Zakres leczenia:
– przyjmowanie pacjentów dorosłych
– leczenie zachowawcze
– endodoncja
Od Lekarza oczekujemy:
– doświadczenia pozwalającego na samodzielną pracę
– możliwości podjęcia pracy na min. 2 dni w tygodniu oraz min. 1 sobota w miesiącu
– mile widziane: praca pod mikroskopem, maszynowe opracowanie kanału, praca w koferdamie, praca z ciekłą gutaperką
Oferujemy:
– pracę z asystą na „4 ręce”
– wynagrodzenie: 35% od obrotu
– bazę pacjentów
– zapisy na 2-3 tygodnie do przodu
– możliwość wykonywania samej endodoncji
Wyposażenie: mikroskop Zeiss, endometr Propex II Dentsply Maillefer, Znieczulenie komputerowe Quick Sleeper oraz The Wand, Sedacja wziewna Ambulanc All5000C, Piaskarka abrazyjna, Piaskarka EMS AIR-FLOW® handy 2+, Skaler EMS Mini Piezon, Laser diodowy, Vector Dürr Dental, mikrosilnik endodontyczny wave one TM Maillefer, gutaperka na ciepło E&Q Master, Dentsply Maillefer EndoActivator.
Diagnostyka obrazowa: CBCT, OPG, RTG wewnątrzustne Gendex Expert DC55, pantomograf Gendex GXDP-700, Kamera wewnątrzustną Gendex GX-300, Tomograf, System CAD/CAM
Godziny otwarcia:
– poniedziałek-piątek 08:00-20:00
– sobota 08:00-13:00
Kontakt:
tel. 731 644 255
e-mail: rekrutacjaoqp3@gmail.com
Od Lekarza oczekujemy:
– doświadczenia pozwalającego na samodzielną pracę
– możliwości podjęcia pracy na min. 2 dni w tygodniu oraz min. 1 sobota w miesiącu
– mile widziane: praca pod mikroskopem, maszynowe opracowanie kanału, praca w koferdamie, praca z ciekłą gutaperką
Oferujemy:
– pracę z asystą na „4 ręce”
– wynagrodzenie: 35% od obrotu
– bazę pacjentów
– zapisy na 2-3 tygodnie do przodu
– możliwość wykonywania samej endodoncji
Wyposażenie: mikroskop Zeiss, endometr Propex II Dentsply Maillefer, Znieczulenie komputerowe Quick Sleeper oraz The Wand, Sedacja wziewna Ambulanc All5000C, Piaskarka abrazyjna, Piaskarka EMS AIR-FLOW® handy 2+, Skaler EMS Mini Piezon, Laser diodowy, Vector Dürr Dental, mikrosilnik endodontyczny wave one TM Maillefer, gutaperka na ciepło E&Q Master, Dentsply Maillefer EndoActivator.
Diagnostyka obrazowa: CBCT, OPG, RTG wewnątrzustne Gendex Expert DC55, pantomograf Gendex GXDP-700, Kamera wewnątrzustną Gendex GX-300, Tomograf, System CAD/CAM
Godziny otwarcia:
– poniedziałek-piątek 08:00-20:00
– sobota 08:00-13:00
Kontakt:
tel. 731 644 255
e-mail: rekrutacjaoqp3@gmail.com
Ze względu na liczbę wizyt niezbędną do leczenia endodontycznego wyróżnia się leczenie jedno-, dwu- i wieloseansowe (czyli na jednej, dwóch czy wielu wizytach). W przypadku metody jednoseansowej wszystkie zabiegi leczenia kanałowego (jak usuwanie zawartości kanałów, opracowanie i wypełnienie kanałów) wykonywane są podczas jednej wizyty. W metodzie leczenia dwuseansowego w trakcie pierwszej wizyty wykonuje się opracowanie kanałów, wprowadza do nich środek o działaniu bakteriobójczym (i zakłada wypełnienie czasowe); wypełnienie kanału przeprowadza się podczas drugiej wizyty (najczęściej po 1–2 tygodniach). W leczeniu wieloseansowym po opracowaniu kanałów kilkakrotnie aplikuje się leki o działaniu odkażającym i pobudzającym procesy regeneracyjne (zwykle terapia trwa kilka miesięcy).
Zwolennicy metody jednoseansowej stoją na stanowisku, że mechaniczno-chemiczne opracowanie kanału i szczelne wypełnienie to warunki wystarczające i decydujące o powodzeniu leczenia pulpopatii z miazgą żywą i martwą oraz ze zmianami zapalnymi w tkankach okw. Opracowanie kanału i staranne płukanie roztworem dezynfekującym radykalnie zmniejsza liczbę drobnoustrojów w kanałach głównych i bocznych. Wypełnienie szczelnie przylegające do ścian zębiny kanałowej uniemożliwia rozwój bakterii pozostających w kanale i unieszkodliwia bakterie w kanalikach zębinowych. Mogą pozostawać drobnoustroje w ogniskach zapalnych w tkankach okw. (jednak zmiany zapalne mogą być ich pozbawione). Więcej
Zakres leczenia:
– przyjmowanie pacjentów dorosłych
– leczenie zachowawcze
– endodoncja
Od Lekarza oczekujemy:
– doświadczenia pozwalającego na samodzielną pracę
– możliwości podjęcia pracy na min. 2 dni w tygodniu
– mile widziane: praca pod mikroskopem, maszynowe opracowanie kanału, praca w koferdamie, praca z ciekłą gutaperką
Oferujemy:
– pracę z asystą na „4 ręce”
– wynagrodzenie: 35% od obrotu
– bazę pacjentów
– zapisy na 2-3 tygodnie do przodu
– możliwość wykonywania samej endodoncji
Wyposażenie: mikroskop Zeiss, endometr Propex II Dentsply Maillefer, Znieczulenie komputerowe Quick Sleeper oraz The Wand, Sedacja wziewna Ambulanc All5000C, Piaskarka abrazyjna, Piaskarka EMS AIR-FLOW® handy 2+, Skaler EMS Mini Piezon, Laser diodowy, Vector Dürr Dental, mikrosilnik endodontyczny wave one TM Maillefer, gutaperka na ciepło E&Q Master, Dentsply Maillefer EndoActivator.
Diagnostyka obrazowa: CBCT, OPG, RTG wewnątrzustne Gendex Expert DC55, pantomograf Gendex GXDP-700, Kamera wewnątrzustną Gendex GX-300, Tomograf, System CAD/CAM
Godziny otwarcia:
– poniedziałek-piątek 08:00-20:00
– sobota 08:00-13:00
Kontakt:
tel. 731 644 255
e-mail: rekrutacjaoqp3@gmail.com
Zapraszamy!
W ramach współpracy proponujemy:
– atrakcyjne wynagrodzenie (40-45% i więcej- od obrotu w zależności od umiejętności i doświadczenia)
– pracę w oparciu o kontrakt (B2B)
– długoterminową współpracę
– pracę w 4-fotelowym gabinecie
– system motywacyjny
– pacjentów zapisywanych na 1-2 tyg. do przodu
Oczekujemy:
– doświadczenia pozwalającego na samodzielną pracę pod mikroskopem jak i z użyciem koferdamu
– zaangażowania
– wysokiej kultury osobistej
– empatii w kontakcie pacjentami
– dyspozycyjności do pracy min. 1 dzień w tygodniu
Zakres wykonywanej pracy:
– leczenie endodontyczne (pod mikroskopem, maszynowe opracowanie kanału)
– pracę w koferdamie
– konsultowanie pacjentów
– mile widziana umiejętność wykonywania wycisków
– istnieje możliwość wykonywania protetyki (protezy, protezy na implantach, inlay, onlay, mosty)
– istnieje także możliwość wykonywania leczenia zachowawczego
Wyposażenie placówki:
– Implantmed W&H- do implantologii i chirurgii szczękowej
– Lampa Radii Plus- do wybielania zębów
– System do ozonoterapii stomatologicznej
– Master Flux Plus- do sedacji wziewnej
– Znieczulenie komputerowe
– Mikroskop SmartOptic led Seliga
– Obrazowanie panoramiczne
– Tomografia komputerowa
– Aparat wewnątrzustny i radiowizjografia do zdjęć RTG
– Karboksyterapia- aparat stosowany w medycynie estetycznej
– Wirówka do osocza/ PRF/
Godziny otwarcia placówki:
poniedziałek-piątek 08:00-20:00
sobota 08:00-15:00
Pracujemy na oprogramowaniu ProDentis.
SZCZEGÓŁY I KONTAKT:
Tel. 731 644 255
E-mail: rekrutacjaoqp3@gmail.com
Szkolenie dla lekarzy stomatologów, którzy poznali podstawowe tajniki pracy pod mikroskopem i chcą doskonalić swoje umiejętności z zakresu stomatologii zachowawczej i protetyki. Podczas kursu przećwiczycie Państwo m.in. krok po kroku procedurę przygotowania kanału pod osadzenie wkładu, cementowanie wkładu, odbudowę zęba po leczeniu kanałowym. Gwarantujemy Państwu zachowanie warunku zbliżonych do gabinetowych, dlatego każdy ma do swojej dyspozycji stanowisko wyposażone w mikroskop zabiegowy, unit, fantom oraz niezbędne materiały i instrumentarium.
Program szkolenia:
Część teoretyczna
Stomatologia zachowawcza – opracowanie i wypełnianie ubytku.
Protetyka – cementowanie wkładu z włókien, szlifowanie zęba pod nakład, wyciąganie wkładów z włókna, standardowych i lanych.
Diagnostyka – diagnostyka próchnicy i pęknięć zębów.
Periodontologia – chirurgiczne wydłużenie korony.
Część praktyczna
Procedury wykonywane krok po kroku w mikroskopie.
Współpraca z asystą.
Odbudowa zachowawcza zęba po leczeniu kanałowym.
Opracowanie kanału pod wkład
Adhezyjne cementowanie wkładu z włókna
Szlifowanie przygotowanego zęba pod nakład.
Rejestracja online: http://szkolenia.seliga.pl/
Zapisy telefoniczne oraz wszystkie informacje o szkoleniu:
Oliwia Seliga: 792-223-333, 42 611-28-22 w 27
Zmiany okołowierzchołkowe rozwijają się zwykle jako następstwo chorób miazgi. Schorzenia miazgi w przeważającej większości spowodowane są zakażeniami chorobotwórczymi bakteriami, rzadziej dochodzi do nich w wyniku urazu mechanicznego miazgi, np. w wyniku uderzenia zęba. Tego rodzaju patologiczne procesy mogą być także obecne po leczeniu endodontycznym, jeśli kanały nie zostały wystarczająco odkażone, opracowane i wypełnione.
Zmiany okołowierzchołkowe zwykle rozpoznawane są przypadkowo podczas wykonywania diagnostyki rentgenowskiej lub za pomocą badania na opuk, gdy pacjent skarży się na ostry ból. Duża część takich zmian przebiega jednak bezobjawowo. W większości przypadków zmiany te można sklasyfikować jako ziarniniaki, torbiele korzeniowe lub ropnie. Niestety na podstawie samego zdjęcia rentgenowskiego nie można ich od siebie odróżnić ze stuprocentową pewnością. Torbiele występują w 6-55% wszystkich przypadków zmian okołowierzchołkowych, podczas gdy okołowierzchołkowe ziarniniaki stanowią 9,3 – 87,1 % patologii, a ropnie to odsetek 28,7 – 70% zmian. Częstość występowania zmian odmiennych typów różni się nieco w zależności od badań. Przy rozpoznawaniu rodzaju zmiany istotny jest jej rozmiar – im większa patologia przywierzchołkowa, tym większe prawdopodobieństwo, że jest ona torbielą korzeniową zęba, chociaż niektóre duże zmiany okazują się także być ziarniniakami.
Celem leczenia wszystkich zmian okołowierzchołkowych jest przywrócenie objętych nimi zębów, a czasem także i kości w przypadku zmian o dużych rozmiarach do stanu pełnego zdrowia i pełnienia funkcji fizjologicznych. Leczenie zmian okołowierzchołkowych obejmuje zarówno metody niechirurgiczne jak i chirurgiczne, w skład tych ostatnich wchodzi resekcja korzenia oraz ekstrakcja zęba. Obecnie preferowane są metody niechirurgicznej terapii patologii przywierzchołkowych, uważa się, że wszystkie zmiany zapalne powinny być najpierw leczone zachowawczo i endodontycznie, dopiero gdy zastosowanie tych metod zawiedzie wdrażane są procedury chirurgiczne. Leczenie chirurgiczne wiąże się z większym ryzykiem i nie może być stosowane u wszystkich pacjentów. Szacuje się, że metody chirurgiczne stosowane są obecnie w od 3 do 10% przypadków leczenia zmian okołowierzchołkowych. Wiele badań podaje, że leczenie endodontyczne zmian okołowierzchołkowych kończy się sukcesem w aż do 85% przypadków, inne badania donoszą że w jeżeli zastosowane są techniki niechirurgiczne to w ponad 94% przypadków dochodzi do zupełnego lub częściowego wyleczenia zmian. W świetle uzyskiwanych wyników zastosowanie metod niechirurgicznych jest więc lepszym rozwiązaniem niż wdrażanie chirurgii już od samego początku terapii.
Zmiany okołowierzchołkowe powodowane są obecnością bakterii, wśród których dominują bakterie Gram-ujemne. Mikroorganizmy te nie tylko wydzielają toksyny do tkanek okołowierzchołkowych wywołując w nich zmiany zapalne, ale także posiadają w ścianach komórkowych endotoksyny, które uwalniane są do środowiska zwykle po śmierci komórki bakteryjnej. Związki te wywołują działania widoczne na zdjęciach rentgenowskich, należą do nich wyraźne nacieki zapalne, wzrost grubości wiązań przyzębia oraz resorpcja zarówno cementu, jak i tkanki kostnej wyrostka zębodołowego. Ze względu na te procesy leczenie musi uwzględniać nie tylko zabicie bakterii, ale i unieszkodliwienie działania endotoksyn. Ponadto powinno ono wspomagać odbudowę tkanek utraconych w wyniku procesu chorobotwórczego.
Uwzględniając wszystkie te procesy ustalono, że chociaż wodorotlenek wapnia nie jest zaklasyfikowany jako środek antyseptyczny, to posiada on pożądane w niechirurgicznym leczeniu zmian przywierzchołkowych działania. Substancja ta jest skuteczna w zwalczaniu bakterii, ponadto unieczynnia także endotoksyny przez nie wydzielane. Wodorotlenek wapnia jest polecany jako lek do umieszczania w kanałach korzeniowych ze względu na zdolność do zabijania drobnoustrojów oraz właściwości rozpuszczające tkanki i hamujące resorpcję zęba. Związek ten ponadto wspomaga odbudowę ubytków poprzez tworzenie tkanek twardych. Działanie bakteriobójcze wodorotlenku wapnia przypisywane jest niszczeniu bakteryjnej błony komórkowej, denaturację białek oraz niszczenie DNA.
Niechirurgiczne leczenie zmian okołowierzchołkowych sprowadza się do leczenia endodontycznego (w przypadku wcześniejszego kanałowego leczenia zębów możliwe jest powtórzenie leczenia). Szczególną wagę przykłada się do usunięcia mechanicznego i chemicznego masy zakażonych tkanek wraz z chorobotwórczymi bakteriami, które je zasiedlają. Osiąga się to poprzez opracowanie kanałów korzeniowych zwykle do rozmiaru > 30 w przypadku pierwszego leczenia endodontycznego, oraz większych rozmiarów w przypadku leczenia re-endo. Opracowanie kanału korzenia zęba ma na celu pozbycie się głównego ogniska infekcji, przez co zmniejszone zostaje wydzielanie substancji toksycznych przez bakterie i ich negatywne oddziaływanie na tkanki miękkie i twarde zęba i przyzębia. Odpowiednie ukształtowanie kanału ułatwia ponadto jego wypełnianie – tymczasowe lub stałe, w czasie dalszych etapów leczenia, oraz jego płukanie. Po ukształtowaniu ścian kanału przystępuje się do jego płukania – w zależności od obecności bądź braku wysięków używa się różnych substancji płuczących – głównie stosowana jest sól fizjologiczna oraz podchloryn sodu. Dokładne wypłukanie kanałów jest bardzo istotne dla wyniku końcowego leczenia. Kanały korzeniowe na koniec powinno się przepłukać solą fizjologiczną, a następnie osuszyć za pomocą sączków papierowych. Następnie w kanale umieszcza się opatrunek z wodorotlenku wapnia i zakłada się wypełnienia tymczasowe, zwykle cavit lub tlenek cynku z eugenolem.
Wodorotlenek wapnia jest stosowany w endodoncji w postaci pasty, która może być z łatwością wprowadzana do kanału korzenia zęba. Związek ten ma odczyn silnie zasadowy, pH w granicach 12-13,w roztworach wodnych ulega on dysocjacji na jony wapnia i jony hydroksylowe, którym to przypisuje się działanie bakteriobójcze. Kiedy bakterie zostają zniszczone, a ich toksyny zneutralizowane wodorotlenek wapnia wchodzi w reakcję z żywą tkanką łączną w okolicy wierzchołka korzenia i wywiera podobny efekt, jak w przypadku bezpośredniego pokrycia miazgi – w tym przypadku nie mamy do czynienia z wytwarzaniem się zębiny naprawczej, ale tkanka przypominająca cement korzeniowy z dużą zawartością kolagenu. Wodorotlenek wapnia może także dyfundować z kanałów korzeniowych do tkanek przywierzchołkowych, jeżeli jest tam obecna torbiel, to może dochodzić do przerwania jej wyściółki nabłonkowej i zasiedlania jamy torbieli przez pobudzaną do wzrostu tkankę kostną. W ten sposób nawet stosunkowo duże patologiczne zmiany w kościach mogą ulegać zmniejszeniu lub zupełnemu zanikowi. Obserwowane jest także odbudowywanie się zniszczonych przez proces chorobowy więzadeł zębowych. Więcej
Leczenie kanałowe polega na trepanacji stropu komory zęba w celu usunięcia zainfekowanej miazgi komorowej i korzeniowej. Następnie przystępuje się do opracowania kanałów korzeniowych.
Obecnie stosuje się całe spektrum metod preparacji kanałów, służą temu metody chemomechaniczne. Polegają one na naprzemiennym opracowywaniu kanałów narzędziami ręcznymi lub maszynowymi i przepłukiwaniu kanału środkami chemicznymi, takimi jak: podchloryn sodu, sól fizjologiczna, woda utleniona, wersenian sodu, czy kwas cytrynowy. Niezależnie od wybranej techniki opracowywania kanału należy zawsze pamiętać o jego częstym przepłukiwaniu, w przeciwnym razie kanał może ulec zatkaniu opiłkami i nie będzie możliwe jego poprawne opracowanie, co może w przyszłości skutkować powikłaniami po leczeniu endodontycznym. Kolejnym istotnym elementem przy opracowywaniu kanału zęba o którym nie wolno zapomnieć jest nałożenie lubrykantu na narzędzia, którymi pracujemy. Nigdy nie wolno pracować narzędziami w kanale bez ich nawilżania. Stała wilgotność pracujących narzędzi sprawia, że opiłki twardych tkanek zęba oraz resztki miazgi zlepiają się wokół używanych instrumentów, ułatwia to ich usuwanie. Usuwanie zakażonych resztek tkanek kanału zęba jest elementem od którego w dużej mierze zależy powodzenie leczenia endodontycznego.
Step-back (z ang. step-back = „krok do tyłu”) polega na opracowywaniu kanału korzeniowego zęba stopniowo pilnikami o coraz większej grubości, zaczynając od pilnika najcieńszego. Pracę zaczyna się od wierzchołka idąc w stronę koronowej części kanału zęba.
Zanim przystąpi się do opracowywania kanału należy zmierzyć długość roboczą kanału, za pomocą pilnika o małej grubości. Długość robocza kanału to odcinek mierzony od punktu odniesienia do otworu wierzchołkowego kanału korzenia. Punktem odniesienia jest zwykle guzek na powierzchni żującej zęba, ale w przypadku braku guzków wybiera się inny charakterystyczny punkt. Pilnik, który jest użyty do mierzenie długości musi mieć nałożony stoper. Do pomiaru długości kanału można użyć endometru, lub tylko pilnika i linijki. Endometr jest szczególnie korzystny przy mierzeniu kanałów zakrzywionych. Wyklucza to sytuację, w której pilnik użyty do mierzenia zatrzymuje się w zakrzywieniu kanału, zamiast na jego wierzchołku. W przypadku niewykorzystywania endometru dojście do wierzchołka kanału zgłasza zwykle pacjent, który czuje ukłucie. Celem metody step-back jest uzyskanie stożkowatego kształtu kanału bez powstawania stopni. Lekarz używa następujących po sobie kolejnych coraz większych rozmiarów pilników. Każdy pilnik odcina i usuwa coraz większą ilość zębiny. Wyrównanie ścian kanału osiąga się poprzez pracę coraz większymi narzędziami an coraz mniejszą długość. Metoda step-back jest czasochłonna, ponieważ po użyciu każdego pilnika o większym rozmiarze wymagana jest rekapitulacja. rekapitulacja polega na dojściu pilnikiem głównym (MAF) na pełną długość kanału w celu sprawdzenia jego drożności. Należy bardzo dokładnie przepłukiwać kanały, aby uniknąć zapchania kanału resztkami opiłków powstających z tkanek obecnych w kanale korzeniowym. Ujścia kanałów opracowuje się wiertłami Gates-Gliddens na końcu procedury, zaczynając od wierteł z numerem 2.
Metoda ta wykorzystuje pilniki Kerra obracane od 1/8 do 1 pełnego obrotu, bez wyczuwalnego oporu z lekkim naciskiem w stronę wierzchołkową. W tej technice stosuje się coraz grubsze narzędzia Kerra, aby osiągnąć względnie niewielkie wyrównanie powierzchni kanałów przed zastosowaniem wierteł typu Gates-Gliddens o nr 2 i 3. Należy powtórnie zweryfikować długość roboczą kanału. Obróbka kanału w części wierzchołkowej następuje poprzez użycie kolejno coraz większych pilników i ich rotację w zakresie od 1/8 do 1 części pełnego obrotu. Użyte narzędzia mają poruszać się bez wyczuwalnego oporu. Ostateczna preparacja kanału następuje poprzez złączenie opracowanych części korzeniowych i koronowych kanału, tak, że powierzchnia jego ścian jest gładka i pozbawiona stopni.
Blisko 90% wszystkich bólów zębów jest ściśle związane z problemami endodontycznymi, a zazwyczaj powodem tego jest infekcja delikatnej tkanki, czyli miazgi zębowej. Miazga zwana również nerwem „wyposażona jest” w naczynie krwionośne, nerwy oraz tkankę łączną i chociaż nie jest jej wiele, kiedy ulegnie zakażeniu powoduje trudny do zniesienia ból.
Pytanie to zadaje sobie 95% pacjentów, spośród których zdecydowana większość woli ząb wyrwać aniżeli wyleczyć – jest to błędny tok myślenia, gdyż prawidłowo przeleczony ząb może służyć jeszcze długie lata. Warto wiedzieć, iż leczenie endodontyczne niejednokrotnie przynosi natychmiastową ulgę w silnym bólu, a dzięki nowoczesnym technikom znieczulania pacjent pozbywa się go w komfortowych dla siebie warunkach. Oczywiście trzeba mieć na uwadze, iż przez pierwsze kilka, a nawet kilkanaście dni, przeleczony kanałowo ząb może być wrażliwy, a nawet może delikatnie pobolewać (na przykład przy nagryzaniu) niemniej jednak dolegliwości te zazwyczaj szybko ustępują.
Kiedy miazga zostaje zainfekowana a rozdzierający ból w błyskawicznym tempie prowadzi pacjenta na fotel dentystyczny, stomatolog zazwyczaj zaleca przeleczenie zęba kanałowo. Przyczyny bólu tudzież zapalenia miazgi są różne, ale najczęściej zaliczamy do nich:
• ubytek (głęboki i nieleczony)
• częste leczenie zęba
• pęknięcie lub złamanie zęba
• resorpcje
• zapalenia tkanek okołowierzchołkowych
• zgorzel
Jeżeli osoba borykająca się z ostrym bólem nie zareaguje w miarę wcześnie mogą wystąpić groźne powikłania jak chociażby ropień, zgorzel zęba lub co gorsza zapalenie okostnej, do którego dochodzi wówczas, gdy znajdujące się w zębie bakterie wydostają się na zewnątrz. Aby zapalenie okostnej ustąpiło stosuje się antybiotykoterapię, a następnie leczy ząb kanałowo lub go (niestety) usuwa.