Wyniki wyszukiwania dla zapytania „szczotkowanie zębów”
Pasty do zębów – wszystko, co należy o nich wiedzieć
Pasta do zębów to obok szczoteczki do zębów podstawowy produkt do codziennej higieny jamy ustnej. Wciąż jednak wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że pasta do zębów odgrywa ważną rolę nie tylko w zachowaniu zdrowia uzębienia i innych tkanek jamy ustnej, ale także chroni zdrowie całego organizmu. Zdrowie zaczyna się w jamie ustnej, a zaniedbania w higienie lub używanie niewłaściwie dobranych produktów do utrzymania czystości tego obszaru organizmu mogą doprowadzić do powstania wielu szkód w ustroju. Choć wydaje się nieprawdopodobne, aby właściwy dobór pasty do zębów mógł mieć ogromny wpływ na zdrowie ogólne, tak właśnie jest – bo pasty do zębów cechują się ściśle określonymi właściwościami. Z tego powodu produkty te należy dobierać do indywidualnych potrzeb. Oferta past jest bardzo bogata, ale aby dobrze wybrać, trzeba wiedzieć, czego potrzebują nasze zęby i inne tkanki jamy ustnej.
Zapoznaj się z naszym kompendium wiedzy na temat past do zębów – dzięki temu dowiesz się, która pasta będzie najlepsza dla Ciebie.
JAKĄ POSTAĆ MOŻE MIEĆ PASTA DO ZĘBÓW?
Pasta do zębów najczęściej ma postać mieszaniny o konsystencji papki, kremu lub gęstej śmietany. Istnieją też pasty do zębów w formie żelu (np. Tołpa Expert Parodontosis), dość często taką właśnie formę przyjmują produkty dla dzieci (np. Ziaja Ziajka lub Ziaja Maziajki) lub produkty przeznaczone do remineralizacji zębów (np. Elmex Gel, Miradent zMirafluor Gel). Na rynku dostępne są też produkty w niczym nie przypominające pasty w tradycyjnej postaci, ale rekomendowane jako działające analogicznie do tego preparatu i przeznaczone do codziennego stosowania: Więcej
Terminem nadwrażliwość zębów określa się stan, w którym zęby reagują przesadnie mocno na docierające do nich bodźce zewnętrzne. Zęby nadwrażliwe silnie reagują na zmiany temperatury, smaki (szczególnie kwaśny i słodki) czy dotyk. Uzębienie normalnie reaguje dyskomfortem na ekstremalnie działające bodźce, na przykład kiedy zaraz po zjedzeniu lodów skusimy się na wypicie gorącej herbaty. Ból zębów w nadwrażliwości pojawia się natomiast już po kontakcie z bodźcem o natężeniu umiarkowanym lub nawet słabym: gdy wypije się słodki sok czy zje lekko kwaśny cukierek. Bólu i nadwrażliwości nie należy lekceważyć, ale o tym, czy jest powód do niepokoju, decyduje przyczyna nadmiernie gwałtownej reakcji zębów.
Ból zębów o charakterze nadwrażliwości może pojawiać się z powodu: Więcej
Według statystyk 7 na 10 osób w naszym kraju choruje na parodontozę, czyli skutek nie usuwania kamienia. Często nasze domowe zabiegi takie jak szczotkowanie zębów, płukanie płynem do jamy ustnej czy używanie nici dentystycznej nie są w stanie poradzić sobie z tym problemem. Jeżeli chcemy mieć czyste zęby, uniknąć borowania, leczenia kanałowego i innych mało przyjemnych zabiegów dentystycznych należy regularnie usuwać kamień nazębny.
Zabieg czyszczenia z kamienia ma za zadanie ustrzec nasze zęby przed rozwojem próchnicy i zmniejszyć ryzyko występowania wielu chorób dziąseł.
Jak powstaje kamień?
Substancje mineralne, zawarte w ślinie wraz z płytką bakteryjną tworzą kamień nazębny. Jego częścią mineralną są fosforany wapnia ze śliny. Jest to osad, o zabarwieniu szarym bądź brunatnym, twardy i trudny do usunięcia.
Zabiegi
Usuwanie kamienia (scaling) wykonywanie jest urządzeniem ultradźwiękowym, czyli scalerem. Podczas pracy scalera, schładza się jego końcówki wodą destylowaną. Końcówkę urządzenia przykłada się do powierzchni zęba a ultradźwięki powodują rozkruszanie kamienia. Woda na końcu zabiegu wypłukuje usunięty kamień. Pacjenci z rozrusznikiem serca, nie mogą korzystać z scalingu. W takich sytuacjach zaleca się ręczne usuwanie kamienia, czyli kiret. Jest on równie skuteczny jak scaling. Koszt salingu waha się od 50 do 200 zł/łuk.
Piaskowanie zębów to najprostsza i podstawowa metoda usuwania osadu nazębnego. Polega on na usunięciu ze szkliwa osadu z herbaty, kawy, papierosów i innych substancji barwiących. Osad usuwa się za pomocą piaskarki- urządzenia stomatologicznego, które kieruje strumień piasku dentystycznego na nasze zęby. Piaskowanie zależne jest od trybu życia i stanu naszych zębów. Przeprowadza się je co kilka miesięcy. Po co piaskować zęby? Nie tylko by mieć piękny uśmiech i naturalny koloryt zębów. Usuwając osad z miejsc, do których sami nie jesteśmy w stanie dotrzeć usuwamy szkodliwe bakterie. Piaskowanie zębów nie jest zabiegiem bolesnym, jednakże pacjent może odczuwać dyskomfort zważywszy na krótkotrwałe podrażnienie dziąseł. Koszt piaskowania zębów waha się między 50– 150 zł/łuk.
Po piaskowaniu wskazane jest polerowanie i lakierowanie zębów (fluoryzacja). Polerowanie wykonuje się za pomocą pasty do polerowania i szczoteczki. Fluoryzacja wzmacnia szkliwo zęba. Przez pierwsze trzy godziny pacjent jednak nie może palić papierosów, pić kawy, herbaty, wina i innych substancji, które mogą zabarwić zęby. Po upływie ww. czasu pacjent może wrócić do normalnego trybu życia. Koszty tych zabiegów graniczą między 20-120 zł.
Dlaczego ceny się aż tak wahają? Wszystko zależy od prestiżu kliniki, lokalizacji gabinetu, ale i pracy, jaką musi wykonać stomatolog. Doświadczony dentysta oceni stan zębów i ich zaniedbania, oraz powie nam, co należy wykonać, by nie rozwijały się stany chorobowe. Mało kto wie, że każdej osobie ubezpieczonej zdrowotnie przysługuje raz do roku bezpłatne usunięcie kamienia nazębnego wraz z instruktażem higieny zębów.
Szczoteczka do zębów to najbardziej rozpowszechniony, zaakceptowany i uniwersalny przyrząd do oczyszczania zębów, a dokładniej do usuwania płytki bakteryjnej. Została uznana przez amerykański Instytut Technologii w Massachusetts za najważniejszy wynalazek XXI wieku, bez którego nie można się obejść. Pokonała miedzy innymi samochód, komputer osobisty oraz telefon komórkowy.
Na początku należy wspomnieć, że nie istnieje pojęcie szczoteczka idealna (kształt, wielkość, uchwyt), gdyż cała sztuka leży w indywidualnym jej dobraniu oraz właściwym posługiwaniu się nią. Omawiając szczoteczkę do zębów zacznijmy od jej anatomii. Tradycyjna (manualna) szczoteczka do zębów zbudowana jest z główki i rączki, połączonych ze sobą ruchomo tzn. rączka powinna być w pobliżu główki elastyczna. Obie te części muszą się znajdować w tej samej płaszczyźnie. W główce umieszczone są włókna czyszczące najlepiej zaokrąglone i wykonane z gładko zakończonego tworzywa koniecznie sztucznego. Na szczęście minęły już czasy chałupniczej produkcji wykorzystującej naturalne, ostro zakończone i twarde włosie np. szczecinę świńską czy włosie końskie będące idealnym podłożem do osadzania się i bytowania na nim bakterii. W główce mogą także występować włókna polerujące, nadające powierzchni zębów gładkość i połysk.
Ze względu na średnicę włosia szczoteczki istnieje następujący podział:
• szczoteczka twarda: 0,25-0,30mm,
• szczoteczka średnio-twarda: 0,20-0,25mm,
• szczoteczka miękka: 0,18-0,20mm,
• szczoteczka do implantów: 0,08-0,012mm.
Jeszcze nie tak dawno osobom dorosłym ze zdrowym przyzębiem zalecało się używanie szczoteczek twardych. Jednak jak pokazały badania coraz częściej mamy do czynienia z tzw. „ciężkimi entuzjastami higieny”, którzy ze zbyt dużą siłą i energicznością czyszczą swoje zęby doprowadzając do powstawania recesji dziąseł i odsłonięcia szyjek zębowych. Dlatego też obecnie zalecane są szczoteczki średnio-twarde.
W szczególnych przypadkach zalecane są także szczoteczki miękkie np. :
-w przypadku zaostrzenia zapalenia przyzębia, szczególnie przebiegającego z bolesnością, krwawieniem, zwiększeniem ruchomości zębów,
-w zdiagnozowanym wrzodziejącym zapaleniu dziąseł lub przyzębia,
-stosowanie przez pacjenta jednej z metod szczotkowania- metody Bassa.
Inny podział szczoteczek to taki uwzględniający budowę części pracującej, czyli główki szczoteczki. I tutaj wyróżniamy dwa rodzaje:
• szczoteczki pęczkowe (2-3 rzędy pęczków na szerokość i 5-6 rzędów na długość),
• szczoteczki wielopęczkowe (3-4 rzędy pęczków na szerokość i 10-12 rzędów na długość).
Decydując się na wybór szczoteczki powinno się brać pod uwagę kilka aspektów, a mianowicie:
• stan dziąseł,
• ustawienie zębów w łuku zębowym,
• stan zdrowia jamy ustnej,
• motywację i zręczność pacjenta
Nadwrażliwość zębów jest problemem, z którym borykają się ludzie w różnym wieku, który przejawia się bólami o zróżnicowanym stopniu intensywności.
Bóle te najczęściej pojawiają się podczas spożywania słodkich, zimnych i kwaśnych pokarmów, szczotkowania zębów, a nawet przy wzięciu głębokiego wdechu – szczególnie w porze zimowej, kiedy temperatura spada poniżej 0˚C.
Nadwrażliwość może dotyczyć pojedynczych zębów, jak i całych łuków zębowych – nie ma tutaj reguły, aczkolwiek należy mieć na uwadze, iż problem ten może się pogłębiać przy ubytkach próchnicowych, nieprawidłowej budowie zęba, recesji przyzębia czy osłabionym szkliwie i zębinie (np. poprzez stosowanie past ścierających – wybielających).
Przyczyny nadwrażliwości zębów:
• urazy zębów (mikrouszkodzenia)
• bruksizm (zgrzytanie zębami)
• zbyt intensywne szczotkowanie za pomocą twardej szczoteczki przy użyciu past o właściwościach silnie ścierających
• choroby dziąseł (np. paradontoza)
• palenie papierosów
• spożywanie produktów/ napojów szybko trawiących szkliwo (coca-cola, owoce cytrusowe, witamina C – rozgryzanie jej)
• przebyte zabiegi stomatologiczne (piaskowanie, skaling, wybielanie zębów)
Dlaczego zęby żółkną?
Przyczyn żółtych zębów jest wiele, jednak najczęstszą i potwierdzoną jest palenie papierosów, oraz nagminne picie najsłynniejszej używki na świecie, jaką jest kawa. Badania wykazują, że również częste picie herbaty może doprowadzić do zmiany koloru naszych zębów. Kolejnym czynnikiem, który prowadzi do żółknięcia zębów jest nierzadkie zażywanie antybiotyków (tetracykliny) w okresie dojrzewania, oraz wbrew pozorom zbyt częste stosowanie fluoru.
W dzisiejszych czasach istnieją zaawansowane metody wybielania zębów w gabinetach stomatologicznych, gdzie mamy zapewnioną profesjonalną opiekę oraz pewny efekt wybielający, aczkolwiek największą wadą tych zabiegów jest ich bardzo duży koszt (od kilkuset złotych do nawet 1,500zł). Wiele osób zadaje sobie pytanie czy istnieją skuteczne a zarazem bezpieczne domowe sposoby wybielania zębów. Owszem istnieją takie, aczkolwiek nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że wiele z tych metod szkodzi naszym zębom. Wytypujmy, zatem wszystkie powszechnie stosowane domowe metody i zapoznajmy się z ich działaniem oraz oddziaływaniem na zęby.
Zespół badawczy organizacji Cocrhane Collaboration ustalił, że szczoteczki elektryczne, które obracają się ruchem wahadłowym i okrężnym usuwają więcej płytki nazębnej i skuteczniej zmniejszają zapalenie dziąseł niż zwykłe szczoteczki.
Poza tymi specyficznymi szczoteczkami do zębów których kombinowany ruch główki jest nadzwyczaj skuteczny w usuwaniu płytki bakteryjnej z zębów i dziąseł lepiej niż szczotkowanie ręczne tradycyjnymi szczoteczkami. Cocrhane Collaboration jest organizacją specjalistów związanych ze zdrowiem, któr5a proponuje się przygotować, utrzymywać i rozpowszechniać wyniki eksperymentów dostępnych dotyczących różnych aspektów leczenia medycznego. Działalność tej organizacji pomaga równocześnie osobom w podejmowaniu decyzji w stosunku do własnego zdrowia i stanowi doraźną pomoc.
Są używane przed i po dokonanych zabiegach w jamie ustnej. Heart Association jest temu przeciwna.
Na całym świecie przepisuje się antybiotyki przed zabiegami chirurgii dentystycznej, takimi jak: usuwanie zębów, skrobanie dziąseł, umieszczanie implantów, podnoszenie żuchwy, przeszczep miękkich tkanek. Dentysta uważając, że chroni pacjenta przypisuje mu antybiotyki do zastosowania przed i po zabiegu. Według własnego uznania zaleca dozowanie i czas trwania terapii, chociaż od lat zrzeszenia naukowe proponują zahamowanie zjawiska będącego absolutnie poza kontrolą.
Płytka nazębna nie jest mieszaniną drobnoustrojów osadzonych w sposób chaotyczny na powierzchni szkliwa. To biofilm, czyli przestrzenna, znakomicie zorganizowana, wielowarstwowa struktura utworzona przez wiele gatunków bakterii żyjących w jamie ustnej – tlenowych oraz beztlenowych. Tu nie ma miejsca na przypadkowe rozmieszczenie: w płytce nazębnej każdy szczep bakteryjny pełni ściśle określoną rolę i każdy z gatunków osadza się na powierzchni zębów we właściwej kolejności. Im płytka nazębna bardziej dojrzała, tym więcej w niej bakterii beztlenowych w stosunku do tlenowych. Co ciekawe, skład gatunkowy mikroflory tworzącej płytkę nazębną jest podobny u różnych osób – niezależnie od tego, czy bakterie zasiedlają jamę ustną, w której nie ma próchnicy, czy stwierdza się ubytki próchnicze lub choroby przyzębia. Zasadnicze znaczenie dla zdrowia jamy ustnej ma zatem nie tyle skład gatunkowy biofilmu przyczepionego do szkliwa, co zaburzenie równowagi w liczebności bakterii określonych gatunków płytki nazębnej. Jeśli równowaga ta zostaje zakłócona, wzrasta liczba przedstawicieli konkretnego gatunku i dochodzi do rozwoju choroby jamy ustnej. Czynnikiem destabilizującym równowagę składu bakteryjnego w płytce może być duża ilość węglowodanów w diecie, co służy aktywności bakterii próchnicy.
Jak powstaje płytka nazębna?
W płytce nazębnej wyróżnia się biofilm wczesny i późny. Oba różnią się składem gatunkowym.
- Biofilm wczesny:
- Formuje się błonka nabyta (pellicula) – to warstwa będąca fundamentem płytki nazębnej, która powstaje zaraz po szczotkowaniu zębów. Tworzą ją białka śliny, głównie glikoproteiny. Osadzają się one bezpośrednio na szkliwie i stanowią bardzo interesującą z biologicznego punktu widzenia powłokę, która z jednej strony chroni powierzchnię zębów przed niekorzystnym wpływem substancji wydzielanych przez bakterie, a z drugiej – jest niezbędna do przyczepienia się tychże drobnoustrojów do powierzchni biofilmu.
- W ciągu godziny osadzają się pionierskie bakterie z rodzaju Streptococcus, w tym główny czynnik próchnicotwórczy – szczep mutans. Bliski kontakt ze szkliwem powoduje, że wydzielane przez te bakterie kwasy mogą stosunkowo łatwo demineralizować zęby. Bakterie przyczepiają się do glikoprotein błonki nabytej dzięki adhezynom, które rozpoznają receptory pelliculi. Bakteryjne komórki początkowo osadzają się pojedynczo, ale szybko zaczynają tworzyć mikrokolonie, które z czasem łączą się, tworząc bakteryjną warstwę bazową mikrofilmu wczesnego.
- Kolejna warstwa mikrofilmu wczesnego to bakterie z wielu rodzajów, w tym Actinomyces, Propionibacterium i Haemophilum. Nad nimi osadzają się szczepy Fusobacterium, które tworzą warstwę graniczną między wczesnym a późnym biofilmem.
- Biofilm późny tworzą bakterie szczególnie niebezpieczne dla zdrowia przyzębia, w tym Porphyromonas gingivalis.
wiesz, że...
dentysta.eu
- Ostatni dzwonek, aby tanio wymienić plomby amalgamatowe na lepsze i zdrowsze
- Co pacjenci sądzą o dentystach i jak (nie)wiele na ten temat wiedzą stomatolodzy
- Zapowiedź wyników badania – czego oczekują pacjenci i co dentyści wiedzą o pacjentach
- Pacjenci – widma prześwietleni: wyniki ankiety o umawianiu wizyt
- Wyniki ankiety „Uśmiech a status społeczny”
forum
u nas!
Wysoka odwiedzalność serwisu sprawia że bez problemu dotrzesz do swoich nowych klientów!
Wystarczy że dodasz swój gabinet w ogłoszeniach portalu - szybko i zupełnie za darmo!
Dzięki promowaniu zyskają również Twoi klienci którzy łatwo Cię odnajdą!
Nadal się wahasz? Kliknij:
Dowiedz się więcej
Rozwiń
