Jak nitkować zęby? Nitkowanie zębów jest znakomitym zabiegiem uzupełniającym podstawową higienę jamy ustnej. Dopełnia szczotkowanie zębów. Używanie nici dentystycznej umożliwia oczyszczenie tych miejsc w uzębieniu, gdzie szczoteczka nie dociera bądź dociera tylko częściowo. Dotyczy to głównie powierzchni stycznych zębów i przestrzeni międzyzębowych – wszędzie tam zbiera się sporo płytki bakteryjnej i resztek organicznych, które trudno usunąć podczas szczotkowania, ale dzięki sprawnemu operowaniu kawałkiem nici dentystycznej można tym akcesorium oczyścić cały ząb, wodząc po jego krzywiznach.
Nitkowanie jest proste. Przygotowaliśmy dla Was krótki i przejrzysty poradnik, jak skutecznie nitkować zęby. Z vademecum Dentysta.eu nitkowanie zębów jest proste…, jak naciągnięta między palcami nitka dentystyczna. Zaczynamy!
Jeśli jesteś początkującym użytkownikiem nitki dentystycznej, możesz potrzebować nawet 40 cm kawałka.
Kanały korzeniowe i korzenie zębowe – kompendium wiedzy
Korzeń zębowy i kanał zębowy nie są pojęciami tożsamymi. Przygotowaliśmy treściwe kompendium wiedzy na temat tych elementów budowy zębów. Dzięki temu opracowaniu stanie się jasne, dlaczego Kowalski płaci za leczenie kanałowe mniej niż Iksiński, choć terapii endodontycznej u każdego z nich poddawany jest ząb o tym samym numerze w systemie oznaczania uzębienia u człowieka.
Anatomia zęba jest skomplikowana. To dlatego właśnie koszt leczenia endodontycznego dotyczący tego samego typu zęba u dwóch osób może być różny – gdyż liczba korzeni i kanałów korzeniowych dla danego typu zęba nie jest stała, przebieg kanałów korzeniowych oraz ich długości nie są identyczne, a ponadto na przebieg leczenia mogą mieć wpływ nieprawidłowości w budowie, liczbie czy uformowaniu korzenia zębowego lub kanału korzeniowego.
Ząb zbudowany jest z trzech głównych elementów: korony, która wystaje ponad dziąsło, korzenia zagłębionego w przyzębiu i szyjki łączącej koronę z korzeniem. We wnętrzu korzenia zlokalizowany jest kanał korzenia zęba (kanał korzeniowy) – w zależności od typu zęba jeden lub więcej. Z kolei wnętrze kanału korzeniowego wypełnione jest miazgą.
Liczba korzeni zębowych jest charakterystyczna dla danego typu zęba, ale liczba kanałów zębowych jest już uznawana za cechę osobniczą i zależną od konkretnego zęba w szczęce lub w żuchwie. Przykładowo: pierwszy trzonowiec w szczęce Kowalskiego może mieć 4 kanały główne (co jest najbardziej typową sytuacją dla tego typu zęba), natomiast u jego sąsiada Iksińskiego w tym samym zębie (też w szczęce) będzie aż 5 kanałów (co akurat w przypadku trzonowców pierwszych szczęki jest rzadkością, ale się zdarza). Z kolei Nowak będzie miał jedynie 3 kanały główne w trzonowcu, ale liczba kanałów bocznych będzie spora, a delta korzeniowa – rozbudowana i skomplikowana. U każdej z wymienionych osób kanały korzeniowe w zębie będą miały inny przebieg i zakrzywienie.
Przyjrzyjmy się czynnikom dotyczącym korzeni i kanałów zębowych, które mają wpływ na przebieg i koszt leczenia kanałowego.
Korzenie, kanały zębowe, delta zębowa – definicje
Korzeń to część zęba zakończona w szczytowej części otworem wierzchołkowym, która tkwi w zębodole i jest zagłębiona w tkankach przyzębia, a z wystającą ponad dziąsło koroną łączy się poprzez szyjkę zęba. Korzeń pokryty jest cementem korzeniowym, do którego wnikają włókna ozębnej, która utrzymuje korzeń (a przez to i ząb) w zębodole. Ozębna jest tkanką wchodzącą w skład aparatu zawieszeniowego zęba (parodontu).
Kanał korzeniowy jest elementem strukturalnym w korzeniu zęba, poprzez który pomiędzy jamą zęba znajdującą się w jego koronie a otworem wierzchołkowym korzenia biegną włókna nerwowe, naczynia krwionośne i limfatyczne tworzące miazgę zębową.
Kanały mogą mieć wspólne lub osobne ujścia w korzeniu zębowym. Wyróżnia się:
Delta korzeniowa – to odgałęzienia boczne od głównych kanałów zębowych, które tworzą się w okolicy, gdzie kanał zębowy uchodzi do otworu wierzchołkowego zęba.
Zęby mogą różnić się:
Najczęściej po jednym korzeniu mają siekacze centralny i boczny, kły, przedtrzonowce pierwsze i drugie. Zębami wielokorzeniowymi najczęściej są trzonowce drugie.
W trzonowcach pierwszych i drugich wyróżnia się kanały:
Żuchwa – najważniejsze różnice pomiędzy różnymi typami zębów
Ceramika znana jest człowiekowi od kilkunastu tysięcy lat. W VII wieku naszej ery Chińczycy wynaleźli porcelanę – piękną, białą ceramikę wysokiej jakości. Trzeba było ponad 1100 lat, aby materiał ten został zaadoptowany na potrzeby stomatologii. Obecnie porcelana dentystyczna jest najważniejszym materiałem na estetyczne uzupełnienia stomatologiczne, z którego zalet może korzystać w gabinecie Dentysta.eu każdy pacjent wymagający protezowania.
Początki stosowania ceramiki w stomatologii nie wróżyły temu materiałowi świetlanej przyszłości. Powstające na przełomie XVIII i XIX w. wieku pierwsze korony protetyczne wykonane z ceramiki cechowała bowiem niska wytrzymałość mechaniczna. Dopiero lata 50. XX wieku przyniosły zmianę, gdyż opracowano technikę napalania ceramiki na podbudowy metalowe. Dzięki temu porcelana dentystyczna odnalazła swoje miejsce w stomatologii.
Pod koniec XX wieku pojawiły się pierwsze uzupełnienia pełnoceramiczne, ale ponieważ nadal nie miały one wystarczająco dużej wytrzymałości mechanicznej, ceramikę dentystyczną wykorzystywano początkowo jedynie do wykonania niewielkich prac protetycznych – pojedynczych koron czy małych mostów. Umieszczano je w przednim odcinku łuku zębowego – z uwagi na bardzo wysoką estetykę tych prac.
Ponieważ estetyka była dla pacjentów dentystów coraz ważniejsza, rozpoczął się boom na wytwarzanie coraz doskonalszych materiałów na uzupełnienia protetyczne.
Wynalazkiem, który wprowadził ceramikę stomatologiczną na nową ścieżkę rozwoju, okazał się tlenek cyrkonu. Dzięki jego znakomitym właściwościom estetycznym oraz wytrzymałości mechanicznej możliwe stało się tworzenie dużych przestrzennych prac protetycznych, które w całości były wykonane z porcelany. Obecnie zastosowanie ceramiki w stomatologii skłania się ku pracom wykonywanym w fabrycznie przygotowanych bloczkach, które są modelowane i szlifowane pod potrzeby konkretnego pacjenta[1].
Czym jest porcelana dentystyczna?
Porcelana stomatologiczna uznawana jest za materiał, który stoi pomiędzy porcelaną wykorzystywaną do wyrobu przedmiotów użytkowych a szkłem. Więcej
Ramowy program szkolenia
I część teoretyczna wykład
1. Powtórzenie anatomii
2. Omówienie rodzajów uzupełnień protetycznych oraz wskazań i przeciwskazań ( licówki, korony, mosty, wkłady, nakłady i nadkładu koronowe, wkłady koronowo-korzeniowe)
3. Instrumentarium oraz materiałoznawstwo w protetyce
4. Rodzaje i techniki pobierania wycisków
5. Współpraca lekarz – technik dentystyczny
6. Osadzanie prac protetycznych
7. Opieka następcza oraz zalecenia
8. Dokumentacja medyczna oraz zgody na leczenie protetyczne
II część praktyczna
1. Szlifowanie zęba pod koronę protetyczną – praca na fantomie
2. Opracowanie zęba pod wkład koronowo-korzeniowy oraz pobranie wycisku (warunek kursant dostarcza usunięty ząb leczony endodontycznie)
3. Preparacja zębów pod most protetyczny praca na fantomie
4. Omówienie przypadków klinicznych dostarczonych przez kursantów (modele, zdjęcia, pantomogram)
Lekarz prowadzący Rafał Żak
Praktyczne szkolenie dla lekarzy stomatologów obejmujące część teoretyczną i ćwiczeniową.
Szkolenie dofinansowane ze środków unijnych.
Ramowy program szkolenia
I część teoretyczna wykład
1. Powtórzenie anatomii
2. Omówienie rodzajów uzupełnień protetycznych oraz wskazań i przeciwskazań ( licówki, korony, mosty, wkłady, nakłady i nadkładu koronowe, wkłady koronowo-korzeniowe)
3. Instrumentarium oraz materiałoznawstwo w protetyce
4. Rodzaje i techniki pobierania wycisków
5. Współpraca lekarz – technik dentystyczny
6. Osadzanie prac protetycznych
7. Opieka następcza oraz zalecenia
8. Dokumentacja medyczna oraz zgody na leczenie protetyczne
II część praktyczna
1. Szlifowanie zęba pod koronę protetyczną – praca na fantomie
2. Opracowanie zęba pod wkład koronowo-korzeniowy oraz pobranie wycisku (warunek kursant dostarcza usunięty ząb leczony endodontycznie)
3. Preparacja zębów pod most protetyczny praca na fantomie
4. Omówienie przypadków klinicznych dostarczonych przez kursantów (modele, zdjęcia, pantomogram)
Lekarz prowadzący Rafał Żak
Koszt 6000 zł
Praktyczne szkolenie dla lekarzy stomatologów obejmujące część teoretyczną i praktyczną. Szkolenie dofinansowane ze środków unijnych.
Ramowy program szkolenia
I część teoretyczna wykład
1. Powtórzenie anatomii
2. Omówienie rodzajów uzupełnień protetycznych oraz wskazań i przeciwskazań ( licówki, korony,
3. mosty, wkłady, nakłady i nadkładu koronowe, wkłady koronowo-korzeniowe)
4. Instrumentarium oraz materiałoznawstwo w protetyce
5. Rodzaje i techniki pobierania wycisków
6. Współpraca lekarz – technik dentystyczny
7. Osadzanie prac protetycznych
8. Opieka następcza oraz zalecenia
9. Dokumentacja medyczna oraz zgody na leczenie protetyczne
II część praktyczna
1. Szlifowanie zęba pod koronę protetyczną – praca na fantomie
2. Opracowanie zęba pod wkład koronowo-korzeniowy oraz pobranie wycisku (warunek kursant
3. dostarcza usunięty ząb leczony endodontycznie)
4. Preparacja zębów pod most protetyczny praca na fantomie
5. Omówienie przypadków klinicznych dostarczonych przez kursantów (modele, zdjęcia, pantomogram)
koszt 6000 zł
Lekarz prowadzący – Rafał Żak
Prosty sposób na skuteczną i małoinwazyjną implantację, czyli szablony chirurgiczne w technice bezpłatowej
Szablony chirurgiczne do implantacji to nowoczesne instrumenty wykonane z żywicy polimerowej biozgodnej z tkankami jamy ustnej. Wspomagają one pracę stomatologa podczas osadzania wszczepu w szczęce lub żuchwie i umożliwiają wykonanie zabiegu implantacji ściśle według wcześniej wytyczonego planu i w sposób małoinwazyjny.
Oczywiście nadal diagnostyka, doświadczenie i oko stomatologa pozostają niezbędnymi elementami zabiegu implantacji, dzięki którym prawdopodobieństwo odtworzenia funkcjonalności narządu żucia i estetyki uśmiechu jest bardzo wysokie. Jednak dzięki indywidualnym szablonom chirurgicznym korzyści jest więcej.
Zalety szablonów chirurgicznych stosowanych w implantologii
Dzięki zastosowaniu polimerowych szablonów:
Szablony chirurgiczne – jak to działa w praktyce?
Szablony chirurgiczne to akcesoria indywidualne – tworzone są dla konkretnego pacjenta w oparciu o wycisk i skan obrazujące aktualne warunki, jakie panują w jamie ustnej. Indywidualizacja szablonów jest konieczna, gdyż każdy człowiek jest inny. Ponieważ z czasem warunki w jamie ustnej mogą ulegać zmianom spowodowanym m.in. zjawiskami fizjologicznymi, nawykami czy czynnikami środowiskowymi, nie da się do bieżącej sytuacji zastosować szablonu, który był wykonany np. kilka lat wcześniej. Więcej
Zakażenia okołowszczepowe to poważne zagrożenia dla implantów stomatologicznych.
Zakażenia okołowszczepowe dotyczą tkanek miękkich i/lub twardych, które znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie implantu. Powodowane są przez bakterie, które przyczepiają się do powierzchni implantu, tworzą biofilm, uwalniają toksyczne produkty metabolizmu i powodują destrukcję tkanek sąsiadujących ze wszczepem. W efekcie naruszona zostaje lub zniszczona podpora dla części implantu osadzonej w kości, a osteointegracja (zespolenie wszczepu z kością) ulega osłabieniu lub miejscowo zanika. Wskutek tego implant traci stabilność i z czasem może dojść do jego utraty – niezależnie od tego, jak jest doskonały i nowoczesny.
Choć w biofilmie powodującym zakażenie okołowszczepowe stwierdzono bakterie, które są typowe dla zapalenia dziąseł i przyzębia (w tym Porphyromonas gingivalis – wróg nr 1 zdrowia przyzębia ), to wykryto również szczepy nie należące do mikroflory powodującej zapalenia przyzębia. Podejrzewa się, że w zakażeniach okołowszczepowych główną rolę w generowaniu zmian chorobowych odgrywa gronkowiec złocisty.
Klasyfikacja zakażeń okołowszczepowych