Kompozyty inaczej materiały kompozycyjne lub złożone zbudowane są z fazy organicznej, nieorganicznej oraz substancji wiążącej.
Czytaj więcej o kompozytach wolnych od BPA: BPA Free u dentysta.eu
W nowoczesnej stomatologii stawia się na to, aby materiał do wypełnień spełniał szereg wymagań i pełnił podstawowe funkcje, głównie odbudowującą, ale i przywracającą funkcje i wygląd zęba. Do wymagań stawianych materiałom kompozycyjnym należą m.in.:
– posiadanie dużej adhezji do szkliwa i zębiny,
– mały objętościowo skurcz polimeryzacyjny,
– działanie profilaktyczne na okoliczne tkanki,
– estetyka (łatwość doboru barwy i odpowiedni połysk),
– niskie koszty oraz łatwość użycia materiału.
Kompozyty składają się jak już wyżej wspomniano z:
• FAZY ORGANICZNEJ – jest to płynna żywica, najczęściej Bis-GMA; nazywana jest matrycą. Pełni funkcje spoiwa. Zawiera substancje mające właściwości inicjatorów, aktywatorów, stabilizatorów zapobiegających samoistnej polimeryzacji, inhibitorów oraz te odpowiadające za efekt kosmetyczny.
• FAZY NIEORGANICZNEJ – będącej wypełniaczem mineralnym lub organiczno-mineralnym. Jest to kwarc, krzemionka, krzemian litowo-glinowy lub też szkło. Decyduje o parametrach fizykochemicznych materiału.
• SUBSTANCJI WIĄŻĄCEJ – jest to w przypadku kompozytów silan winylu. Pełni rolę łączącą matrycę z wypełniaczem.
Wybicie zęba (zwichnięcie całkowite zęba) charakteryzuje się całkowitą utratą łączności zęba z zębodołem. Klinicznie i radiologicznie stwierdza się pusty zębodół.
Preferuje się natychmiastowe wprowadzenie zęba do zębodołu w miejscu wypadku. Jeżeli ząb jest zanieczyszczony, należy go wcześniej wypłukać pod bieżącą, zimną wodą.
W przypadku, gdy nie jest możliwa natychmiastowa replantacja, wskazane jest, aby do tego czasu ząb był przechowywany w ślinie w przedsionku jamy ustnej, w mleku lub specjalnym płynie transportowym dostępnym na rynku.
W obu przypadkach pacjent powinien zgłosić się następnie do gabinetu stomatologicznego w celu dalszego leczenia.
Postępowanie w gabinecie stomatologicznym
Leczenie wybitych zębów stałych zależy od:
– czasu przebywania zęba poza zębodołem
– środowiska, w którym był przechowywany
– wieku pacjenta
1. Jeżeli ząb przebywał poza zębodołem nie dłużej niż 2 godz. i był przechowywany w środowisku fizjologicznym lub bezpośrednio po wypadku został wprowadzony do zębodołu, wykonuje się natychmiastową replantację.
Przebieg zabiegu:
• dokładne opłukanie powierzchni zęba solą fizjologiczną
• wypłukanie skrzepu z zębodołu (solą fizjologiczną)
• replantacja zęba
• unieruchomienie zęba za pomocą szyny półsztywnej na okres 7-10 dni
a) w zębach z zakończonym rozwojem wierzchołka korzenia przed zdjęciem szyny przeprowadzamy leczenie endodontyczne (w okresie 7-10 dni)
b) w zębach z niezakończonym rozwojem wierzchołka korzenia oczekujemy na rewaskularyzację miazgi ( po 2-3 tygodniach wykonujemy kontrolne zdjęcie rtg, w przypadku widocznej resorpcji korzenia lub procesu zapalnego – usuwamy miazgę i rozpoczynamy apeksyfikację)
• osłona antybiotykowa
• profilaktyka przeciwtężcowa (jeśli jest wskazana)
Nawet najlepsze umiejętności najlepszego lekarza stomatologa na nic się nie zdadzą, jeśli nie dysponuje on gabinetem wyposażonym w choćby podstawowy sprzęt. Pacjenta trzeba przede wszystkim wygodnie posadzić (lub położyć) na fotelu. Niezbędne są także narzędzia i materiały do diagnozowania i leczenia.
Wyposażenie i organizacja poradni uzależniona jest od rodzaju jej działalności uwzględniając przy tym wymogi ergonomii, zasady BHP i względy estetyczne.
Całość wyposażenia można podzielić na podstawowe, specjalistyczne i pomocnicze.
W skład unitu stomatologicznego wchodzą:
|
Na konsoli lekarza znajdują się: • wiertarka turbinowa |
Dmuchawka wodno-powietrzna to urządzenie dostarczające wodę, sprężone powietrze i ich mieszaninę do pola operacyjnego. Może być nazywana strzykawką trójfunkcyjną. Udoskonaloną wersją jest strzykawka sześciofunkcyjna, podgrzewająca wodę i powietrze. Dmuchawka może też posiadać źródło światła, co stanowi duże udogodnienie dla lekarza.
Ssak usuwa wodę, ślinę i resztki materiałów z pola operacyjnego. Może służyć także do odciągania tkanek. Jest niezastąpiony przy zabiegach wymagających intensywnego chłodzenia wodą. Operowany przez wyszkoloną asystę stanowi ogromną pomoc dla stomatologa.
Ślinociąg składa się z przewodów wyprowadzających i wymiennej plastikowej końcówki. Można go dogiąć haczykowato tak, że spoczywa w najgłębszym miejscu jamy ustnej. Służy do odciągania wody i śliny, ale nie jest tak wydajny jak ssak.
Nierzadko spotyka się próchnicę u bardzo małych dzieci. Jest to choroba, która ma wiele przyczyn i jest poważnym problemem społecznym i leczniczym w stomatologii dziecięcej.
Większość rodziców dzieci do drugiego roku życia nie zdaje sobie sprawy z istnienia ubytków próchnicowych u ich potomstwa lub też uważa , że nie ma potrzeby leczenia zębów mlecznych. Wczesne przekazanie baterii próchnicogennych jest przyczyną pojawienia się zmian chorobowych. w pierwszych latach życia dziecka. Istnieje możliwość zakażenia w wyniku wspólnego używania przedmiotów, takich jak sztućce, szczotka do zębów, a nawet zabawek, którymi bawią się dzieci. Próchnica zębów mlecznych charakteryzuje się ostrym i szybkim przebiegiem. Powstawaniu zmian sprzyja budowa sprzyja budowa morfologiczna oraz słaba mineralizacja szkliwa i zębiny w porównaniu z zębami stałymi. W krótkim czasie doprowadza do znacznej destrukcji tkanek twardych zębów a w dalszej kolejności do chorób miazgi i tkanek okołowierzchołkowych (OKW) i w konsekwencji do utraty uzębienia mlecznego.