Wrażliwość zębiny – jest to ostry, przemijający, umiejscowiony ból wywołany przez wielorakie bodźce działające na zębinę, którego przyczyną jest odsłonięcie zębiny i otwarcie kanałów zębinowych. Ból pojawia się nagle i trwa tak długo, jak długo działa bodziec.
Odczucia bólowe różnią się znacznie u poszczególnych pacjentów. Najczęściej występuje wrażliwość na zimno (74% przypadków), lecz ból może wywołać także spożywanie gorących, słodkich lub kwaśnych pokarmów lub napojów, szczotkowanie zębów, jak również leczenie stomatologiczne.
Teorie wrażliwości zębiny:
1) teoria nerwowa – zakłada obecność w kanalikach zębinowych nerwów czuciowych bezmielinowych, za pośrednictwem których bodźce nerwowe przenoszone są z zębiny do miazgi.
Aktualne wyniki badań nie potwierdzają tej teorii. Wprawdzie wykazano obecność włókien nerwowych wewnątrzkanalikowych, jednak nie występują one we wszystkich kanalikach, a w tych, w których występują znajdują się tylko w 1/3 domiazgowej ich części.
2) teoria receptora odonoblastycznego – zakłada przenoszenie bodźców z zębiny do miazgi za pośrednictwem włókien Tomesa (wypustek odontoblastów biegnących w kanalikach zębinowych).
Przeprowadzone badania nie wykazały jednak połączeń między odontoblastami a nerwami miazgi (wrażliwość zębiny utrzymuje się po przerwaniu warstwy odontoblastów), ponadto ustalono, że włókna Tomesa znajdują się tylko w 1/3 do 1/2 długości kanalików.
3) teoria hydrodynamiczna – jest to teoria powszechnie akceptowana. Tłumaczy ona wrażliwość zębiny na podstawie następującego mechanizmu:
Pod wpływem bodźców działających na odsłonięte kanaliki zębinowe dochodzi do przemieszczenia się płynu wewnątrzkanalikowego z następowym drażnieniem nerwów czuciowych w miazgowym splocie pododontoblastycznym, co manifestuje się bólem.
Święta Apolonia jest patronką stomatologów na całym świecie. Zwracano się do niej przy bólu zębów.
W ikonografii jest przedstawiana jako młoda kobieta z palmą oraz kleszczami z wyrwanym zębem. Apolonia żyła w III wieku naszej ery w Aleksandrii. Jej męczeństwo zostało opisane w jednym z listów św. Dionizego Wielkiego. Zginęła podczas pogromu chrześcijan. Była już w podeszłym wieku. Poganie wybili jej zęby, a następnie za miastem zapalili wielki stos i zagrozili, że ją spalą jeśli nie wyrzeknie się wiary. Apolonia poprosiła o chwilę do namysłu, a następnie sama weszła do ognia. Za swą wiarę poddana była brutalnym torturom, podczas których usunięto jej wszystkie zęby. Kanonizowana w roku 249, Święta Apolonia uznana jest za orędowniczkę od bólu zębów, zaś jej dzień obchodzony jest w kościele rzymskokatolickim 9 lutego. Jej imieniem nazwano szkoły, czasopisma i stowarzyszenia dentystyczne.
Relikwie św. Apolonii to głównie pojedyncze zęby lub odłamki kości. Znaczna część jej relikwii była przechowywana w nie istniejącym już kościele św. Apolonii w Rzymie, jej głowa w bazylice św. Marii na Zatybrzu, ręce w bazylice św.Wawrzyńca za Murami, a pozostałe relikwie w kościele jezuitów w Antwerpii, w Brukseli, w katedrze w Porto i w Kolonii. Ze względu na liczebność wątpliwa jest autentyczność relikwii.
Gabinet stomatologiczny, w którym lekarz będzie wykonywał swoją pracę powinien posiadać, co najmniej powierzchnię 15-18m² (w przypadku 1 lekarz=1 fotel).
Z całkowitej powierzchni należy wygospodarować ok. 2m² na przebieralnie, 10-12m² powinien stanowić odrębny obszar, w którym stomatolog będzie wykonywał swoją pracę. Dodatkowo musi zostać wygospodarowane miejsce na poczekalnię (ewentualnie recepcję w przypadku większego metrażu), oddzielne toalety dla personelu medycznego i dla pacjentów, a także pomieszczenie socjalne (większy metraż). Wszelkie meble, które znajdować się będą zarówno w poczekalni jak i w samym gabinecie powinny być wykonane z solidnych i zmywalnych materiałów a meble gabinetowe powinny być umiejscowione na nóżkach, kółkach lub też być podwieszane. Powierzchnia podłogi musi być dostępna, gdyż ułatwia to w znaczny sposób utrzymanie czystości, która jest jednym z najważniejszych wymogów sanepidowskich.
Kolejną ważnym elementem tworzenia gabinetu stomatologicznego jest przystosowanie go dla osób niepełnosprawnych (dogodne podjazdy, winda, przestronne toalety z zamontowanymi uchwytami), a także zadbanie o antypoślizgowe podłogi (materiały odporne na plamy, nienasiąkliwe).
Nić dentystyczna ten niezbędny przybór do uzupełnienia codziennej higieny jamy ustnej nie stał się jeszcze przyzwyczajeniem większości ludzi.
Użycie jej z początku może wydawać się trudne, zostaje szybko opanowane po jakimś czasie z dużymi korzyściami. Po przyzwyczajeniu się pozostanie nam ten nawyk na zawsze.Dlaczego stosowanie nici dentystycznej jest niezbędne? Nić dentystyczna – rodzaj nici wykonanej ze splecionych włókien nylonowych (lub innych materiałów syntetycznych, jak np. teflon czy polietylen).Nić dentystyczna jest używana w celu usuwania resztek pożywienia oraz płytki nazębnej z powierzchni zębów. Nić jest wsadzana pomiędzy zęby a następnie przesuwana po powierzchni zębów od ich nasady (tj. dziąseł) na zewnątrz. Ruch taki należy powtórzyć 3-4 razy dla każdej czyszczonej powierzchni. Należy wykonywać tylko ruchy góra-dół, gdzie oba końce nici pociągane są równocześnie przez obie ręce.
Sprzedam Prywatne Centrum Stomatologiczne w Kwidzynie wyposażone w 3 gabinety stomatologiczne wyposażone w Unity stomatologiczne firmy Sirona/Siemens, rentgen zębowy i panoramiczny, recepcja z poczekalnią, sterylizacja wraz z autoklawem Melag 29VS, pokój socjalny, łazienki – wysoki standard. Kontakt: tel.056-642-66-60 kom. 604-120-972 e-mail: chdent@post.pl