Skrajnie silny odruch wymiotny

[Mysza]

Witajcie, mam straszny problem z leczeniem stomatologicznym - nie chodzi o ból ani lęk przed borowaniem, bo na to pomaga mi zastrzyk znieczulający w dziąsło. Problemem jest u mnie skrajnie silny odruch wymiotny, który mam do takiego stopnia, że czasami pojawia się nawet przy przeglądzie zębów trzonowych (od dotykania języka i podniebienia z tyłu lusterkiem). A najgorszy horror przeżywam podczas robienia plomb - w momencie, kiedy inni oddychają z ulgą, że skończyło się już ,,straszne borowanie", dla mnie to dopiero początek meczarni! Obkładanie zęba dookoła tymi koszmarnymi ligninami, ślinociągi i palce dentysty w ustach - już od samego myślenia o tym robi mi się niedobrze. Najgorsze jest to, że dentyści (byłam już u różnych) wściekają się na mnie, gdy zamykam usta i ,,odkasłuję", zupełnie jakby to była moja wina! Dwa razy autentycznie zwymiotowałam i to za drugim razem jako osoba dorosła! W wieku 11 lat raz miałam leczenie zębów w narkozie i nie wspominam tego najlepiej... Po wybudzeniu miałam coś na kształt gigantycznego zatrucia organizmu - kilka godzin wymiotowania, rodzice z trudem dowlekli mnie do taksówki, a po schodach musieli mnie wnieść, bo nie byłam w stanie wejść na górę - zresztą następnego dnia nie byłam jeszcze w stanie pójść do szkoły, leżałam cały dzień półprzytomna w łóżku, a przez cały tydzień bolały mnie wszystkie mięśnie... To trochę dziwne, bo później, już jako osoba dorosła, miałam dwa razy narkozę w szpitalu, z powodu zabiegów chirurgicznych i wtedy zniosłam ją nadzwyczaj dobrze - może dlatego, że te zabiegi były jednak krótsze niż kilkugodzinne leczenie wszystkich dziurawych zębów za jednym razem... Wciąż jednak mam w pamięci tą narkozę przy leczeniu zębów i nie mam ochoty na powtórkę... Czy są jakieś inne sposoby na ten koszmarny odruch wymiotny? Zastanawia mnie, jak to jest, że jedni go mają, a inni nie?