Bawią, uczą, rozśmieszają. Przed wizytą u dentysty warto zabawić się w „wirtualnego stomatologa” i zobaczyć jak to jest po tej drugiej stronie fotela. Internet oferuje masę gier dentystycznych, gdzie w przyjemny sposób można się zrelaksować.
Jeżeli nasze pociechy boją się iść do dentysty warto pokazać mu kilka gier internetowych online. Dziecko, zobaczy jak to jest być samemu dentystą, bawiąc się kolorowymi fachowymi narzędziami i lecząc zęby swoim ulubionym postacią z bajek i filmów.
1) Dentystka Draculary
Dentystka Draculary to gra dentystyczna dla dziewczynek. Gra posiada sześć poziomów, gdzie naprawiamy zęby nie tylko Dracularze z Monster High ( ostatnio bardzo kultowej bajki dla dziewczyn), ale i Barbie, Hannah Montanach, Justinowi Biberowi, Selenie Gomez i Cristiano Ronaldo. Zabiegi wykonujemy kolorowymi narzędziami, klikając na przyrząd myszką i przytrzymując dane narzędzie na chorym zębie. Na koniec można ozdobić zęby wszystkimi kolorami i użyć ozdób na zęby np. kwiatków czy serduszek.
Link do gry: http://gry-monsterhigh.pl/graj,61,crazy-dentist-dentystka-draculaury
2) Jedzenie dla zębów
Jest to gra edukacyjna. Uczy nasze pociechy, co powinno się jeść by mieć zdrowe zęby. Za pomocą myszki sterujemy chłopcem, który „łapie” zdrowe jedzenie. Gra ma 10 poziomów i jest w języku angielskim.
Link to gry: http://gry-dladzieci.pl/gry-dentysta-gra/jedzenie-dla-zebow_208,7389.html
3) Praca, jako dentysta
Aby rozśmieszyć dziecko przed wizytą u dentysty warto włączyć mu grę Praca, jako dentysta. Wielki szympans objadł się zbyt dużo i zaczęły go boleć zęby. Dziecko musi zapamiętać, które zęby należy wyrwać inaczej szympans ugryzie wirtualnego dentystę w rękę. Gra uczy również pamięć dziecka.
Link do gry: http://grydarmowe.eu/gra/gra-praca-jako-dentysta,4167.html
4) Barbie Dentystka
Dla fanek Barbie znaleźć możemy grę Barbie Dentystka. Z każdym wygranym poziomem odblokowuje nam się fachowy sprzęt dentystyczny. Steruje się myszką.
Link do gry: http://www.e-dressup.net/barbiedentysta.grac.html Więcej
Prywatne Centrum Stomatologiczne w Bytomiu, o ugruntowanej pozycji na rynku lokalnym, nawiąże współpracę z lekarzami dentystami. Oferujemy bardzo korzystne warunki finansowe. Do dyspozycji lekarzy, Centrum wyposażono w nowoczesny sprzęt dentystyczny, m. in.: tomograf, panoramę, mikroskop, rentgeny fotelowe.
Magazyn Stomatologiczny, 2011, XXI, 1, 76-82:
Autor: Marcin Krufczyk – Lekarz stomatolog, Zabrze | Kontakt e-mail: marcin@dentysta.eu
Badanie ankietowe, w którym wzięło udział ponad 3500 respondentów z całej Polski oraz z innych krajów, miało na celu w celu wyjaśnienie głównych przyczyn dentofobii i przybliżenie metod radzenia sobie ze stresem w gabinecie stomatologicznym i poczekalni. Poruszono w nim także takie kwestie, jak to, które znieczulenia są odbierane przez pacjentów jako najbardziej bolesne i jaką postawę powinien przyjąć lekarz, aby wyzbyć się negatywnego napięcia we wzajemnej relacji z pacjentem.
Od zarania dziejów dentysta był postrzegany jako postać negatywna, kojarząca się głównie z bólem i nieprzyjemnymi doznaniami. Ten utarty pogląd sprawia, że ludzie boją się wizyt u dentysty, a niektórzy unikają ich jak ognia. Skrajny strach powodujący ataki paniki i paraliżującą niechęć jest nazywany dentofobią (1, 2). Niechęć pacjenta na fotelu dentystycznym jest przeszkodą zarówno dla niego samego, jak i dla dentysty, a spowodowane strachem jego nadmierne pobudzenie i wrażliwość na choćby najlżejsze dotknięcie lekarza uniemożliwia wręcz leczenie. Czy jest na to sposób? Dentyści prześcigają się w stosowaniu przeróżnych metod zmniejszania napięcia w kontakcie z pacjentami. Która z tych metod jest skuteczna i czy w ogóle można się wyzbyć strachu i poczucia lęku?
Celem badania było uchwycenie podstawowych czynników wywołujących stres podczas wizyty u stomatologa, a także znalezienie złotego środka, który pozwoli na zmniejszenie napięcia w relacji dentysta – pacjent. Ponadto podjęto próbę:
• ustalenia natężenia strachu i jego wpływu na częstość wizyt u dentysty,
• wychwycenia najbardziej stresogennych zabiegów,
• przedstawienia wzorcowej postawy lekarza,
• określenia standardów wyposażenia gabinetu i poczekalni, które pozwolą na ograniczenie stresu pacjentów do minimum.
Badanie zostało przeprowadzone w formie anonimowej ankiety internetowej oraz jej drukowanego odpowiednika w celu potwierdzenia osiągniętych wyników. Ankieta była dostępna pod adresem internetowym dentofobia.1k.pl od 5 lipca do 30 września 2010 roku. Stronę z ankietą zabezpieczono w taki sposób, by jedna osoba (jeden adres IP) mogła wypełnić ją tylko raz – pozwoliło to na uzyskanie obiektywnych, wolnych od błędów, rzetelnych wyników. Oprogramowanie ankiety wymagało wypełnienia wszystkich pól przez osobę odpowiadającą przed jej ostatecznym wysłaniem i stanowiło podstawę do przeprowadzenia badania na większą skalę. W badaniu „Dentofobia – strach przed dentystą” wzięło udział 3687 osób. Ankieta osiągnęła dużą popularność dzięki wsparciu portalu dentystycznego dentysta.eu oraz kilku innych stron tematycznych. Badani, którzy reprezentowali kilka przedziałów wiekowych (tab. I), pochodzą z różnych regionów Polski (tab. II).
TABELA I. Wiek badanych
Wiek w latach | % |
7-13 14-18 19-25 26-40 41-60 ponad 60 |
2% 30% 37% 20% 11% 1% |
TABELA II. Podział badanych ze względu na miejsce zamieszkania
Województwo | % |
śląskie małopolskie wielkopolskie mazowieckie podkarpackie dolnośląskie łódzkie pomorskie kujawsko-pomorskie lubelskie zachodniopomorskie opolskie warmińsko-mazurskie podlaskie lubuskie świętokrzyskie inny kraj niż Polska |
15,43% 11,28% 9,90% 8,90% 7,84% 6,62% 5,99% 5,42% 5,29% 4,67% 4,04% 3,09% 2,93% 2,71% 2,63% 2,09% 1,17% |
Ankieta składała się z 30 pytań jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru oraz 6 pytań otwartych. Odpowiadając na nie, osoba badana mogła szczegółowo opisać dany problem. Wyniki ankiety zostały zebrane i zanalizowane w wielowymiarowych tabelach, a następnie przedstawione za pomocą wykresów.
• Co tak naprawdę jest przyczyną strachu?
Aby skutecznie walczyć z chorobami, do których niewątpliwie zalicza się dentofobia w jej zaawansowanej postaci, należy przede wszystkim poznać przyczynę strachu, którego podłoże znajduje się w przeszłości (ryc. 1).
Ryc. 1. Przyczyny strachu przed dentystą.
Około 60% pacjentów podaje – jak można się było spodziewać – ból i przykre doświadczenia w przeszłości jako przyczynę strachu przed dentystą (3). Kolejne 36% to pacjenci, którzy skarżą się na złe podejście lekarza – niespełniającego ich oczekiwań lub traktującego przedmiotowo pracę zawodową. Co piąty pacjent nie wytrzymuje swojej bezsilności podczas zabiegów. Każe to się zastanowić nad stworzeniem w gabinecie atmosfery, w której leczony ma wrażenie panowania nad sytuacją i jej kontrolowania. Chodzi tu szczególnie o cierpliwe podejście dentysty do pacjenta i zaprzestanie działań po wykonaniu przez niego umówionego znaku, np. uniesienia ręki przy nadmiernej bolesności zabiegu. Nie bez znaczenia są także opinie i historie znajomych oraz ceny zabiegów (4).
Lekarze wszystkich specjalności popełniają większe lub mniejsze błędy w sztuce – czasem wynika to z pośpiechu czy braku dbałości o procedury, a czasem następuje nieświadomie. Naruszając obowiązujące reguły leczenia lekarze są narażeni na poważne konsekwencje w postaci procesów sądowych oraz zasądzenia wysokich kwot odszkodowań. Coraz więcej pacjentów jest świadomych swoich praw i coraz częściej wysuwają oni roszczenia o odszkodowania za błędy popełnione w trakcie ich leczenia. Skargi te są mniej lub bardziej uzasadnione, jednak kosztują lekarza sporo czasu i stresu.
Za błąd w sztuce uważane jest naruszenie opartych na nauce i praktyce obowiązujących reguł postępowania zawodowego.
Błąd diagnostyczny – to nieprawidłowe postawienie diagnozy w wynikające z obiektywnie sprzecznego z obowiązującymi w medycynie zasadami postępowania lekarza. Przyczyny błędnej diagnozy mogą być różne, lekarz odpowiada za nie wyłącznie wtedy, gdy nie dochował przeprowadził czynności podjętych w celu postawienia właściwej diagnozy w sposób staranny – nie każde nieprawidłowe rozpoznanie jest podstawa do pociągnięcia lekarza do odpowiedzialności. Błędna diagnoza może być wynikiem niewystarczającej wiedzy na temat konkretnego schorzenia – np.wiedza o danej chorobie jest na etapie wstępnych badań lub najnowsza aparatura diagnostyczna nie jest dostępna, pominięcie badań koniecznych dla postawienia diagnozy, gdy warunki na nie pozwalają jest zawsze oceniane jako błąd.
Najczęstsze przyczyny błędu diagnostycznego:
1. pominięcie w ramach wywiadu lekarskiego istotnych pytań
2. niewykonanie odpowiednich badań
3. niewłaściwa ocena informacji wystarczających obiektywnie do postawienia właściwego rozpoznania
4. niezweryfikowanie wyników badań, o ile było to możliwe
Błąd rokowania o stanie zdrowia – możliwy jest brak wpływu na proces terapii, zarówno w razie podjęcia, jak i niepodjęcia leczenia. Jednak połączenie go z błędem diagnostycznym może doprowadzić do pojawienia się komplikacji i powstania poważnych uszczerbków na zdrowiu
Błąd terapeutyczny – niewłaściwe dobranie terapii do danego schorzenia, często jest wynikiem postawienia wadliwego rozpoznania.
Oprócz błędów diagnostycznych i terapeutycznych podstawą do roszczenia o odszkodowanie i / lub zadośćuczynienie są zaniedbania ze strony lekarzy odnośnie zalecanych procedur. Jeżeli stwierdzi się błąd w sztuce, to poszkodowany ma prawo dochodzić swoich praw; ma on prawo do ubiegania się o odszkodowanie z tytułu wydatków poniesionych w związku z zaistniałą szkodą oraz zadośćuczynienia. Odszkodowanie powinno wystarczać na pokrycie wszystkich wydatków w związku z wyrządzoną szkodą (uszkodzenie ciała , wywołanie rozstroju zdrowia), takie jak koszty leczenia , rehabilitacji, utraconego wynagrodzenia, wydatki na droższe jedzenie (konieczność przestrzegania specjalnej diety).Ponadto sąd może wymagać zadośćuczynienia finansowego za doznaną szkodę.
• §1. Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę
• § 2. Jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
• § 3. W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.(Kodeks Cywilny, art. 442). Roszczenie przedawnia się z upływem 10 lat od dnia w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.
Wyrok Sądu Okręgowego w Lublinie (sygn. II Ca 349/10)
Wyrok za ujawnienie informacji o stanie jamy ustnej pacjenta w korespondencji z rzecznikiem konsumenta oraz w trakcie rozprawy sądowej.
Pacjent, u którego wykonane zostało uzupełnienie protetyczne zgłosił reklamacje usługi, żądając wydania rachunków. Ze względu na przedłużanie się terminu wydania dokumentów przez lek. stomatolog poprosił on o pomoc miejscowego rzecznika praw konsumenta. Urzędnik wystąpił o udzielenie mu informacji; w odpowiedzi napisano „usługa została wykonana prawidłowo w odniesieniu do warunków panujących w jamie ustnej (braki w uzębieniu, zaniedbania higieniczne)”, co pacjent uznał za złamanie tajemnicy lekarskiej.Lekarka oświadczyła ponadto, że mężczyzna ten „jest osobą roszczeniową i żyje z pisania skarg”, co zostało uznane za naruszenie jego godności osobistej. Sąd Rejonowy w Lublinie oddalił roszczenie, ponieważ uznał, że ujawnienie tych informacjibyło wynikiem obowiązku udzielenia informacji zarówno rzecznikowi jak i sądowi. Sprawa trafiła do Sądu Okręgowego w Lublinie, który orzekł, że lek. Stomatolog naruszyła dobra osobiste pacjenta i zasądził 1000 złotych odszkodowania. Według opinii sądu lekarka miała obowiązek dowiedzieć się, jakich konkretnie informacji potrzebuje rzecznik konsumenta – nie żądał on informacji o leczeniu ani sposobie jego wykonania, poza tym stomatolog przysługiwało prawo do odmowy udzielenia informacji – przepisy prawne dotyczące tajemnicy lekarskiej. Ponadto sąd oświadczył, że pisemne wypowiedzi stomatologa, że leczony mężczyzna „żyje z pisania skarg” naruszają jego prywatność oraz są bezpodstawne.
Do tej pory zęby mleczne nie były leczone. Królowało przekonanie, że zębów mlecznych nie należy leczyć, bo i tak wypadną. Mleczaki rzeczywiście wypadają, ale zanim jednak do tego dojdzie „zarażają” sąsiadujące z nimi zęby stałe. Próchnica to choroba infekcyjna, która może przenosić się wraz z bakteriami na zdrowe zęby!
Zarażanie zębów stałych nie jest jednak jedynym problem. Zaatakowane przez próchnicę mleczaki mogą wypaść zbyt wcześnie robiąc zbyt dużo miejsca w szczęce dla zębów stałych. Jest to głównym powodem przemieszczania się zębów co pociąga za sobą nie tylko problemy krzywych zębów w przyszłości, ale również braku miejsca dla wyrzynających się zębów stałych. Aby temu zapobiec stosowane są tzw. „utrzymywacze przestrzeni”. Zabezpieczają one miejsca po zębach mlecznych, utrzymując przestrzeń do czasu pojawienia się zębów stałych. Istnieją dwa typy utrzymywaczy: ruchome, blokowe oraz mikroprotezy. Mikroprotezy odtwarzają również powierzchnię żującą, jednak to te ruchome stosowane są częściej, ponieważ uciskana błona śluzowa nie włóknieje – nie utrudnia wyrzynania zębom stałym.
Należy również pamiętać, że pierwsze zęby to nie tylko mleczaki. Z tyłu szczęki wyrzynają się bowiem zęby trzonowe stałe (szóstki). Pojawiają się zwykle między piątym a szóstym rokiem życia i dlatego rodzice zapominają, że nie są to zęby mleczne. To te zęby najczęściej atakowane są przez próchnicę, dlatego zawsze należy pamiętać, aby od najmłodszych lat dopilnować i uczyć dzieci codziennej higieny jamy ustnej oraz wykształcać odpowiednie i zdrowe nawyki żywieniowe. Niska mineralizacja oraz niekorzystna anatomia powierzchni zgryzowych sprawia, że zęby trzonowe są najczęstszym miejscem występowania próchnicy u dzieci między 6 a 12 rokiem życia.
Warto zwrócić szczególna uwagę na zęby dziecka, ponieważ najczęstszą odmiana próchnicy w tym wieku, jest tzw. próchnica wczesna (butelkowa). Próchnica ta jest często nierozpoznawalna i mylona ze zwykłym osadem. Charakteryzuje się ostrym i szybkim przebiegiem. Na początku pojawia się kredowobiałe odwapnienie, które szybko zmienia kolor kolejno na jasnożółty , brązowy a nawet czarny. Rozprzestrzenia się od okolicy przydziąsłowej do brzegu siecznego i powierzchni stycznych (próchnica okrężna). Aby zapobiec takim sytuacjom należy uważnie pilnować aby dziecko nie zasypiało przy piersi lub z butelką. Należy również zabronić dziecku używania butelki jako maskotki lub zabawki.
Jeśli próchnica zniszczyła dużą część zęba, co uniemożliwia jego wypełnienie, stosuje się zabieg lapisowania. Lapisowanie to inaczej impregnacja zębiny azotanem srebra. Dzięki takiemu zabiegowi możliwe jest zatrzymanie próchnicy co często ratuje zęba przed usunięciem. Jedynym minusem to czarne zabarwienie zęba spowodowane wytrącającym się srebrem.
Pedodoncja jest działem stomatologii zajmujący się profilaktyką oraz leczeniem zębów dzieci i młodzieży.
Głównym naciskiem jest zapobieganie powstawaniu problemów w obrębie jamy ustnej, aniżeli samo leczenie, dlatego też bardzo ważne jest, aby kontrola uzębienia maluszka była prowadzona już od najmłodszych lat, celem wykluczenia potencjalnych problemów.
• leczenie zębów mlecznych
• leczenie niedojrzałych zębów stałych
• leczenie chorób jamy ustnej
• leczenie wad zgryzu
• ząbkowanie
• zaburzenia ząbkowania
• profilaktyka próchnicy
• nauka prawidłowej higieny jamy ustnej
Usługi: – bezpłatne badania i konsultacje, znieczulenie w cenie zabiegów – profilaktyka – zabiegi nowoczesnej endodoncji (leczenie kanałowe) z użyciem endometru – stomatolgia zachowawcza – stomatologia estetyczna: wybielanie, biżuteria nazębna – stomatologia dziecięca: wizyty adaptacyjne dla dzieci, kolorowe wypełnienia – periodotologia – protetyka – pełen zakres usług Więcej
Nowoczesne lampy typu Beyond opracowane przez zespół inżynierów z Doliny Krzemowej przyśpieszają wybielając właściwości tlenków działając szybko. Pacjent w ciągu pół godziny zabiegu, wygodnie rozpostarty w fotelu gabinetu dentystycznego uzyskuje odbarwienie szkliwa które przechodzi od matowego i żółtawego do białego i lśniącego. Poprzez termin Power Bleaching wymyślono w Ameryce w celu profesjonalnego wybielania, które korzysta z tych specjalnych lamp stanowiących idealny system służący do przywrócenia zębom bardziej atrakcyjnego estetycznie koloru.Beyond jest skuteczną lampą dentystyczną o znakomitym wzornictwie, która przyśpiesza wybielające właściwości związków tlenków korzystając z innowacyjnego niebieskiego światła o długości fali pomiędzy 480 a 520 nanometrów. Specjalny proces dostarcza światła przyśpieszającego wybielanie, filtrując i całkowicie eliminując poprzez 12.00 włókien i 30 warstw powłoki optycznej promienie światła ultrafioletowego, które mogłyby okazać się niebezpieczne.
Odór środka dezynfekującego kręcącego w nozdrzach nosa, lampa skierowana prosto w oczy i lekarz w masce poruszający ostre narzędzia.
Obrazy niczym z horroru. Dla wielu dzieci wizyta u dentysty jest prawdziwym koszmarem, ale można złagodzić strach. Izraelscy badacze z Hebrew University poddali 35 dzieci w wieku pomiędzy 6 i 11 lat różnych wizytom dentystycznym. Pierwsza wizyta była w zwykłym gabinecie dentystycznym z lampami jarzeniowymi i uchylnymi fotelami a druga w środowisku ortodontycznym całkowicie przekształconym, z lampami umieszczonymi naprzeciw higienistów, zmodyfikowanymi fotelami wytwarzającymi lekkie relaksujące drgania, z cihą muzyką w tle. Mierząc poziomy stresu u dzieci w czasie drugiej wizyty badacze stwierdzili znaczące zmniejszenie ich niepokoju i stanu rozdrażnienia.
Biały uśmiech to dziś synonim sukcesu i pozycji zawodowej. Nic więc dziwnego, że wybielanie zębów stało się bardzo popularne – któż w końcu nie chce piękniej wyglądać i być odbierany jako osoba dbająca o siebie? Jednak, aby efekt był naprawdę skuteczny oraz długotrwały, najlepiej jest oddać się w ręce specjalistów z profesjonalnej kliniki dentystycznej.
Obecnie na rynku dostępny jest szeroki wybór preparatów wybielających, przez co decyzja o wyborze najlepszego jest bardzo trudna. Niektóre z nich służą do samodzielnego wybielania sposobem domowym, inne, bardziej profesjonalne proponują gabinety stomatologiczne. Wybierając najbardziej odpowiednią metodę, kierujemy się przede wszystkim bezpieczeństwem i skutecznością, czyli odcieniem bieli jaką chcemy uzyskać. Więcej