z ortodoncji
• stomatologa w trakcie specjalizacji z ortodoncji
• stomatologa bez specjalizacji zajmującego się ortodoncją

Zakres obowiązków:
• konsultacje ortodontyczne
• diagnozowanie i leczenie wad zgryzu
• leczenie ortodontyczne wad zgryzu dzieci i dorosłych
• aparaty ortodontyczne
• profilaktyka ortodontyczna

Oferujemy:
• pracę na pełen etat lub też możliwy inny wymiar czasu pracy w zależności od preferencji danego stomatologa; elastyczne godziny pracy,
• zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę, zlecenie lub współpracę,
• pracę w ramach kontraktu z NFZ i z pacjentami prywatnymi,
• atrakcyjne systemy wynagrodzenia,
• wykwalifikowany personel pomocniczy,
• dyplomowane asystentki stomatologiczne przeszkolone do pracy z lekarzem ortodontą,
• technika protetycznego wykonującego prace ortodontyczne,
• profesjonalną rejestrację pacjentów,
• pełne wyposażenie gabinetu : materiały i sprzęt ortodontyczny.

KONTAKT: tel. 604 502 102

Ramowy program usługi

Dzień 1:
1)Planowanie leczenia ortodontycznego – od listy problemów do planu szczegółowego
2)Analiza modeli , wskaźniki ortodontyczne
3)Badanie radiologiczne , opis zdjęć
4)Ćwiczenia praktyczne na modelach
Dzień 2:
1)Planowanie leczenia ortodontycznego -kontrowersje , problemy
2)Diagnostyka wad zgryzu
3)Ćwiczenia praktyczne -opis zdjęć
4)Rozmowa z pacjentem – praktyczne wskazówki motywowania pacjenta do podjęcia leczenia
Efekty usługi (produkty), efekty uczenia się/kształcenia
Informacje o podmiocie świadczącym usługę
Cel usługi
Szczegółowe informacje o usłudze
Praktyczne leczenie ortodontyczne, planowanie leczenia ortodontycznego, analiza modeli, badanie
radiologiczne, diagnozowanie wad zgryzu. Praktyczne doradztwo zabiegowe pacjentom z potrzebami
wdrożenia leczenia ortodontycznego. Podniesienie kwalifikacji zawodowych w zakresie świadczonych
usług wobec pacjentów poprzez rozwój:

1. kompetencji merytorycznych i zawodowych, w
szczególności świadczenia nowych usług i zabiegów wobec pacjentów z zakresu leczenia
ortodontycznego.

2. świadczenie usług wobec pacjentów według najnowszych standardów z
leczenia ortodontycznego, diagnozowanie wad zgryzu, konsultacja z pacjentem 3. rozszerzenie oferty
zabiegowej jak i konsultacyjnej wobec pacjentów

4. nabycie nowych technik i umiejętności
zawodowych, z zakresu wdrożenia lecznenia ortodontycznego.

Poszukujemy:
• stomatologa ze specjalizacją z ortodoncji
• stomatologa w trakcie specjalizacji z ortodoncji
• stomatologa bez specjalizacji zajmującego się ortodoncją

Zakres obowiązków:
• konsultacje ortodontyczne
• diagnozowanie i leczenie wad zgryzu
• leczenie ortodontyczne wad zgryzu dzieci i dorosłych
• aparaty ortodontyczne
• profilaktyka ortodontyczna

Oferujemy:
• pracę na pełen etat lub też możliwy inny wymiar czasu pracy w zależności od preferencji danego stomatologa; elastyczne godziny pracy,
• zatrudnienie w oparciu o umowę o pracę, zlecenie lub współpracę,
• pracę w ramach kontraktu z NFZ i z pacjentami prywatnymi,
• atrakcyjne systemy wynagrodzenia,
• wykwalifikowany personel pomocniczy,
• dyplomowane asystentki stomatologiczne przeszkolone do pracy z lekarzem ortodontą,
• technika protetycznego wykonującego prace ortodontyczne,
• profesjonalną rejestrację pacjentów,
• pełne wyposażenie gabinetu : materiały i sprzęt ortodontyczny.

KONTAKT: tel. 604 502 102

Tworząc centrum dentystyczne Promedica  w Będzinie, chcieliśmy stworzyć i oferować kompleksowe usługi stomatologiczne dla każdego, w tym najmniejszych pacjentów. Dlatego nasza oferta obejmuje profilaktykę, leczenie zachowawcze, jak również specjalistyczne usługi takie jak: leczenie kanałowe (endodoncja), implanty i protetykę oraz chirurgię stomatologiczną. Zebraliśmy grono stomatologów-specjalistów w swoich dziedzinach, aby mieć pewność, że każdy pacjent znajdzie u nas najlepszą opiekę stomatologiczną dopasowaną do swoich indywidualnych potrzeb. Dbając o zęby całej rodziny, nie mogło zabraknąć w naszym centrum stomatologicznym dentysty dla dzieci, który w łagodny i spokojny sposób przeprowadzi wizytę kontrolną i zadba o zdrowy uśmiech najmniejszych, a także w razie potrzeby zadbamy o prawidłowy zgryz Twojego dziecka i wdrożymy skuteczne leczenie ortodontyczne. Pozostałym pacjentom proponujemy leczenie zachowawcze, profilaktykę, w tym czyszczenie zębów czyli usuwanie kamienia nazębnego, wybielanie zębów indywidualnymi nakładkami oraz wybielanie w gabinecie lampą Beyond, stomatologię estetyczną, implanty oraz leczenie kanałowe. Wszystkie nasze zabiegi na Państwa życzenie możemy przeprowadzić przy zastosowaniu znieczulenia. W naszym centrum posiadamy różne rodzaje znieczuleń, w tym znieczulenie komputerowe The WAND oraz sedację wziewną (podtlenek azotu – gaz rozweselający), jak również przeprowadzamy leczenie stomatologiczne w narkozie. Na miejscu posiadamy również pracownię RTG, w której wykonają Państwo niezbędne zdjęcia rentgenowskie pojedynczych zębów, jak również zdjęcia cefalometryczne oraz pantomograficzne (tzw. zdjęcie panoramiczne zębów). Nasze centrum dentystyczne Promedica znajduje się w Będzinie, w miejscu, do którego łatwo dotrzeć również z Dąbrowy Górniczej, Czeladzi, Sosnowca, a nawet z Katowic. Przed centrum, dla wygody pacjentów, dostępne są miejsca parkingowe. Zapraszamy do skorzystania z naszych usług.  

Diastema to przestrzeń między zębami lub grupami zębów, którą stwierdza się u niektórych gatunków ssaków, w tym człowieka. Najczęściej występuje w uzębieniu w typie piknicznym, gdzie zęby są kanciaste, krótkie lub zaokrąglone i w kształcie trójkątów. W uzębieniu ludzkim diastema najczęściej pojawia się między górnymi siekaczami. O ile jednak u zwierząt jest zjawiskiem fizjologicznie prawidłowym, o tyle u człowieka uznawana jest za nieprawidłowość, stan patologiczny.

Pomimo że diastema powinna być postrzegana jako defekt estetyczny, w ostatnich latach pojawił się niezbyt zdrowy trend, który z przestrzeni między zębami uczynił rzecz modną.

Ponieważ w naszym gabinecie Dentysta.eu często spotykamy się z pytaniami o możliwość poszerzenia, jak i zwężenia diastemy, wyjaśniamy, co z nią zrobić i kiedy.

Diastema – skąd się bierze?

Diastema może być:

• prawdziwa – jej powodem są wady w budowie lub przyczepie wędzidełka wargi górnej (np. niski przyczep, przerost);
• rzekoma – przyczyną może być hiperdoncja (ząb środkowy zlokalizowany między siekaczami sąsiadującymi z linią przyśrodkową w szczęce górnej), hipodoncja (brak siekaczy bocznych), czy zbyt mały rozmiar siekaczy;
• fizjologiczna – pojawia się u dzieci, kiedy tracą zęby mleczne, a jeszcze nie wyrosły im zęby stałe.

Diastema fizjologiczna jako jedyna nie wymaga leczenia, gdyż po wyrżnięciu się zębów stałych ulega samoistnemu zamknięciu. W większości przypadków jej istnienie jest wręcz powodem do zadowolenia, gdyż wyrastające zęby stałe mają wystarczającą ilość miejsca i mogą wyłaniać się z dziąseł, nie powodując stłoczeń w łuku. Stłoczenia są bowiem wstępem do rozwoju wady zgryzu. Powodem do zmartwienia mogłaby być jedynie diastema zbyt szeroka, która nie ulega zamknięciu po wyrżnięciu się zębów stałych.

Diastema – co z nią zrobić?

Zbyt szeroka diastema przyczynia się do poważnych problemów ze zdrowiem jamy ustnej. Jej skutki to:

• wady wymowy – ponieważ język i powietrze „uciekają” przez szeroką szparę między zębami, może pojawić się nieprawidłowa artykulacja głosek, seplenienie;
• wady zgryzu i wynikające z nich kłopoty ze stawami skroniowo-żuchwowymi;
• choroby przyzębia, które są konsekwencją nieprawidłowości zgryzowych.

W stomatologii przyjmuje się, że leczeniu podlega diastema, której szerokość przekracza 2 mm i nie maleje po wyrżnięciu się wszystkich czterech stałych siekaczy. Oznacza to, że węższe diastemy można zamykać, ale nie trzeba, choć w każdym przypadku należy skonsultować się z dentystą, który w oparciu o indywidualne warunki panujące w jamie ustnej rozpatrzy wszystkie za i przeciw w kierunku zamknięcia diastemy albo pozostawienia jej w niezmienionym stanie.

Jak zmniejszyć lub zlikwidować diastemę? Więcej