Wyniki dla: Stomatologia

Proponujemy:
• Pracę w zgranym i doświadczonym zespole
• Bardzo dobre wynagrodzenie uzależnione od doświadczenia i umiejętności
• Możliwość rozwoju i podnoszenia swoich kwalifikacji
• Dużą bazę pacjentów prywatnych

Opis wymagań:
• Chęć rozwoju zawodowego
• Motywacja do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji
• Zorganizowanie i umiejętność przedstawienia pacjentowi planu leczenia

Opis gabinetu stomatologicznego:
• Gabinet dysponuje wyposażeniem stomatologicznym: CAD/CAM, RTG punktowe, mikroskop, kamera, profesjonalny aparat foto itd.

Jeżeli jesteś zainteresowany(a), lub znasz kogoś szukającego pracy, lub chcącego ją zmienić – prosimy o kontakt

Obliteracja jamy zęba zwana jest też zwyrodnieniem wapniowym miazgi (ZWM) lub resorpcją wewnętrzną zastępczą[1]. Jako zjawisko występujące w jamie ustnej odnosi się do zmniejszonej drożności lub niedrożności kanałów korzeniowych wskutek zmniejszania światła jamy zęba – najczęściej dotyczy to zębów po urazie. Nie jest jasne, jak często występuje, ponieważ doniesienia są pod tym względem różne (uważa się, że 4-40% urazów może kończyć się obliteracją jamy zęba), niemniej wystąpienie obliteracji zależy od dwóch głównych czynników: rodzaju urazu i wieku pacjenta w momencie urazu.

Na czym polega obliteracja jamy zęba?

Zjawisko to polega na odkładaniu się do wnętrza kanału korzeniowego na całej jego długości lub do wnętrza komory zęba wapniowej, twardej substancji. Zaczyna się od obwodu jamy zęba i postępuje w kierunku środka. Wskutek tego centralna część miazgi zębowej ulega obliteracji na końcu. Zwyrodnienie wapniowe narastające ku środkowi jamy zęba doprowadza do stopniowego zmniejszania się światła komory zęba i kanału korzeniowego aż do całkowitego jego zaniku. W rezultacie dochodzi do zamknięcia kanału i jego niedrożności.

W zależności od stopnia zwężenia światła jamy zęba obliterację kwalifikuje się jako:

• częściową – kiedy kanały korzeniowe są drożne, choć światło w nich i w komorze zęba uległo zwężeniu; miazga zęba najczęściej pozostaje żywa;
• całkowitą – kanał korzeniowy staje się niedrożny, a w części miazgi odciętej od unaczynienia z czasem rozwija się martwica.

Więcej

Dzień dobry.
Poszukuje pracy na terenie Warszawy oraz okolic. Główny obszar moich zainteresowany to endodoncja oraz stomatologia zachowawcza (praca w powiększeniu mikroskopu).

Zatrudnię lekarza dentystę w Poznaniu. Praca 2-4 dyżury w tygodniu do uzgodnienia. Praca z asystą. W gabinecie radiowizjografia cyfrowa, sprzęt endodontyczny VDW, lupy, depotforeza.
Duża baza pacjentów prywatnych oraz posiadających prywatne ubezpieczenie medyczne. Dla chętnych możliwość pracy na NFZ.
Kontakt:
stomatologiaogrody@o2.pl
Telefon: 603924502

Szukam dodatkowej pracy od czerwca/lipca, 2-3 razy w tygodniu. Wykonuje zabiegi z zakresu: stomatologia zachowawcza- estetyczne i anatomiczne rekonstrukcje, endodoncja, protetyka, podstawowa chirurgia, pedodoncja. Preferuje Katowice, Tarnowskie Góry i okolice. Kontakt: zamoyska2020@gmail.com

Zespół Costena określa szereg zaburzeń czynnościowych narządu żucia odnoszących się do układu ruchowego tego systemu tkanek i ściśle powiązanych z pracą stawu skroniowo-żuchwowego. Nazwa „zespół Costena” upamiętnia nazwisko jego odkrywcy – otolaryngologa Jamesa Costena, który w 1934 r. jako pierwszy systematycznie opisał zauważony u swoich pacjentów zbiór symptomów, które koncentrowały się w okolicach ucha, przewodu słuchowego i stawu skroniowo-żuchwowego.

Pierwotna nazwa ewoluowała równolegle do zdobywania wiedzy na temat przyczyn zespołu Costena; propozycje innych nazw skupiały się wokół zaburzeń lub dysfunkcji, lub mioartropatii stawu skroniowo-żuchwowego, albo wskazywały na bólowo-mięśniowy charakter nieprawidłowości. Obecnie zespół Costena włączony jest w grupę zaburzeń skroniowo-żuchwowych, określanych skrótem TMD od angielskiej nazwy temporomandibular disorders.

Przyczyny zespołu Costena

1. Costen sugerował m.in., że zmiany w uzębieniu i wady zgryzu mogą być przyczyną zaburzeń słyszenia, szumów usznych, pieczenia w jamie ustnej i bólów głowy. Za pierwotną przyczynę uznawał utratę zębów bocznych, czego rezultatem jest obniżenie wysokości zwarcia i zmiana położenia żuchwy, prowadzące do powstania wymienionych konsekwencji[1].

Pogłębienie wiedzy w dalszych latach doprowadziło do wzbogacenia listy nieprawidłowości o naprężenia i przeciążenia, jakie powstają w obrębie mięśni i więzadeł i w rezultacie prowadzą do zaburzeń czynnościowych w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego. Obecnie wiadomo, że zmiany, jakie wskutek przeciążeń pojawiają się w narządzie żucia, mogą doprowadzić do rozregulowania pracy układu stomatognatycznego, wystąpienia bólu i wielu innych objawów – w tym obserwowanych przez Costena.

Za powstanie zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego odpowiedzialne są dwa główne elementy: Więcej