Wyniki dla: pacjent

Opis kursu:

Niechirurgiczne leczenie chorób przyzębia ( praca kiretami) .

Część teoretyczna

• Budowa przyzębia.
• Przyczyny chorób przyzębia.
• Różnice między zapaleniem dziąseł a zapaleniem przyzębia.
• Diagnostyka (badanie kieszonek przyzębnych, recesji, furkacji, ruchomości , RTG).
• Indywidualny instruktaż higieny ( szczotkowanie, nitkowanie, dodatkowe przybory).
• Motywacja pacjenta.
• Monitorowanie współpracy z pacjentem – rola wskaźników API, PBI, PSI.
• Skaling naddziąsłowy (dźwiękowy i ultradźwiękowy ).
• Usuwanie nawisów.
• Polerowanie.
• Piaskowanie.
• Skaling poddziąsłowy ( budowa kiret i zasady pracy).
• 3 wizyty w terapii higienizacyjnej (współpraca lekarz – higienistka).
• Ostrzenie instrumentów – ręczne i maszynowe.

Część praktyczna – cały dzien w gabinecie, praca w grupach na pacjentach

• Badanie pacjenta ( wskaźniki API, PBI).
• Prowadzenie dokumentacji pacjenta periodontologicznego.
• Praca kiretami na fantomach ( uchwyt, podparcie, aktywacja narzędzia).
• Systematyka skalingu – zasady ergonomii.
• Ostrzenie instrumentarium – ręczne i maszynowe.

Przychodzi pacjent do gabinetu stomatologicznego i odczuwa strach: przed dentystą, bólem i przed samym leczeniem. Lęk budzi w nim widok kitla, narzędzi, a także krew. Prośba o otwarcie ust, widok wiertła czy czerwonej plamy w spluwaczce lub sama tylko świadomość, że dentysta pracuje nad zębem, a tkanki krwawią, potrafi doprowadzić pacjenta do paniki, przyspieszonego bicia serca i oddechu, duszności lub – co też się zdarza – do omdlenia w wyniku reakcji wazowagalnej (rozszerzenia naczyń i spowolnienia bicia serca lub obniżenia ciśnienia krwi).

Reakcje w odniesieniu do wymienionych sytuacji są przesadne – bo w gabinecie dentystycznym pacjent może czuć się bardzo bezpiecznie. Tak jednak objawiają się fobie – zmory samych pacjentów, ale również i stomatologów. Fobie mogą też skutkować unikaniem sytuacji, w których się ujawniają[1]. Dentofobia jest tylko jedną z nich.

Przedstawiamy fobie, które mogą utrudniać leczenie zębów i współpracę między dentystą a pacjentem.

• Dentofobia (odontofobia), czyli strach przed dentystą, ortodontą, leczeniem zębów[2] – fobia osławiona i najczęściej spotykana u pacjentów w każdym wieku. U najmłodszego pokolenia, na szczęście, coraz rzadziej spotykana – z uwagi na większą świadomość samych rodziców, którzy rozsądnie przygotowują maluchy na spotkanie z dentystą, jak i nowocześniejsze techniki leczenia zębów w porównaniu do tego, co stomatolog mógł zaoferować jeszcze kilka dekad temu. Jej odmianą jest jatrofobia, czyli lęk ogólnie przed lekarzami. Ponieważ dentyści noszą też obecnie kolorowe lub jednobarwne (ale nie białe) fartuchy lekarskie, coraz rzadsza jest też leukofobia, czyli paniczny strach przed kolorem białym.
• Hemofobia (hematofobia) – strach przed krwią, widokiem krwi. Fobia ta, częstsza u kobiet, osób z niższym wykształceniem lub zaburzeniami psychiatrycznymi[3], wyjątkowo skutecznie komplikuje leczenie, gdyż częstym skutkiem lęku odczuwanego przez pacjenta jest omdlenie. Warto wspomnieć, że naukowcy doszli do wniosku, iż hemofobia może być fobią… ratującą życie – ponieważ utrata świadomości i reakcja na widok krwi, które w dzisiejszych czasach zmuszają dentystę do przerwania leczenia, dawniej – w czasach wojen i napaści – mogły niejednej co bojaźliwszej osobie umożliwić przetrwanie. To fobia, która jest równie groźna, jak dentofobia, gdyż pacjent, który ma świadomość, że podczas leczenia zębów w jego jamie ustnej pojawia się krew, będzie omijał gabinet dentystyczny szerokim łukiem – prawdopodobnie do momentu, aż ból lub inna negatywna przypadłość związana ze zdrowiem jamy ustnej nie przymuszą go do spotkania ze stomatologiem. Hemofobia dotyczy także personelu medycznego – z badań wynika, że co ósmy student mdleje na widok krwi, podczas iniekcji lub asystowania przy zabiegach.
• Agilofobia – strach przed bólem. Dotknięci nią pacjenci mogą też zmagać się z aichmofobią, czyli nieuzasadnionym lękiem przed ostrymi przedmiotami stosowanymi przez dentystę, np.strzykawkami z igłą, skalpelem czy końcówkami narzędzi do ręcznego kiretażu. Również pacjenci dotknięci ksyrofobią, czyli strachem przed brzytwami czy ostrzami, mogą odczuwać lęk związany z użyciem skalpela.
• Aidsofobia – strach przed zarażeniem się wirusem HIV. Skutkiem tej fobii jest fatalny stan zdrowia zębów z powodu permanentnego unikania wizyt w gabinecie z uwagi na to, że dotknięci tą fobią pacjenci mają świadomość, że u „ich” dentysty również mogą leczyć zęby osoby zarażone tym wirusem. Jeśli pacjent boi się zarażenia nie tylko AIDS, ale także i innymi patogenami, jego problemem jest tapinofobia (strach przed chorobą zakaźną). Dla lekarza dentysty może to oznaczać nie tylko kłopoty z opanowaniem strachu pacjenta przed leczeniem, ale także trudność w przekonaniu pacjenta, że antybiotyków nie trzeba bezwzględnie stosować przed każdym zabiegiem lub nim.
• Astenofobia – strach przed zasłabnięciem. Tym silniejszy, im pacjent ma gorsze doświadczenia z leczeniem lub diagnostyką. Fobia ta może wiązać się z hematofobią, czyli strachem przed krwią: świadomość pacjenta, że podczas zabiegu może być narażony na widok krwi, co może skończyć się omdleniem, budzi jego strach przed zasłabnięciem.
• Bacillofobia (mikrobiofobia) i bakteriofobia –strach – odpowiednio – przed drobnoustrojami i bakteriami. Fobia może skutecznie odstraszyć przed wizytą u dentysty z powodu lęku przed możliwością kontaktu z mikroorganizmami w gabinecie, ale też – z drugiej strony – zdopingować pacjenta do dbałości o higienę jamy ustnej i do leczenia próchnicy. Podobne skutki może zrodzić werminofobia, czyli strach przed zarazkami.
• Fobia społeczna izolowana – ogarnięty nią pacjent odczuwać może bezpodstawny lęk przed wizytą u dentysty z racji konieczności spotkania się z innymi osobami w gabinecie.
• Ambulofobia – strach przed chodzeniem. Dotyka najczęściej osoby starsze lub zmagające się ze schorzeniami ortopedycznymi czy reumatologicznymi, które boją się upadku podczas chodzenia i urazów będących jego konsekwencjami[4],[5] Ogarnięty taką fobią pacjent może mieć opory przed wejściem na fotel dentystyczny czy przed przejściem po schodach na badanie tomograficzne CBCT, które przeprowadza się w innym pomieszczeniu niż właściwy gabinet stomatologiczny.
• Chemofobia – strach przed substancjami chemicznymi lub hygrofobia – lęk przed roztworami, zawiesinami, mieszaninami płynnymi. Może objawić się np. podczas czyszczenia kanałów korzeniowych lub zakładania wypełnienia stomatologicznego.
• Diskimedifobia – strach przed badaniem przez studenta medycyny oraz diskipulofobia – lęk przed studentami. Obie fobie mogą uniemożliwić przebieg diagnostyki czy leczenia w ośrodkach stomatologicznych kształcących przyszłych dentystów, a także wprowadzić zamieszanie w rytm pracy personelu indywidualnej praktyki stomatologicznej, jeśli pacjent utożsami lekarza odbywającego tam staż zawodowy lub będącego w trakcie specjalizacji ze studentem stomatologii.
• Farmakofobia lub neofarmafobia czyli strach – odpowiednio – przed przyjmowaniem leków lub przed nowymi lekami, mogą zniszczyć plan leczenia lub – w sytuacji, kiedy pacjent będzie się bał przyjmować antybiotyki przepisane osłonowo – poskutkować rozwojem zakażeń, które mogą pojawić się po zabiegu lub w niezagojonej jeszcze ranie. Skuteczne leczenie stomatologiczne wymagające hospitalizacji lub diagnostyki wysokospecjalistycznej w placówce szpitalnej może też utrudnić albo uniemożliwić nosokomefobia, czyli lęk przed szpitalem, albo nosofobia, czyli lęk przed leczeniem – jakimkolwiek a nie tylko stomatologicznym. Diagnostykę obrazową może z kolei uniemożliwić radiofobia, czyli strach przed napromieniowaniem. Co ciekawe: dentysta również może odczuwać lęk związany z farmaceutykami – konkretnie przed przepisywaniem leków uśmierzających silny ból, opartych głównie na opioidach. To opiofobia – lęk przed uzależnieniem się pacjenta od leków opioidowych.
• Fobofobia – strach przed własnymi fobiami. Lęk przed strachem, którego doświadcza się w związku z np. dentofobią czy hemofobią, to lęk „na zapas”, który może działać jak samospełniające się złe proroctwo i skutecznie przywołać u pacjenta atak paniki na myśl o leczeniu zębów czy widoku krwi.
• Panofobia – lęk przed wszystkim. Pacjent, który boi się leczenia, leków i diagnostyki to pacjent ekstremalnie trudny.
• Fotoaugliofobia, lęk pacjenta przed ostrym światłem. Może zakłócić przebieg leczenia stomatologicznego, jeśli pojawi się w odpowiedzi na jasny snop światła z lampy oświetlającej stomatologowi pole zabiegowe.
• Hafefobia, haftefobia to strach przed byciem dotykanym. Ponieważ nie da się uniknąć dotyku podczas badania i leczenia stomatologicznego, fobia ta może poważnie utrudnić walkę z chorobami jamy ustnej.
• Halitofobia – strach przed cuchnącym oddechem. Fobia ta mogłaby być utrudnieniem w leczeniu stomatologicznym w sytuacji, kiedy pacjent nie chce wyrzucić z ust odświeżającej oddech gumy do żucia. Ale też fobia ta może doprowadzić zęby do ruiny – jeśli dotknięty nią pacjent będzie nieustannie odświeżać oddech słodkimi cukierkami miętowymi czy eukaliptusowymi. Może też poskutkować pogorszeniem kondycji śluzówki jamy ustnej lub nawet kserostomią (suchością w jamie ustnej), kiedy pacjent będzie permanentnie stosował odświeżajcie oddech płyny do płukania jamy ustnej zawierające w składzie alkohol.
• Konterfobia (chęć doznawania sytuacji wywołujących lęk)– to przykład fobii, w której pacjent przychodzi do dentysty tylko po to, aby się bać. Ów wyczekany/sprowokowany lęk może bardzo silnie nakręcić spiralę strachu i skutecznie utrudnić leczenie, diagnostykę czy komunikację z personelem gabinetu.
• Toksofobia – strach przed zatruciem się, lęk przed toksynami.

Więcej

Szkolenie przeznaczone jest dla: lekarzy i lekarzy dentystów prowadzących własną praktykę lekarską, klinikę, placówkę medyczną oraz dla osób zarządzających placówkami medycznymi.

Głównym celem szkolenia jest nabycie wiedzy i praktycznych umiejętności, które pozwolą zwiększyć rentowność praktyki lekarskiej przez spójne i efektywne działania marketingowe, promocyjne, kreowanie wizerunku i usług, ale również dzięki efektywnemu zarządzaniu finansami: inwestycjami, kosztami, marżą, kalkulacją cen usług, obrotów i zysków.

Szkolenie trwa 2 dni – 16 godzin. Koszt na uczestnika 3700,- zł brutto.

W cenę wliczone są: materiały szkoleniowe, 1 nocleg w hotelu Ibis Warszawa,

wyżywienie – obiady, przerwy kawowe.

Jest maksymalnie 8 uczestników szkolenia i 2 prowadzących trenerów – praktyków w obszarze biznesu medycznego.

Szkolenie jest prowadzone w formie mini-wykładów, aktywnych ćwiczeń 
i symulacji biznesu medycznego – prowadzenia i zarządzania gabinetem/placówką medyczną/kliniką.

Szkolenie kończy się uzyskaniem certyfikatu w języku polskim i angielskim. 
Jesteśmy instytucją szkoleniową wpisaną do rejestru firm szkoleniowych.

PROGRAM SZKOLENIA

Część 1: ASPEKTY PRAWNE PROWADZENIA PLACÓWKI MEDYCZNEJ

• Podstawowe aspekty prawne i procedury prowadzenia placówki medycznej
• Rozszerzenie działalności placówki medycznej o zabiegi medycyny estetycznej
• Procedury związane prowadzeniem prawidłowej medycznej dokumentacji pacjenta
• Powikłania pozabiegowe – aspekt medyczny i prawny
• Tryb reklamacyjny w placówce medycznej – prawa i obowiązki placówki medycznej
• Trudne przypadki roszczeń i reklamacji pacjentów

Część 2: ASPEKTY MARKETINGU PLACÓWKI MEDYCZNEJ

• Marketing – definicja, podstawowe pojęcia i instrumenty
• Analiza konkurencji i otoczenia podmiotu medycznego
• Plan i strategia marketingowa placówki medycznej – nowa placówka, istniejąca placówka, rozszerzenie usług
• Budowanie wizerunku i marki
• Promocja i komunikacja placówki medycznej – narzędzia online i offline
• Gdzie należy się reklamować  i jak powinna wyglądać efektywna reklama adekwatna do oferty usług medycznych, grupy docelowej klientów i lokalizacji praktyki

• Media społecznościowe i Internet – najprostsze i najbardziej chwytliwe rozwiązania reklamowe/promocyjne

Część 3: ASPEKTY FINANSOWE PROWADZENIA PLACÓWKI MEDYCZNEJ

• Zwiększenie efektywności prowadzenia działalności, czyli zmaksymalizowanie rentowności – napływ nowych pacjentów i utrzymanie już istniejących
• Kalkulacja kosztów, dochodów, przychodów i zysków, amortyzacja sprzętu, sprzęt w leasingu
• Marża na usługi medyczne – kalkulacja
• Inwestycje w placówkę medyczną: sprzęt, marketing, personel, nowości rynkowe itp. – kalkulacja
• Promocje – różne formy działań promocyjnych na usługi medyczne np. tworzenie pakietów zabiegowych i ich opłacalność
• Sprzedaż usług medycznych – stały proces oraz wybór nowych narzędzi i ścieżek sprzedaży

Część 4: ASPEKTY AKTYWNEGO POZYSKIWANIA PACJENTA I NOWYCH KLIENTÓW

• Segmentacja i zarządzanie bazą pacjentów / klientów
• Nowy pacjent, stały pacjent, pacjent powracający – grupa docelowa pacjentów
• Docieranie do nowych grup pacjentów, ich pozyskiwanie i utrzymanie
• Oferowanie nowych usług wobec stałych pacjentów
• Kadra / pracownicy i marketing wewnętrzny w podmiocie medycznym

Szkolenie przeznaczone jest dla: lekarzy i lekarzy dentystów prowadzących własną praktykę lekarską, klinikę, placówkę medyczną oraz dla osób zarządzających placówkami medycznymi.

Głównym celem szkolenia jest nabycie wiedzy i praktycznych umiejętności, które pozwolą zwiększyć rentowność praktyki lekarskiej przez spójne i efektywne działania marketingowe, promocyjne, kreowanie wizerunku i usług, ale również dzięki efektywnemu zarządzaniu finansami: inwestycjami, kosztami, marżą, kalkulacją cen usług, obrotów i zysków.

Szkolenie trwa 2 dni – 16 godzin. Koszt na uczestnika 3700,- zł brutto.

W cenę wliczone są: materiały szkoleniowe, 1 nocleg w hotelu Ibis Warszawa,

wyżywienie – obiady, przerwy kawowe.

Jest maksymalnie 8 uczestników szkolenia i 2 prowadzących trenerów – praktyków w obszarze biznesu medycznego.

Szkolenie jest prowadzone w formie mini-wykładów, aktywnych ćwiczeń 
i symulacji biznesu medycznego – prowadzenia i zarządzania gabinetem/placówką medyczną/kliniką.

Szkolenie kończy się uzyskaniem certyfikatu w języku polskim i angielskim. 
Jesteśmy instytucją szkoleniową wpisaną do rejestru firm szkoleniowych.

PROGRAM SZKOLENIA

Część 1: ASPEKTY PRAWNE PROWADZENIA PLACÓWKI MEDYCZNEJ

• Podstawowe aspekty prawne i procedury prowadzenia placówki medycznej
• Rozszerzenie działalności placówki medycznej o zabiegi medycyny estetycznej
• Procedury związane prowadzeniem prawidłowej medycznej dokumentacji pacjenta
• Powikłania pozabiegowe – aspekt medyczny i prawny
• Tryb reklamacyjny w placówce medycznej – prawa i obowiązki placówki medycznej
• Trudne przypadki roszczeń i reklamacji pacjentów

Część 2: ASPEKTY MARKETINGU PLACÓWKI MEDYCZNEJ

• Marketing – definicja, podstawowe pojęcia i instrumenty
• Analiza konkurencji i otoczenia podmiotu medycznego
• Plan i strategia marketingowa placówki medycznej – nowa placówka, istniejąca placówka, rozszerzenie usług
• Budowanie wizerunku i marki
• Promocja i komunikacja placówki medycznej – narzędzia online i offline
• Gdzie należy się reklamować  i jak powinna wyglądać efektywna reklama adekwatna do oferty usług medycznych, grupy docelowej klientów i lokalizacji praktyki

• Media społecznościowe i Internet – najprostsze i najbardziej chwytliwe rozwiązania reklamowe/promocyjne

Część 3: ASPEKTY FINANSOWE PROWADZENIA PLACÓWKI MEDYCZNEJ

• Zwiększenie efektywności prowadzenia działalności, czyli zmaksymalizowanie rentowności – napływ nowych pacjentów i utrzymanie już istniejących
• Kalkulacja kosztów, dochodów, przychodów i zysków, amortyzacja sprzętu, sprzęt w leasingu
• Marża na usługi medyczne – kalkulacja
• Inwestycje w placówkę medyczną: sprzęt, marketing, personel, nowości rynkowe itp. – kalkulacja
• Promocje – różne formy działań promocyjnych na usługi medyczne np. tworzenie pakietów zabiegowych i ich opłacalność
• Sprzedaż usług medycznych – stały proces oraz wybór nowych narzędzi i ścieżek sprzedaży

Część 4: ASPEKTY AKTYWNEGO POZYSKIWANIA PACJENTA I NOWYCH KLIENTÓW

• Segmentacja i zarządzanie bazą pacjentów / klientów
• Nowy pacjent, stały pacjent, pacjent powracający – grupa docelowa pacjentów
• Docieranie do nowych grup pacjentów, ich pozyskiwanie i utrzymanie
• Oferowanie nowych usług wobec stałych pacjentów
• Kadra / pracownicy i marketing wewnętrzny w podmiocie medycznym

Dentysto, czy wiesz, czego naprawdę chcą pacjenci i co sądzą oni o stomatologach?

My już wiemy, co dla pacjentów jest ważne.

Zdobądź i Ty tę wiedzę.

Ankieta „Co pacjenci sądzą o dentystach i jak (nie)wiele na ten temat wiedzą stomatolodzy” przygotowana przez portal Dentysta.eu to jedyne chyba w naszym kraju (a może i na świecie?…) badanie, w którym na identyczne, nieraz bardzo szczegółowe pytania odpowiadali zarówno pacjenci, jak i stomatolodzy. Pytania tworzą dwie sekcje: jedna dotyczy cech dentysty, druga – właściwości gabinetu.

Wszystkich respondentów pytaliśmy o to, co (i w jakim stopniu) jest ważne lub nieważne w odniesieniu do dentysty i personelu w gabinecie oraz gabinetu stomatologicznego.

Dzięki temu, że zarówno leczący, jak i leczeni odpowiadali na dokładnie takie same pytania, otrzymaliśmy wiele cennych informacji:

• na temat priorytetów w procesie leczenia, wyglądzie i wyposażeniu gabinetu stomatologicznego oraz w osobie/sposobie bycia samego dentysty i jego asysty – wszystko okiem pacjenta lub stomatologa;
• odnośnie najważniejszych cech stomatologa lub gabinetu dentystycznego, które mają wpływ na wybory pacjentów;
• dotyczących różnic między tym, co stomatologom się wydaje, a tym, co naprawdę sądzą pacjenci o stomatologach i co jest dla nich ważne przy wyborze dentysty/gabinetu.

Wyniki zaskakują i dają do myślenia, gdyż okazuje się, że choć przemyślenia stomatologów są w pewnej części zbieżne z tym, co o dentystach sądzą pacjenci, to już w innych obszarach (często o kluczowym znaczeniu podczas podejmowania przez pacjenta decyzji o wyborze stomatologa lub gabinetu) lekarze dentyści mało wiedzą na temat tego, co naprawdę jest ważne dla pacjentów. Co najciekawsze: największe różnice w odpowiedziach nie pojawiają się bynajmniej tylko w części dotyczącej cen za usługi stomatologiczne, ale w odniesieniu do kompetencji, delikatności w przeprowadzeniu zabiegu, empatii, umiejętności słuchania, uprzejmości personelu w gabinecie oraz w odniesieniu do cech, które bezpośrednio wpływają na ułatwienie pacjentom korzystania z usług gabinetu. Dzięki zestawieniom wiemy, że dla pacjentów liczy się bardziej wymiar praktyczny, podczas gdy dentyści sądzą, że raczej najważniejsza jest tzw. otoczka, czyli cechy, które tworzą dobre wrażenie.

Czy wynika z tego, że dentyści są niepraktyczni, oderwani od rzeczywistości i kompletnie nie wiedzą, na czym zależy pacjentom? Cóż, wyniki ankiety wskazują, że stomatologów cechuje tu raczej pewna nonszalancja. Gdyby się jej wyzbyli, mieliby duże szanse na trafienie w sedno oczekiwań pacjentów.

Mogą to osiągnąć, korzystając z wyników najnowszej ankiety przygotowanej przez Dentysta.eu – bo precyzyjnie wskazują one na obszary, w których dentyści powinni zmienić myślenie.

Z wyników skorzystać może każdy stomatolog – do doskonalenia swojej własnej fachowości, oraz do lepszego dopasowania oferty gabinetu pod rzeczywiste potrzeby pacjentów.

Zachęcamy do zapoznania się z odpowiedziami pacjentów i do weryfikacji własnych poglądów na temat tego, co dla pacjentów jest ważne. To wiedza bezcenna, którą można łatwo wykorzystać do wdrażania zmian na lepsze w gabinecie. Bo trzeba pamiętać, że na konkurencyjnym rynku to pacjent decyduje, gdzie zostawi pieniądze za leczenie.

Jak bardzo różne, lub jak zbieżne mogą być poglądy pacjentów i dentystów, prezentuje poniższe opracowanie graficzne. To tylko jeden z wielu wykresów obrazujących niezwykle interesujące wyniki naszego badania. Pełne opracowanie wyników ankiety zawiera znacznie większą liczbę wykresów i zestawień, które prezentują szczegóły wyborów różnych grup respondentów. Więcej