Bruksizm jest chorobą polegającą na nieświadomym, mimowolnym zaciskaniu i zgrzytaniu tudzież tarciu zębami o siebie.

Bruksizm

Dolegliwość ta zaliczana jest do parasomnii, bowiem traktowana jest, jako jedno z wielu zaburzeń snu.
W trakcie mimowolnego zgrzytania zębami siła, z jaką powierzchnia zębów jest zaciskana, jest nawet o 10 razy większa aniżeli ta, jakiej używamy podczas przeżuwania pokarmów. Schorzenie to może bardzo szybko doprowadzić do poważnych uszkodzeń zgryzu, zębów (szkliwo), a nawet stawów skroniowo-żuchwowych.

Przyczyny:

Pomimo iż medycyna, jak i wiedza naukowa stoją na wysokim poziomie, nikt do tej pory nie ustalił jednoznacznie przyczyny występowania bruksizmu. Naukowcy, specjaliści medyczni oraz psycholodzy uważają, że na występowanie bruksizmu może mieć wpływ szereg czynników:
• wady zgryzu i jamy ustnej
• źle wyprofilowane uzupełnienia ubytków
• nieprawidłowe/źle dostosowane kształty mostów, koron czy protez
• dziedziczenie choroby (wrodzona predyspozycja)
• nieprawidłowości w działaniu ośrodków korowych i podkorowych mózgu odpowiedzialnych i regulujących ruchy żuchwy
• zakażenia pasożytnicze
• stres
• agorafobia

Więcej

Nierzadko spotyka się próchnicę u bardzo małych dzieci. Jest to choroba, która ma wiele przyczyn i jest poważnym problemem społecznym  i leczniczym w stomatologii dziecięcej.

Większość rodziców dzieci do drugiego roku życia nie zdaje sobie sprawy z istnienia ubytków próchnicowych u ich potomstwa lub też uważa , że nie ma potrzeby leczenia zębów mlecznych. Wczesne przekazanie baterii próchnicogennych jest przyczyną pojawienia się zmian chorobowych. w pierwszych latach życia dziecka. Istnieje możliwość zakażenia w wyniku wspólnego używania przedmiotów, takich jak sztućce, szczotka do zębów, a nawet zabawek, którymi bawią się dzieci. Próchnica zębów mlecznych charakteryzuje się ostrym i szybkim przebiegiem. Powstawaniu zmian sprzyja budowa sprzyja budowa morfologiczna oraz słaba mineralizacja szkliwa i zębiny w porównaniu z zębami stałymi. W krótkim czasie doprowadza do znacznej destrukcji tkanek twardych zębów a w dalszej kolejności do chorób miazgi i tkanek okołowierzchołkowych (OKW) i w konsekwencji do utraty uzębienia mlecznego.

Więcej

Jeśli sześcioletnie  dziecko  zostaje poddane leczeniu ortodontycznemu uznaje się to za przedwczesne, ponieważ wiek rozpoczynania leczenia zawiera się pomiędzy 5 i 10 rokiem życia kiedy istnieje kilka mlecznych zębów.

Kiedy pierwsza wizyta u ortodonty?

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu oczekiwano na zakończenie wyrzynania się zębów u pacjenta, aby móc rozpocząć zabieg, a więc około 12 roku życia, powodując w ten sposób, w wielu przypadkach, dodatkowe pogorszenie istniejącego już zgryzu.Ponadto w wieku 12 lat wzrost  kości żuchwowych już kończy się i dlatego zmniejszają się dramatycznie możliwości dokonywania terapii skierowanych na polepszenie układu pomiędzy podstawami kości. Z powodu tych trudności, w przypadkach leczonych późno zwiększa się wykonywanie ekstrakcji przedtrzonowych stałych zębów lub konieczności poddania się interwencji chirurgicznej w celu rozwiązania problemu szkieletowego. Aby zapobiec tym nieprzewidzianym problemom współczesna ortodoncja nastawiła się na leczenie dziecka we wczesnej fazie jego rozwoju, aby uniknąć pogorszenia się sytuacji istniejącego zgryzu, polepszenia rozwoju profilu twarzy i uniknięcie w całości przypadków ekstrakcji zębów stałych.

Więcej