invoisse.com deneme bonusu veren siteler deneme bonusu deneme bonusu veren siteler asikovanje.net bahis siteleri sleephabits.net
casino siteleri
agario
deneme bonusu veren siteler
adana web tasarım
hd sex video
Sikis izle Sikis izle
escort pendik ümraniye escort
Mobilbahis
bonus veren siteler
köpek eğitimi
casinoslot bahisnow sultanbet grandpashabet
onlinecasinoss.com

Wyniki dla: korony

Jak nitkować zęby?
6 lipca 2019 --- Drukuj

Jak nitkować zęby? Nitkowanie zębów jest znakomitym zabiegiem uzupełniającym podstawową higienę jamy ustnej. Dopełnia szczotkowanie zębów. Używanie nici dentystycznej umożliwia oczyszczenie tych miejsc w uzębieniu, gdzie szczoteczka nie dociera bądź dociera tylko częściowo. Dotyczy to głównie powierzchni stycznych zębów i przestrzeni międzyzębowych – wszędzie tam zbiera się sporo płytki bakteryjnej i resztek organicznych, które trudno usunąć podczas szczotkowania, ale dzięki sprawnemu operowaniu kawałkiem nici dentystycznej można tym akcesorium oczyścić cały ząb, wodząc po jego krzywiznach.

Nitkowanie zębów!

Nitkowanie jest proste. Przygotowaliśmy dla Was krótki i przejrzysty poradnik, jak skutecznie nitkować zęby. Z vademecum Dentysta.eu nitkowanie zębów jest proste…, jak naciągnięta między palcami nitka dentystyczna. Zaczynamy!

  1. Dobierz nić dentystyczną odpowiednią do swoich potrzeb i preferencji smakowych. Możesz wybierać wśród nici woskowanych lub niepokrytych woskiem, z fluorem lub bez niego, smakowych, z dodatkiem jonów srebra, grubszych, cieńszych…
  2. Umyj dokładnie ręce i odetnij kawałek nici o długości ok. 30 cm.

Jeśli jesteś początkującym użytkownikiem nitki dentystycznej, możesz potrzebować nawet 40 cm kawałka.

Więcej

Implanty Zębów Agnieszka Sicińska
26 czerwca 2019 --- Drukuj
Ile ten ząb ma kanałów a ile korzeni?
25 czerwca 2019 --- Drukuj

Kanały korzeniowe i korzenie zębowe – kompendium wiedzy

Korzeń zębowy i kanał zębowy nie są pojęciami tożsamymi. Przygotowaliśmy treściwe kompendium wiedzy na temat tych elementów budowy zębów. Dzięki temu opracowaniu stanie się jasne, dlaczego Kowalski płaci za leczenie kanałowe mniej niż Iksiński, choć terapii endodontycznej u każdego z nich poddawany jest ząb o tym samym numerze w systemie oznaczania uzębienia u człowieka.

Anatomia zęba jest skomplikowana. To dlatego właśnie koszt leczenia endodontycznego dotyczący tego samego typu zęba u dwóch osób może być różny – gdyż liczba korzeni i kanałów korzeniowych dla danego typu zęba nie jest stała, przebieg kanałów korzeniowych oraz ich długości nie są identyczne, a ponadto na przebieg leczenia mogą mieć wpływ nieprawidłowości w budowie, liczbie czy uformowaniu korzenia zębowego lub kanału korzeniowego.

Ząb zbudowany jest z trzech głównych elementów: korony, która wystaje ponad dziąsło, korzenia zagłębionego w przyzębiu i szyjki łączącej koronę z korzeniem. We wnętrzu korzenia zlokalizowany jest kanał korzenia zęba (kanał korzeniowy) – w zależności od typu zęba jeden lub więcej. Z kolei wnętrze kanału korzeniowego wypełnione jest miazgą.

budowa zęba

Liczba korzeni zębowych jest charakterystyczna dla danego typu zęba, ale liczba kanałów zębowych jest już uznawana za cechę osobniczą i zależną od konkretnego zęba w szczęce lub w żuchwie. Przykładowo: pierwszy trzonowiec w szczęce Kowalskiego może mieć 4 kanały główne (co jest najbardziej typową sytuacją dla tego typu zęba), natomiast u jego sąsiada Iksińskiego w tym samym zębie (też w szczęce) będzie aż 5 kanałów (co akurat w przypadku trzonowców pierwszych szczęki jest rzadkością, ale się zdarza). Z kolei Nowak będzie miał jedynie 3 kanały główne w trzonowcu, ale liczba kanałów bocznych będzie spora, a delta korzeniowa –  rozbudowana i skomplikowana. U każdej z wymienionych osób kanały korzeniowe w zębie będą miały inny przebieg i zakrzywienie.

Przyjrzyjmy się czynnikom dotyczącym korzeni i kanałów zębowych, które mają wpływ na przebieg i koszt leczenia kanałowego.

Korzenie, kanały zębowe, delta zębowa – definicje

Korzeń to część zęba zakończona w szczytowej części otworem wierzchołkowym, która tkwi w zębodole i jest zagłębiona w tkankach przyzębia, a z wystającą ponad dziąsło koroną łączy się poprzez szyjkę zęba. Korzeń pokryty jest cementem korzeniowym, do którego wnikają włókna ozębnej, która utrzymuje korzeń (a przez to i ząb) w zębodole. Ozębna jest tkanką wchodzącą w skład aparatu zawieszeniowego zęba (parodontu).

Kanał korzeniowy jest elementem strukturalnym w korzeniu zęba, poprzez który pomiędzy jamą zęba znajdującą się w jego koronie a otworem wierzchołkowym korzenia biegną włókna nerwowe, naczynia krwionośne i limfatyczne tworzące miazgę zębową.

Kanały mogą mieć wspólne lub osobne ujścia w korzeniu zębowym. Wyróżnia się:

  • kanały główne;
  • kanały boczne, które odchodzą od kanałów głównych;
  • kanały dodatkowe;
  • pseudokanały – kanały, które po oddzieleniu się od kanału głównego biegną jakiś czas samodzielnie, a następnie ponownie włączają się do kanału głównego.

Delta korzeniowa – to odgałęzienia boczne od głównych kanałów zębowych, które tworzą się w okolicy, gdzie kanał zębowy uchodzi do  otworu wierzchołkowego zęba.

Zęby mogą różnić się:

  • liczbą korzeni i czasem ich formowania;
  • liczbą kanałów, ich długością i przebiegiem;
  • liczbą otworów wierzchołkowych.

Najczęściej po jednym korzeniu mają siekacze centralny i boczny, kły, przedtrzonowce pierwsze i drugie. Zębami wielokorzeniowymi najczęściej są trzonowce drugie.

W trzonowcach pierwszych i drugich wyróżnia się kanały:

  • w szczęce: policzkowy przyśrodkowy, policzkowy odśrodkowy i podniebienny;
  • w żuchwie: przyśrodkowe i odśrodkowy.

Żuchwa – najważniejsze różnice pomiędzy różnymi typami zębów

  • Siekacz centralny – zazwyczaj ma jeden korzeń, choć sporadycznie mogą pojawić się dwa. Zazwyczaj ma też jeden kanał zakończony jednym otworem wierzchołkowym, a kiedy ma dwa kanały, wówczas częściej są one zakończone jednym otworem wierzchołkowym niż dwoma.
  • Siekacz boczny – podobnie jak siekacz centralny również najczęściej ma jeden korzeń, choć może sporadycznie mieć dwa. I najczęściej ma też jeden kanał z jednym otworem wierzchołkowym. Jeśli ma dwa kanały, to prawie dwukrotnie częściej zakończone są one dwoma otworami niż jednym. Siekacze boczne w porównaniu do siekaczy centralnych częściej mają dwa kanały zakończone dwoma otworami a nie jednym.
  • Kieł – zdecydowana większość egzemplarzy ma tylko jeden korzeń, a dwa korzenie ma zaledwie 2% zębów tego typu. Najczęściej kieł też ma jeden kanał zakończony jednym otworem, choć bardzo rzadko trafiają się egzemplarze mające dwa kanały zakończone dwoma otworami.
  • Przedtrzonowiec pierwszy – zazwyczaj ma tylko jeden korzeń. Dwa korzenie występują sporadycznie. Najczęściej też ma jeden kanał z jednym otworem. Jeśli ma dwa kanały, to częściej uchodzą one dwoma otworami niż jednym. W znikomej liczbie przypadków mogą w tym typie zęba pojawić się trzy kanały.
  • Przedtrzonowiec drugi – zazwyczaj ma jeden korzeń, sporadycznie dwa, i najczęściej jeden kanał zakończony jednym otworem. Rzadziej niż przedtrzonowiec pierwszy może mieć dwa kanały zakończone dwoma otworami. Podobnie jak przy trzonowcu pierwszym, tutaj również tylko sporadycznie pojawiają się zęby z trzema kanałami.
  • Trzonowiec pierwszy – zdecydowanie najczęściej ma zaledwie jeden korzeń. W dwa korzenie może być zaopatrzone jedyne niecałe 2% przypadków. Najczęściej ten typ zębów ma trzy kanały zębowe. Nieco rzadziej trafiają się egzemplarze z czterema kanałami a najrzadziej trzonowiec pierwszy dwukanałowy.
  • Trzonowiec drugi – w przeciwieństwie do wszystkich poprzednich typów zębów najczęściej występuje w wariancie dwukorzeniowym. Najrzadziej (bo zaledwie 1 egzemplarz na 100) trafiają się zęby tego typu w wariancie trzykorzeniowym.

Więcej

Tajemnice porcelany dentystycznej
16 czerwca 2019 --- Drukuj

Ceramika znana jest człowiekowi od kilkunastu tysięcy lat. W VII wieku naszej ery Chińczycy wynaleźli porcelanę – piękną, białą ceramikę wysokiej jakości. Trzeba było ponad 1100 lat, aby materiał ten został zaadoptowany na potrzeby stomatologii. Obecnie porcelana dentystyczna jest najważniejszym materiałem na estetyczne uzupełnienia stomatologiczne, z którego zalet może korzystać w gabinecie Dentysta.eu każdy pacjent wymagający protezowania.

Zęby z porcelany

Początki stosowania ceramiki w stomatologii nie wróżyły temu materiałowi świetlanej przyszłości. Powstające na przełomie XVIII i XIX w. wieku pierwsze korony protetyczne wykonane z ceramiki cechowała bowiem niska wytrzymałość mechaniczna. Dopiero lata 50. XX wieku przyniosły zmianę, gdyż opracowano technikę napalania ceramiki na podbudowy metalowe. Dzięki temu porcelana dentystyczna odnalazła swoje miejsce w stomatologii.

Pod koniec XX wieku pojawiły się pierwsze uzupełnienia pełnoceramiczne, ale ponieważ nadal nie miały one wystarczająco dużej wytrzymałości mechanicznej, ceramikę dentystyczną wykorzystywano początkowo jedynie do wykonania niewielkich prac protetycznych – pojedynczych koron czy małych mostów. Umieszczano je w przednim odcinku łuku zębowego – z uwagi na bardzo wysoką estetykę tych prac.

Ponieważ estetyka była dla pacjentów dentystów coraz ważniejsza, rozpoczął się boom na wytwarzanie coraz doskonalszych materiałów na uzupełnienia protetyczne.

Wynalazkiem, który wprowadził ceramikę stomatologiczną na nową ścieżkę rozwoju, okazał się tlenek cyrkonu. Dzięki jego znakomitym właściwościom estetycznym oraz wytrzymałości mechanicznej możliwe stało się tworzenie dużych przestrzennych prac protetycznych, które w całości były wykonane z porcelany. Obecnie zastosowanie ceramiki w stomatologii skłania się ku pracom wykonywanym w fabrycznie przygotowanych bloczkach, które są modelowane i szlifowane pod potrzeby konkretnego pacjenta[1].

Czym jest porcelana dentystyczna?

Porcelana stomatologiczna uznawana jest za materiał, który stoi pomiędzy porcelaną wykorzystywaną do wyrobu przedmiotów użytkowych a szkłem. Więcej

Warsztaty dla stomatologów: Uzupełnienia protetyczne nieruchome
17 maja 2019 --- Drukuj

Ramowy program szkolenia
I część teoretyczna wykład
1. Powtórzenie anatomii
2. Omówienie rodzajów uzupełnień protetycznych oraz wskazań i przeciwskazań ( licówki, korony, mosty, wkłady, nakłady i nadkładu koronowe, wkłady koronowo-korzeniowe)
3. Instrumentarium oraz materiałoznawstwo w protetyce
4. Rodzaje i techniki pobierania wycisków
5. Współpraca lekarz – technik dentystyczny
6. Osadzanie prac protetycznych
7. Opieka następcza oraz zalecenia
8. Dokumentacja medyczna oraz zgody na leczenie protetyczne

II część praktyczna
1. Szlifowanie zęba pod koronę protetyczną – praca na fantomie
2. Opracowanie zęba pod wkład koronowo-korzeniowy oraz pobranie wycisku (warunek kursant dostarcza usunięty ząb leczony endodontycznie)
3. Preparacja zębów pod most protetyczny praca na fantomie
4. Omówienie przypadków klinicznych dostarczonych przez kursantów (modele, zdjęcia, pantomogram)

Lekarz prowadzący Rafał Żak

Warsztaty dla stomatologów: Uzupełnienia protetyczne nieruchome – szkolenie dofinansowane
26 grudnia 2018 --- Drukuj

Praktyczne szkolenie dla lekarzy stomatologów obejmujące część teoretyczną i ćwiczeniową.
Szkolenie dofinansowane ze środków unijnych.

Ramowy program szkolenia
I część teoretyczna wykład
1. Powtórzenie anatomii
2. Omówienie rodzajów uzupełnień protetycznych oraz wskazań i przeciwskazań ( licówki, korony, mosty, wkłady, nakłady i nadkładu koronowe, wkłady koronowo-korzeniowe)
3. Instrumentarium oraz materiałoznawstwo w protetyce
4. Rodzaje i techniki pobierania wycisków
5. Współpraca lekarz – technik dentystyczny
6. Osadzanie prac protetycznych
7. Opieka następcza oraz zalecenia
8. Dokumentacja medyczna oraz zgody na leczenie protetyczne

II część praktyczna
1. Szlifowanie zęba pod koronę protetyczną – praca na fantomie
2. Opracowanie zęba pod wkład koronowo-korzeniowy oraz pobranie wycisku (warunek kursant dostarcza usunięty ząb leczony endodontycznie)
3. Preparacja zębów pod most protetyczny praca na fantomie
4. Omówienie przypadków klinicznych dostarczonych przez kursantów (modele, zdjęcia, pantomogram)

Lekarz prowadzący Rafał Żak

Koszt 6000 zł

Warsztaty dla stomatologów: Uzupełnienia protetyczne nieruchome – szkolenie dofinansowane
21 grudnia 2018 --- Drukuj

Praktyczne szkolenie dla lekarzy stomatologów obejmujące część teoretyczną i praktyczną. Szkolenie dofinansowane ze środków unijnych.

Ramowy program szkolenia
I część teoretyczna wykład
1. Powtórzenie anatomii
2. Omówienie rodzajów uzupełnień protetycznych oraz wskazań i przeciwskazań ( licówki, korony,
3. mosty, wkłady, nakłady i nadkładu koronowe, wkłady koronowo-korzeniowe)
4. Instrumentarium oraz materiałoznawstwo w protetyce
5. Rodzaje i techniki pobierania wycisków
6. Współpraca lekarz – technik dentystyczny
7. Osadzanie prac protetycznych
8. Opieka następcza oraz zalecenia
9. Dokumentacja medyczna oraz zgody na leczenie protetyczne

II część praktyczna
1. Szlifowanie zęba pod koronę protetyczną – praca na fantomie
2. Opracowanie zęba pod wkład koronowo-korzeniowy oraz pobranie wycisku (warunek kursant
3. dostarcza usunięty ząb leczony endodontycznie)
4. Preparacja zębów pod most protetyczny praca na fantomie
5. Omówienie przypadków klinicznych dostarczonych przez kursantów (modele, zdjęcia, pantomogram)

koszt 6000 zł

Lekarz prowadzący – Rafał Żak

Implantologia nawigowana komputerowo – szablony chirurgiczne
13 grudnia 2018 --- Drukuj

Prosty sposób na skuteczną i małoinwazyjną implantację, czyli szablony chirurgiczne w technice bezpłatowej 

Szablony chirurgiczne do implantacji to nowoczesne instrumenty wykonane z żywicy polimerowej biozgodnej z tkankami jamy ustnej. Wspomagają one pracę stomatologa podczas osadzania wszczepu w szczęce lub żuchwie i umożliwiają wykonanie zabiegu implantacji ściśle według wcześniej wytyczonego planu i w sposób małoinwazyjny.

Oczywiście nadal diagnostyka, doświadczenie i oko stomatologa pozostają niezbędnymi elementami zabiegu implantacji, dzięki którym prawdopodobieństwo odtworzenia funkcjonalności narządu żucia i estetyki uśmiechu jest bardzo wysokie. Jednak dzięki indywidualnym szablonom chirurgicznym korzyści jest więcej.

Zalety szablonów chirurgicznych stosowanych w implantologii

Dzięki zastosowaniu polimerowych szablonów:

  • implant jest osadzony zgodnie z anatomią kości konkretnego pacjenta oraz zgodnie z planem protetycznym – w ten sposób unika się sytuacji, kiedy dopiero podczas wszczepiania implantu w tkanki podejmowane są ważne decyzje odnośnie tego, pod jakim kątem i jak głęboko należy wykonać nawiert w tkance;
  • nie ma konieczności rozcinania dziąsła w celu uzyskania dostępu do pola operacyjnego – stomatolog wykonuje jedynie przezdziąsłowy nawiert, przez co zabieg staje się minimalnie inwazyjny;
  • wykonanie nawiertu prowadzone jest zgodnie z wyznaczonym wcześniej kątem i na precyzyjnie ustaloną głębokość – szablon chirurgiczny działa bowiem jak „prowadnica”, dzięki której wiertło wprowadzane jest w tkankę dokładnie tak, jak zostało to wyznaczone na podstawie zdjęć, modeli i symulacji 3D; takie postępowanie przynosi ogromną korzyść, gdyż oszczędza kość;
  • pacjent odzyskuje piękny uśmiech już podczas jednego zabiegu, gdyż możliwe jest natychmiastowe osadzenie korony protetycznej na wszczepie;
  • korona protetyczna osadzona jest w sposób zapewniający właściwe warunki zgryzowe i okluzję, dzięki czemu implant nie tylko sprzyja prawidłowej pracy układu stomatognatycznego, ale również nie generuje sił, które mogłyby doprowadzić do jego wykoślawienia lub złamania.

Szablony chirurgiczne – jak to działa w praktyce?

Szablony chirurgiczne to akcesoria indywidualne – tworzone są dla konkretnego pacjenta w oparciu o wycisk i skan obrazujące aktualne warunki, jakie panują w jamie ustnej. Indywidualizacja szablonów jest konieczna, gdyż każdy człowiek jest inny. Ponieważ z czasem warunki w jamie ustnej mogą ulegać zmianom spowodowanym m.in. zjawiskami fizjologicznymi, nawykami czy czynnikami środowiskowymi, nie da się do bieżącej sytuacji zastosować szablonu, który był wykonany np. kilka lat wcześniej. Więcej

Zakażenia okołowszczepowe – periimplantitis i cementitis (+ pytania)
10 listopada 2018 --- Drukuj

Zakażenia okołowszczepowe to poważne zagrożenia dla implantów stomatologicznych.

Zakażenia okołowszczepowe dotyczą tkanek miękkich i/lub twardych, które znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie implantu. Powodowane są przez bakterie, które przyczepiają się do powierzchni implantu, tworzą biofilm, uwalniają toksyczne produkty metabolizmu i powodują destrukcję tkanek sąsiadujących ze wszczepem. W efekcie naruszona zostaje lub zniszczona podpora dla części implantu osadzonej w kości, a osteointegracja (zespolenie wszczepu z kością) ulega osłabieniu lub miejscowo zanika. Wskutek tego implant traci stabilność i z czasem może dojść do jego utraty – niezależnie od tego, jak jest doskonały i nowoczesny.

Choć w biofilmie powodującym zakażenie okołowszczepowe stwierdzono bakterie, które są typowe dla zapalenia dziąseł i przyzębia (w tym Porphyromonas gingivaliswróg nr 1 zdrowia przyzębia ), to wykryto również szczepy nie należące do mikroflory powodującej zapalenia przyzębia. Podejrzewa się, że w zakażeniach okołowszczepowych główną rolę w generowaniu zmian chorobowych odgrywa gronkowiec złocisty.

Klasyfikacja zakażeń okołowszczepowych

  • Mucositis (zakażenie nazywane też peri-implant mucositis) to stan zapalny tkanek miękkich, które otaczają wszczep. Charakteryzuje się zaczerwienieniem i obrzękiem dziąseł, a także krwawieniem podczas badania zgłębnikiem. To stan odwracalny. Może być wstępem do właściwego periimplantitis.
  • Periimplantitis to proces nieodwracalny i postępujący. Dotyczy zarówno tkanek miękkich, jak i twardych, które otaczają implant. Dochodzi tutaj już do zniszczenia (resorpcji) kości; osteointegracja jest słabsza lub zanika, kieszonki dziąsłowe ulegają pogłębieniu, występują krwawienia oraz ropienie tkanek.

Więcej

Pośrednie uzupełnienia kompozytowe w zębach bocznych – inlay, onlay, overlay i endokorona
7 września 2018 --- Drukuj
Część teoretyczna
5 godzin
  • wskazania i przeciwskazania do zastosowania pośrednich uzupełnień kompozytowych w zębach bocznych
  • inne czynniki decydujące o wyborze metody i materiału w rekonstrukcjach bocznych stref podparcia zwarciowego
  • zalety i wady pośrednich uzupełnień kompozytowych
  • postępowanie w przypadku zębów leczonych endodontycznie – kiedy należy przeprowadzić powtórne leczenie
  • instrumentarium i zasady prepracji zębów pod inaly/onlay/overlay i endokoronę:
    • inaly czy onlay – kryteria wyboru
    • odbudowa zrębu w aspekcie wyboru metody cementowania
    • strategia postępowania w przypadku ubytków poddziąsłowych
    • redukcja powierzchni zgryzowej, metody oznaczenia minimalnej głębokości preparacji
    • kształtowanie zagłębienia stycznego typu box
    • wymiar istmusa centralnego inlay’a
    • postępowanie wobec podcieni
    • kiedy istnieje konieczność redukcji ściany policzkowej
    • preparacja obrzeża w aspekcie przebiegu pryzmatów szkliwnych
    • wygładzenie ścian wewnętrznych preparacji
  • natychmiastowe uszczelnienie zębiny
  • wyciski
  • zabezpieczenia filarów
  • ocena pracy laboratoryjnej na modelu i w jamie ustnej
  • cementowanie pośrednich uzupełnień kompozytowych:
    • koferdam – na co zwrócić uwagę
    • wybór cementu
    • przygotowanie adhezyjne twardych tkanek zęba i podbudowy zrębu
    • przygotowanie adhezyjne kompozytowych uzupełnień pośrednich
    • zabezpieczenie sąsiednich zębów przed procedurą adhezyjną
    • cementowanie na cementy dualne i podgrzany kompozyt mikrohybrydowy
    • dlaczego należy blokować tlenową inhibicję polimeryzacji
  • naprawa pośrednich uzupełnień kompozytowych
Część praktyczna
4 godziny
  • wykonanie  indeksów silikonowych  na modelach fantomowych
  • podniesienie poddziąsłowego brzegu preparacji  i blokowanie podcieni kompozytem
  • wykonanie podbudowy zrębu do cementowania onlay’a na podgrzany kompozyt
  • opracowanie przygotowanych ubytków pod onley i endokoronę na modelach fantomowych
  • wykonanie z kompozytu chemoutwardzalnego onlay’a i endokorony na zaizolowanych modelach
  • cementowanie onley’a na podgrzany kompozyt mikrohybrydowy i endokorony na kompozyt dualny
  • dyskusja
NEWSLETTER
Chcesz być na bieżąco i wiedzieć o najnowszysch zdarzeniach przed innymi? Zapisz się do naszego newslettera!

Menu

Zwiń menu >>