Oferujemy Państwu szeroki zakres zabiegów, począwszy od wizyt higienicznych obejmujących piaskowanie, usuwanie kamienia nazębnego i polerowanie zębów, poprzez zabiegi ze stomatologii zachowawczej – wypełnienia, nakłady, a skończywszy na leczeniu kanałowym. Wachlarz usług uzupełniają: wybielanie zębów, wykonywanie licówek, koron, mostów, indywidualnych uzupełnień protetycznych a także zabiegi chirurgiczne.
Pojęcie stawu skroniowo-żuchwowego (SSŻ)
Staw skroniowo-żuchwowy jest to staw twarzoczaszki łączący żuchwę z czaszką, które połączone są mięśniami i więzadłami. Główka stawowa nazywana również kłykciem utworzona jest przez powierzchnię stawową głowy żuchwy a panewkę stanowi przedni odcinek dołu żuchwowego i guzek stawowy wyrostka jarzmowego kości skroniowej. Pomiędzy powierzchniami stawowymi, które pokryte są chrząstką włóknistą, znajduje się krążek stawowy dzielący jamę stawową na dwie części, ściśle od siebie oddzielone. Staw leży ku przodowi od ujścia przewodu słuchowego zewnętrznego i zewnętrznie osłonięty jest przez łuk jarzmowy. Prawidłowe działanie stawu jest podstawą fizjologii narządu żucia. Polega na wykonywaniu ruchów żuchwy:
• wysuwania i cofania
• opuszczania i podnoszenia
• ruchów żucia (ruchy boczne)
Krążek stawowy (łac. discus articularis) jest także zbudowany z chrząstki włóknistej. Kształtem przypomina dwuwklęsłą soczewkę (grubsza na obwodzie, cieńsza pośrodku). Przy zwartych szczękach ustawiona jest niemalże pionowo.
STAW WZMACNIAJĄ WIĘZADŁA:
• więzadło boczne
• więzadło rylcowo-żuchwowe
• więzadło klinowo-żuchwowe
Zaburzenia SSŻ – przyczyny
• głęboki zgryz
• wysunięta do przodu górna szczęka
• brak tylnich zębów
• zgrzytanie zębami (bruksizm)
• częste zaciskanie zębów
• wszelakie urazy (m.in. wypadki, uderzenia, urazy głowy i szczęki)
Laser coraz częściej zostaje używany przez dentystów jako narzędzie codziennej pracy.
Liczne publikacje naukowe uznały i potwierdziły jego ogromne zalety, co przyczyniło się do jego rozpowszechniania.
Ważne jest, by pogłębić podstawową wiedzę na temat możliwych zastosowań technologii lasera i przede wszystkim podzielić rzeczywiste zalety w leczeniu pacjenta i zalety ekonomiczne. Technologia ta wykazuje optymalne rozwiązanie w traktowaniu niektórych patologii, zwłaszcza w leczeniu miękkich tkanek przewodu ustnego gwarantując prawie bezbolesną aplikację i długotrwałe rezultaty.
W świecie technologii zmiany są szybkie i nieuniknione, a więc trzeba być przygotowanymi do przyjęcia innowacji ze świadomością i stosując nowe informacje, które w przyszłości pozwolą na utrzymanie się na rynku z rynku.
Dnia 7 września 2007 roku zamieściłem w internecie ankietę stomatologiczną. W przeciągu kilku miesięcy, aż do 19 kwietnia 2008 roku, wypełniło ją około 35 000 osób. W pierwszej kolejności, z wyników usunąłem ankiety, które wypełniano z tego samego komputera (każdy unikalny numer IP mógł wypełnić ankietę tylko raz), dzięki czemu wyniki są bardziej wiarygodne. Po usunięciu ankiet wypełnianych z tego samego IP, poddałem analizie całość wyników, czyli około 30 000 ankiet.
Ankieta składa się z kilku rozdziałów: Dane ogólne, higiena, zgryz, uzębienie, wizyty u stomatologa, zdrowie i estetyka, inne sprawy. Dane przedstawione zostaną w postaci wykresów a liczba ankietowanych, którzy odpowiedzieli na dane pytanie wyrażona będzie w procentach, każdy jeden procent to około 300 osób.
W ankiecie wzięło udział 85% kobiet (niebieski kolor na wykresie) oraz 15% mężczyzn (czerwony kolor), być może dlatego iż kobiety w każdym przedziale wiekowym znacznie częściej odwiedzają swojego stomatologa. W obu przypadkach dominujący przedział wiekowy to 14-20 lat, lecz ankietę wypełniały także osoby poniżej siódmego roku życia oraz osoby starsze powyżej pięćdziesiątego roku życia. Większość ankietowanych podała swój wzrost oraz wagę mieszczącą się w krajowej średniej (tj. 161-180 centymetrów, oraz wagę 51-70 kilogramów).
Stomatolog podczas wykonywania swojej pracy często spotyka się z różnymi ludźmi, którzy być może nawet są nieświadomi, iż są nosicielami chorób infekcyjnych.
Z tego powodu w zamiarze ochrony wszystkich pacjentów, ale również innych pracowników, pracujących w gabinecie, konieczne jest przestrzeganie rygorystycznych zasad zapobiegania wzajemnych zakażeń (przenoszonych od pacjenta na instrumenty a z nich na personel i innych pacjentów).
Aby uzyskać ten rezultat należy przyjąć różne strategie: